«Οι ψηφοφόροι μίλησαν. Τα πρώτα συμπεράσματα μπορούν να συνοψιστούν στα εξής» γράφει σε ανάρτησή του στα Social Media, o καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο, Σωτήρης Ρούσσος. Αυτά είναι:
1. Βαθειά κρίση και ανυποληψία της σημερινής κατάστασης του κομματικού συστήματος στην Ελλάδα. Αποχή ρεκόρ σε μια εποχή με οξύτατα προβλήματα στην καθημερινότητα- ακρίβεια, έλλειψη στέγης, διαλυμένη υγεία – και στον διεθνή χώρο – Ουκρανία, Γάζα κα.
2. Αποδοκιμασία της κυβέρνησης για 3 λόγους κυρίως. Πρώτον ανικανότητα να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της ακρίβειας, της στέγης και της υγείας. Δεύτερον, συγκάλυψη ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών. Τρίτον σύγκρουση με το συντηρητικό ακροατήριο της στο θέμα του γάμου των ομοφυλόφιλων. Στα δύο πρώτα δεν αναμένονται αλλαγές. Στο τρίτο όμως θα δούμε πιστεύω μια έντονη ακροδεξιά ρητορική σε ταυτοτικά ζητήματα, το μεταναστευτικό και σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής όχι απέναντι στην Τουρκία αλλά προς Βορεια Μακεδονία και Αλβανία (Μπελερης).
3. Μεγάλη αύξηση της ακροδεξιάς που συνολικά λαμβάνει γύρω στο 17%-19%.. Δεν είναι περιστασιακό φαινόμενο. Ήρθε για να μείνει. Δεν πρόκειται για την χρυσαυγιτικη ακροδεξιά του ακτιβισμού στους δρόμους αλλά βρίσκεται εγγύτερα στην alt right και σε αυτό που η Αννα Καρακατσούλη ονομάζει ελληνοκεντρική ακροδεξιά. Ταυτοτικά ζητήματα (γάμος ομοφυλοφίλων) και κοινωνικά ζητήματα (ακρίβεια δημογραφικο, μετανάστευση) οδήγησαν στην άνοδο αυτή.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιβίωσε στη δεύτερη θέση αλλά δεν απέκτησε τη δυναμική που θα του έδινε ένα 18-20%. Έχει το ελαφρυντικό των διασπάσεων, της μεγάλης περιόδου εσωστρέφειας και του σχετικά σύντομου διαστήματος να δώσει ο νέος αρχηγός το στίγμα του. Από εδώ και πέρα όμως δεν. υπάρχει καμία δικαιολογία. Θετικό στοιχείο η καλή επίδοση στους νέους 17-34
5. Το ΠΑΣΟΚ σταθεροποιήθηκε στη 3η θέση αλλά δεν έγινε ηγεμονική δύναμη της κεντροαριστεράς ούτε κάν η ισχυρότερη. Θα είναι πολύ δύσκολα πια να πείσει ότι έχει κάποιο ρόλο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
6. Οι ομαδοποιήσεις της Αριστεράς (δεν περιλαμβάνω σε αυτή την Κωνσταντοπούλου) οδεύουν ολοταχώς στο πολιτικό περιθώριο. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να επανέλθουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται συγκόλληση ποσοστών, η πολιτική είναι κάτι δυναμικό. Τελικά η κάλπη έδειξε ότι οι εσωκομματικές εκλογές ήταν αντιπροσωπευτικές. Μετά την σαφή πολιτική αποδοκιμασία είναι ζήτημα ηθικής τάξης να παραδώσουν τις έδρες τους.
7. Η ενότητα της ιστορικής προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης είναι αδηριτη ανάγκη αλλά δυστυχώς τα αποτελέσματα δεν ανέδειξαν έναν ηγεμονικό πολιτικό πόλο που θα την υλοποιήσει. Για αυτό είμαι απαισιόδοξος…