Χρόνης Διαμαντόπουλος Για μια ακόμα φορά, ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ θα επιδιώξει να εμφανιστεί με ένα τάχα “κοινωνικό” πρόσωπο. Θα προσπαθήσει να πείσει τα λαϊκά στρώματα ότι η κυβέρνηση όχι μόνο ενδιαφέρεται, αλλά προσπαθεί και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχουν οι εργαζόμενοι. Θα χρησιμοποιήσει πολλά όμορφα λόγια, για να πείσει πως “κάνει ότι μπορεί” για τα λαϊκά στρώματα.
Tου Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Η πραγματικότητα ωστόσο είναι, όχι απλά διαφορετική, είναι τελείως αντίθετη.
Πρώτα – πρώτα, τα όποια “μέτρα” που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός για τη “στήριξη” των λαϊκών στρωμάτων είναι ισχνά και προέρχονται απ’ την ίδια τσέπη που τάχα έρχονται να ανακουφίσουν. Το κυριότερο όμως είναι ότι το πραγματικό τους περιεχόμενο αφορά τελικά τη στήριξη των μεγάλων ομίλων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα στέγης. Την ώρα που πάνω από το 70% των εργαζόμενων, στην κυριολεξία εκατομμύρια νοικοκυριά στη χώρα, ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πρόβλημα στέγης, με πανάκριβα ενοίκια ή με τραπεζικές δόσεις που κατατρώνε το τσεκουρωμένο εισόδημα, η κυβέρνηση ανακοινώνει ένα τάχα “ρηξικέλευθο” πρόγραμμα που αφορά 5.000 “κρατικές” κατοικίες και ένα πρόγραμμα επιδότησης δόσεων για άλλες 10.000 – 15.000 χιλιάδες. Με άλλα λόγια, το κυβερνητικό πρόγραμμα αφορά σε λιγότερο από το 2% των νοικοκυριών…
Παράλληλα, τα κονδύλια προέρχονται απ’ τις υπεραποδόσεις του προϋπολογισμού και τα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καταβάλλουν τα λαϊκά στρώματα, που είναι άλλωστε και οι μοναδικοί αιμοδότες του προϋπολογισμού. Κυρίως όμως, το πρόγραμμα είναι κομμένο και ραμμένο για τις τράπεζες και τους κατασκευαστικούς ομίλους. Το πρόγραμμα επιδότησης δόσεων εγγυάται στους τραπεζικούς ομίλους πως τα δάνεια που θα δώσουν θα είναι κερδοφόρα, ενώ οι “δικαιούχοι” θα βρεθούν με τον βραχνά του τραπεζικού δανεισμού για δεκαετίες. Το δε πρόγραμμα “αξιοποίησης” των οικοπέδων του Δημοσίου συνίσταται, πρακτικά, σε παραχώρηση σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους οικοπέδων του Δημοσίου για δική τους χρήση και εγγυάται την κερδοφορία τους.
Οι πραγματικές αιτίες της εκτόξευσης του κόστους λαϊκής στέγης είναι διαφορετικές. Είναι μεταξύ άλλων πρώτα πρώτα ο ισχνός μισθός των εργαζόμενων, τα τεράστια κέρδη των τραπεζών, των ομίλων real-estate, των ομίλων των δομικών υλικών, η μετατροπή της Αθήνας σε τουριστικό hub και σε πεδίο επένδυσης golden visa, τα “πράσινα” κτήρια. Για όλα αυτά η πολιτική της κυβέρνησης και οι προτάσεις των υπολοίπων αστικών κομμάτων, όχι μόνο δεν λαμβάνουν μέτρα αντιμετώπισης τους, αλλά αντίθετα κινούνται σε πορεία επιδείνωσης τους για τους εργαζόμενους. Όλα τα κόμματα ομονοούν πως το τουριστικό “θαύμα” πρέπει να ενισχυθεί, οι όμιλοι να στηριχθούν περαιτέρω, οι επενδύσεις σε real-estate να πολλαπλασιαστούν, τα κτήρια να γίνουν ακόμα πιο πράσινα. Γι’ αυτό και η αστική πολιτική δεν θα αμβλύνει το πρόβλημα στέγης, θα το οξύνει.
Το ίδιο περιεχόμενο έχουν όλα τα “μέτρα” που ανακοινώνει η κυβέρνηση. Μέτρα στοιχειώδους ανακούφισης για ελάχιστους, που πληρώνονται απ’ τα λαϊκά στρώματα και στη πραγματικότητα στηρίζουν την κερδοφορία των ομίλων και την αστική στρατηγική. Οι αυξήσεις στις συντάξεις υπολείπονται δραστικά του πληθωρισμού και γίνονται “αναγκαστικά” γιατί οι φτωχότεροι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν πλέον πρόβλημα επιβίωσης. Οι αλλαγές στα επιδόματα ανεργίας γίνονται για να διευκολυνθεί η εργασιακή περιπλάνηση των εργαζόμενων και θα μειώνονται δραστικά, ώστε να εξαναγκάζονται οι άνεργοι να βρουν δουλειά με τους άθλιους όρους εργασίας που έχουν διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα.
Κυρίως, όμως, οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ συγκαλύπτουν τη γενικότερη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και η οποία θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα.
Οι άθλιες εργασιακές σχέσεις, η τεράστια φορολογία, η γενικευμένη ακρίβεια, η επίθεση στη “δημόσια δωρεάν” υγεία και παιδεία, η ολοένα αυξανόμενη εμπορευματοποίηση όλων των πλευρών της ζωής των εργαζόμενων είναι η κανονικότητα για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Και τα πραγματικά σχέδια για την επόμενη μέρα κινούνται σε αυτόν τον άξονα.
Συγκαλύπτουν τη νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα που σχεδιάζει η κυβέρνηση, συγκαλύπτει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς για το νερό, την ενέργεια, το νέο γύρο επιτάχυνσης των πλειστηριασμών, την προώθηση νέων αντιδραστικών αλλαγών στο δημόσιο, στη δικαιοσύνη με την προώθηση της ιδιωτικοποίησής της, την ένταση της κρατικής καταστολής.
Συγκαλύπτουν τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, τους σφιχτούς κρατικούς προϋπολογισμούς που προβλέπει η ΕΕ. Συγκαλύπτουν πως τα επόμενα χρόνια η αποπληρωμή των δανείων του μνημονίου θα φέρει νέο γύρο επίθεσης στα εργατικά λαϊκά στρώματα.
Συγκαλύπτει το ολοένα αυξανόμενο ενδεχόμενο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που θα έχει πολλαπλασιαστική επίδραση στην εγχώρια οικονομία και την οποία θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Πάνω από όλα, συγκαλύπτει την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, τη συμμετοχή της στην κλιμάκωση της αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, την ενεργό στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Συγκαλύπτει τις τεράστιες συνέπειες απ’ αυτή την πολιτική στους εργαζόμενους.
Τελικά, αποδεικνύεται πως η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν έχει τελικά να “προσφέρει” στους εργαζόμενους τίποτα άλλο, παρά εξαθλίωση, κρίση και πολέμους. Μονόδρομος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζόμενων είναι η ριζικά διαφορετική πρόταση του ΚΚΕ. Μια ανάπτυξη απ’ τον λαό για τον λαό, που με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, μέσα από την ίδια την εργατική εξουσία, απαλλαγμένη απ’ την αδηφάγα ανάγκη του κεφαλαίου για ολοένα και περισσότερο κέρδος, θα έχει στο επίκεντρο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Και για ν’ ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος για τον λαό, δρόμος, το ΚΚΕ πρωτοστατεί σήμερα στους αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ, ενάντια στους επικίνδυνους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς. Πρώτο μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού στις 7 Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ.