ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Το Πάσχα πέρασε, οι ευρωεκλογές έρχονται, πολιτικοί αρχηγοί και στελέχη σηκώνουν τα μανίκια ξεκινώντας και πάλι τις προεκλογικές περιοδείες τους ανά την Ελλάδα για να παρουσιάσουν την πολιτική τους ατζέντα η οποία περιλαμβάνει όλα τα θέματα πλην των… ευρωπαϊκών!
Έτσι λοιπόν, εν μέσω δύο πολέμων, αυτόν στην Ουκρανία που ουσιαστικά διεξάγεται σε ευρωπαϊκό έδαφος με άμεσες συνέπειες για την ίδια την ήπειρο, και εκείνου στη Μέση Ανατολή, με την απειλή της δραματικής ανόδου της ακροδεξιάς και των εθνικισμών, με την ευρωπαϊκή οικονομία να αγκομαχά, τον πληθωρισμό να αντιστέκεται στις αυξήσεις επιτοκίων, τις ΗΠΑ, από τη μία μεριά και την Κίνα αλλά και τη Ρωσία να πιέζουν, τα ελληνικά κόμματα επιμένουν ελληνικά με μοναδική σχεδόν έγνοια τη μάχη για την εξουσία ωσάν να πρόκειται για εθνικές εκλογές ή έστω για προημιτελικούς εθνικών εκλογών.
Έτσι λοιπόν όπως διαβάζουμε από τα ρεπορτάζ στα κομματικά επιτελεία, τις δηλώσεις των αρχηγών και των στελεχών αλλά και τα σχετικά non-papers, η μεν Νέα Δημοκρατία προτάσσει το τρίπτυχο “σταθερότητα ή περιπέτειες, συνέχεια στην ανάπτυξη ή νέα πειράματα, καθώς και μεταρρυθμίσεις ή οπισθοδρόμηση”, ο ΣΥΡΙΖΑ την “έξοδο από το σκοτάδι στο φως”, το ΠΑΣΟΚ τη “μόνη προοδευτική διέξοδο” και η Ελληνική Λύση “την εθνική απάντηση στις τουρκικές απειλές”. Αλλά και για τα μικρότερα κόμματα τα ευρωπαϊκά θέματα απουσιάζουν από την κορυφή της ατζέντας τους με την Πλεύση Ελευθερίας να δηλώνει πως θα παλέψει για “Ισότητα – Ειρήνη – Δικαιοσύνη” και τη Νέα Αριστερά για να εκπροσωπηθεί στη ευρωβουλή έτσι ώστε το εγχείρημά της μετά την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει συνέχεια. Μόνη εξαίρεση το ΚΚΕ που δίνει για μία ακόμη φορά τη μάχη για την “αποδυνάμωση των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ” και το ΚΟΣΜΟΣ του Πέτρου Κόκκαλη με κεντρικό άξονα τις πολιτικές για το περιβάλλον και την κλιματική κρίση.
Με βάση τα παραπάνω οι πολίτες θα προσέλθουν να ψηφίσουν μόνο τύποις για τα ευρωπαϊκά θέματα και την εκλογή των εκπροσώπων τους στο ευρωκοινοβούλιο ενώ ουσιαστικά τα κόμματα τους ζητούν την επιβεβαίωση ή την ανατροπή των εσωτερικών πολιτικών συσχετισμών που διαμορφώθηκαν στις προ έτους εθνικές εκλογές. Η συνεχιζόμενη ακρίβεια, ο ανυποχώρητος πληθωρισμός στα τρόφιμα, το οξυμένο στεγαστικό πρόβλημα δείχνει να ευνοεί την “τιμωρητική” ψήφο μπορεί όμως να ενισχύσει και την αποστασιοποίηση -καθώς δεν είναι ορατή μία εναλλακτική πρόταση εξουσίας, στην παρούσα στιγμή- άρα και την αποχή. Στην πρώτη περίπτωση οι μετρήσεις δείχνουν πως ευνοημένες θα είναι οι δυνάμεις δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας και λιγότερο τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς ενώ στη δεύτερη ο συσχετισμός δυνάμεων δεν φαίνεται πως θα αλλάξει δραματικά με τη δυσαρέσκεια να συνεχίσει να υποβόσκει και να γενικεύεται χωρίς να βρίσκει διέξοδο και πολιτική έκφραση.
Την επόμενη των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου μόνοι ευνοημένοι και ευτυχείς θα είναι οι 21 νέοι ευρωβουλευτές ενώ τα κόμματα θα μετρούν μικροκέρδη και μικροζημίες και οι ψηφοφόροι το αν τους φτάνει ο μισθός για να τη βγάλουν μέχρι το τέλος του μήνα. Την ίδια στιγμή η απούσα για τα καθ’ ημάς, Ευρώπη θα ζει, όπως όλα δείχνουν, την άνοδο της ακροδεξιάς και την παράλληλη ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστών των ανατολικών κρατών και θα αναμένει, κρατώντας την ανάσα της, τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.