NewsEdit Ο Σπύρος Στεριάδης ανασυνθέτει αποσπάσματα από την πρώτη ποιητική συλλογή του Δημήτρη Καταλειφού, τις «Συμπληγάδες Γενεθλίων», και παρουσιάζει το performance «Όχι άλλες λέξεις» στο παλιό νεοκλασικό που στεγάζει το Μουσείο Ηρακλειδών.
Μέσα από αναμνήσεις, γεγονότα και λέξεις οι ηθοποιοί συμπαρασύρουν σε μια περιδιάβαση της ζωής του ποιητή, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι σήμερα.
Μια πρόσκληση να δει ο καθένας και η καθεμιά τη ζωή που ζήσαμε. Όπως θα κάναμε αν βρισκόμασταν σε ένα παλιό και άδειο σπίτι. Των παιδικών μας χρόνων. Κάποιου μας έρωτα. Κάποιας μας τρέλας. Ή κάποιου μας πόνου. Αυτή η εξερεύνηση θα αποτελέσει το υφάδι της αφήγησης, μέσα από την οποία ο χρόνος γίνεται δράση και μας παρασέρνει στην ιστορία και στη γεωγραφία του ποιητή.
Από τις 26/5 και για οκτώ παραστάσεις στο Μουσείο Ηρακλειδών.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Δημήτρης Καταλειφός
Σύλληψη & Σκηνοθεσία & Φωτισμός : Σπύρος Στεριάδης
Φωτογραφίες: Τζοάννα Βρακά
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Κώστας Κοχαϊμίδης
Παίζουν: Γιάννης Κατής, Σπύρος Στεριάδης
Παραγωγή: Habemusproductions
Παραστάσεις:
Ημερομηνίες: 26/5, 27/5, 2/6, 3/6
Ώρες: 20:30 & 21:30 (δύο παραστάσεις ανά ημέρα)
Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ, μειωμένο 8 ευρώ.
Διάρκεια 25 λεπτά
Μουσείο Ηρακλειδών
Αποστόλου Παύλου 37, Θησείο.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Στο συγκεκριμένο performance, τα τεχνικά μέσα χρησιμοποιούνται προκειμένου να ακυρώσουν τη διχοτομία μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι». Το ανθρώπινο σώμα εμφανίζεται ως ζωντανό και ενεργητικό στοιχείο, όμως τα τεχνικά μέσα που χρησιμοποιούνται, όπως ο προτζέκτορας και η τηλεόραση, εμφανίζουν μόνο χιόνια που παραπέμπουν στο ότι τα ηλεκτρονικά μέσα είναι εκτός λειτουργίας και κατ’ επέκταση το «φαίνεσθαι» δεν αντιπαραβάλλεται στο «είναι». Το performance αποκτά με τον τρόπο αυτό μια αισθητική της παρουσίας, όχι των εφέ παρουσίας. Μια αισθητική του «εμφανίζεσθαι» και όχι μια αισθητική του «φαίνεσθαι».
Στη διάρκεια του performance «Όχι άλλες λέξεις», επιλέχθηκε να μην υπάρξει περιορισμός στον χώρο δράσης, αλλά αντιθέτως οι ηθοποιοί να κινούνται παντού. Οι θεατές είναι επίσης ελεύθεροι κατά τη διάρκεια του performance να αλλάξουν θέση, να αναζητήσουν άλλη οπτική γωνία, να πλησιάσουν ή να απομακρυνθούν όσο θέλουν. Ο άδειος και σκοτεινός χώρος του Μουσείου όχι μόνο δεν περιορίζει τις δυνατότητες κίνησης και αντίληψης του performer και των θεατών, αλλά αντιθέτως τις πολλαπλασιάζει.