Ως ανεξάρτητος υποψήφιος πρόκειται να κατέλθει στις πρόωρες εκλογές του Ιουλίου στη Βρετανία ο πρώην ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος.
Ο κ. Κόρμπιν δήλωσε ότι θα υπερασπιστεί πολιτικές που δεν έχουν υιοθετηθεί από τους Εργατικούς ή τους Συντηρητικούς, συμπεριλαμβανομένων των ελέγχων στα ενοίκια.
Το Εργατικό Κόμμα, το οποίο προηγείται στις δημοσκοπήσεις του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος, είχε αναστείλει την ιδιότητα μέλους του κ. Κόρμπιν το 2020 έπειτα από έκθεση σχετικά με τον τρόπο χειρισμού καταγγελιών για αντισημιτισμό υπό την ηγεσία του. Πλέον, αναμένεται να διαγραφεί οριστικά.
Κατέχει την έδρα του Βορείου Ίσλινγκτον εδώ και 40 χρόνια
Ο κ. Κόρμπιν ηγείτο των Εργατικών στις πιο πρόσφατες εκλογές το 2019 και κατέχει την έδρα του Βορείου Ίσλινγκτον εδώ και 40 χρόνια. Ο 74χρονος Κόρμπιν δεν είχε συμπεριληφθεί στους υποψηφίους των Εργατικών για την έδρα, γι’ αυτό και αποφάσισε να κατέβει ως ανεξάρτητος.
Σύμφωνα με τον Guardian, ο κ. Κόρμπιν ήλπιζε να ανακοινώσει τα σχέδιά του να είναι υποψήφιος την επόμενη Τρίτη, ωστόσο η ανακοίνωση του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ για πρόωρες τον ανάγκασε να επισπεύσει τα σχέδιά του.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν έγινε αρχηγός του Εργατικού Κόμματος και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Σεπτέμβριο του 2015 σε ηλικία 66 ετών διαδεχόμενος τον Εντ Μίλιμπαντ, ενώ από το 1983 εκλέγεται βουλευτής στη περιοχή του Βόρειου Ίσλιγκτον.
Πριν ασχοληθεί με την πολιτική είχε διατελέσει εκπρόσωπος διαφόρων συνδικάτων, ενώ από πολύ ενωρίς ως δημοτικός σύμβουλος και αργότερα ως βουλευτής ταυτίστηκε με τον ακτιβισμό και την επαναστατικότητα λειτουργώντας ως αντάρτης του κόμματός του ιδιαίτερα την περίοδο που το Εργατικό Κόμμα ήταν στην κυβέρνηση υπό τους ‘δεξιόστροφους’ Τόνι Μπλέρ και Γκόρντον Μπράουν (1997-2010).
Μετά την ήττα του Εργατικού Κόμματος το 2015 (νίκησε το Συντηρητικό Κόμμα με τον Ντέιβιντ Κάμερον) και την παραίτηση του αρχηγού του Εντ Μίλιμπαντ, ο Κόρμπιν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του θεωρούμενος εντελώς αουτσάιντερ. Παρά το γεγονός ότι προτάθηκε μόνο από 35 βουλευτές πολύ γρήγορα κέρδισε τη κοινή γνώμη και με την βοήθεια της πλειοψηφίας των προσκείμενων συνδικάτων στο Κόμμα κατόρθωσε να εκλεγεί αρχηγός του Εργατικού Κόμματος στις 12 Σεπτεμβρίου 2015 με το υψηλό ποσοστό του 59,5% από τον πρώτο γύρο.
Θεωρείται ο πιο αριστερός αρχηγός που είχε ποτέ το Εργατικό Κόμμα. Γι αυτό και η εκλογή του έφερε αναστάτωση στους βουλευτές και πολλούς ψηφοφόρους του κόμματος. Λίγες ώρες μετά την εκλογή του 8 μέλη της σκιώδους κυβέρνησης των Εργατικών εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να παραιτηθούν.
Οι υποστηρικτές του τονίζουν ότι η εκλογή του σηματοδοτεί την επιστροφή του Εργατικού Κόμματος στις παραδοσιακές του σοσιαλιστικές αξίες. Οι αντίπαλοί του απλά δηλώνουν ότι με τον Κόρμπιν το Κόμμα δεν πρόκειται να δει εξουσία ούτε σε 10 χρόνια. Και αυτό το στηρίζουν στα αποτελέσματα μετρήσεων που δείχνουν ότι ενώ ο πυρήνας των ψηφοφόρων των Εργατικών θέλουν μέτρα της σκληρής σοσιαλιστικής ατζέντας, το σύνολο του βρετανικού εκλογικού σώματος δεν θέλει.
Μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου 2016 που νίκησε το Brexit, οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος κατέθεσαν πρόταση δυσπιστίας κατά του Κόρμπιν κατηγορώντας τον ότι δεν στήριξε σωστά τη θέση του Κόμματος να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ και τα 2/3 της σκιώδους του κυβέρνησης παραιτήθηκαν. Από τους βουλευτές 172 ψήφισαν να φύγει και μόνο 40 να παραμείνει στην αρχηγία. Ο Κόρμπιν όμως κατόρθωσε να ξαναεκλεγεί στις εσωκομματικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2016 με το εκπληκτικό ποσοστό του 61,8%. (Μετά μάλιστα και τα πολύ θετικά εκλογικά αποτελέσματα του εργατικού κόμματος, όχι μόνο ισχυροποιείται ως αρχηγός του κόμματος αλλά βάζει πλώρη και για πρωθυπουργία οποτεδήποτε γίνουν οι επόμενες εκλογές).
Ο Κόρμπιν όλα σχεδόν τα χρόνια ήταν αριστερός ευρωσκεπτικιστής. Το 1975 στο τότε δημοψήφισμα ήταν αντίθετος για την συμμετοχή της Βρετανίας στην Κοινή Αγορά. Το 1993 ζήτησε να μην επικυρώσει η Βρετανία τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 1998 εναντιώθηκε στη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Το 2011 στήριξε πρόταση να φύγει η Βρετανία από την ΕΕ. Το 2015 παίρνοντας το μέρος της Ελλάδας κατηγόρησε την ΕΕ ότι ενεργεί βάρβαρα επιτρέποντας στους δανειστές να καταστρέφουν την χώρα.
Όμως τον Σεπτέμβριο του 2015 μετά που εξελέγει αρχηγός του Εργατικού Κόμματος δήλωσε ότι το Κόμμα θα αγωνιστεί για να παραμείνει η χώρα στην ΕΕ. Μάλιστα στο Δημοψήφισμα του Ιουνίου 2016 είπε κατά γράμμα «Εμείς στο Εργατικό Κόμμα είμαστε αναφανδόν υπέρ της παραμονής γιατί η ΕΕ έφερε επενδύσεις, θέσεις εργασίας και προστασία στους εργαζόμενους, τους καταναλωτές και στο περιβάλλον» Παρά τα λεγόμενα του κατηγορήθηκε για ‘χλιαρή’ στήριξη της παραμονής και έλλειψη ηγετικού προφίλ.
Όταν η Τερέζα Μέι ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά εκλογές για τις 8 Ιουνίου ο Κόρμπιν είπε ότι θα στηρίξει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και έτσι έγινε δυνατή η απαραίτητη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής με 522 βουλευτές από τους 650 συνολικά να ψηφίζουν στις 19 Απριλίου υπέρ της διεξαγωγής.
Οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι είναι ένα αριστερό απομεινάρι της δεκαετίας του 80, μια καρικατούρα του αρχέτυπου αριστερού μουσάτου, μια cult φυσιογνωμία.
Οι υποστηρικτές του τον θεωρούν τον μόνο έντιμο άνθρωπο που έχει μείνει στην πολιτική, τον μόνο που μπορεί να εμπνεύσει μια νέα γενιά ακτιβιστών, τον μόνο που μπορεί να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση στη νεοφιλελεύθερη θατσερική λαίλαπα που έχει παρασύρει τα πάντα.
Παρά το γεγονός ότι έζησε άριστα παιδικά χρόνια σε μεσοαστικό επαρχιακό βρετανικό περιβάλλον είναι ασκητικός στη ζωή του, με πολύ λίγες ανάγκες, δεν έχει αυτοκίνητο, οδηγεί ποδήλατο, χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, και όπως λέει ο ίδιος «παράξενο για αριστερό ακτιβιστή δεν έχει καπνίσει ποτέ χασίς»
Ζεί με την τρίτη του γυναίκα τη μεξικανή Λάουρα Αλβάρεζ, έχει τρία παιδιά από προηγούμενο γάμο με την Χιλιανή εξόριστο Κλαούντια Μπραγκίτα, μιλά άπταιστα ισπανικά και του αρέσει η λατινοαμερικανική λογοτεχνία.
Ο Κόρμπιν είναι γνωστός για το παράξενο χόμπι του, την ενασχόλησή του με την ιστορία και τον σχεδιασμό των … καπακιών υπονόμων! Είναι επίσης γνωστός για την διαφωνία του με τον αδελφό του Πήρς, γνωστό μετεωρολόγο και πολύ πιο αριστερό, ο οποίος όμως αρνείται ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη οφείλεται στον άνθρωπο.