Ο τραμπισμός νικάει ακόμα κι’ όταν ηττάται. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές της Τρίτης, ο μηχανισμός που υποκινεί το “America divided” (Διχασμένη Αμερική) θα επιβιώσει επειδή προϋπήρξε. Και δεν είναι, τελικά, καθόλου ένα σύγχρονο αμερικανικό φαινόμενο. Υπήρχε στις ΗΠΑ, υπήρξε και υπάρχει στην Ευρώπη, γίνεται ολοένα και εντονότερο (και) καθ’ ημάς. Διότι δεν αφορά σε ένα πρόσωπο -αναμφίβολα ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο πιό χαρισματικός εκφραστής του- αλλά σε μία νοοτροπία “τηλε-ευαγγελισμού” με σωτηριολογικό περιεχόμενο που ζει με την ανάδειξη του φόβου, της απειλής και του ξένου και όλα αυτά σε ένα τοξικό περίβλημα.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, σε σχετική του ανάλυση, ο Ντόναλντ Τραμπ νιώθει ότι απειλείται, όλη την ώρα. «Νομίζω ότι όλα είναι απειλή», είπε πρόσφατα στο Economic Club του Σικάγο. «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην αποτελεί απειλή».
“Απειλείται από το παγκόσμιο εμπόριο και τη διπλωματία. Απειλείται από μια ανεξάρτητη Federal Reserve.Τον απειλεί η Κίνα (αλλά όχι η Ρωσία). Απειλείται από την ψήφο και τους ψηφοφόρους. Απειλείται από μετανάστες, εργάτες χωρίς χαρτιά και έγχρωμους. Απειλείται από τις γυναίκες, τα αναπαραγωγικά δικαιώματα και την Kamala Harris .Απειλείται από την επιβολή του νόμου, τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης, την κυβέρνηση, τις μεγάλες πόλεις, τη μεγάλη τεχνολογία, τα γεγονότα, την ευγένεια, τα μικρόβια, τον καιρό, τους καρχαρίες και τους ανεμόμυλους.”, γράφει στην έκδοση του Σαββατοκύριακου το διεθνές πρακτορείο.
Και συνεχίζει:
Είπε (ο Τραμπ) ότι θέλει το Υπουργείο Δικαιοσύνης να στοχεύσει ανθρώπους και θεσμούς που θεωρεί ως αντιπάλους και θα εξαπολύσει τον στρατό να συλλάβει Αμερικανούς πολίτες που έχει χαρακτηρίσει ως « εχθρός από μέσα ». Θέλει να απελάσει περισσότερους από 10 εκατομμύρια μετανάστες . Σχεδιάζει να κλειδώσει τα εμπορικά κανάλια με τεράστιους δασμούς και να γυρίσει την πλάτη στους Ευρωπαίους και Ασιάτες συμμάχους . Είναι έτοιμος να συνεχίσει να εφοδιάζει τα δικαστήρια με νομικούς που επιτρέπουν την ακύρωση του νομικού προηγούμενου – σε βάρος της υγείας και της αυτονομίας των γυναικών – και να καθιστούν τους προέδρους σε μεγάλο βαθμό απρόσβλητους από το κράτος δικαίου . Έχει ζητήσει τον « τερματισμό » του Συντάγματος για την ανατροπή εκλογικών αποτελεσμάτων που δεν τον ικανοποιούν (και έχει ήδη υποδαυλίσει μια εξέγερση ).
Είτε ο Τραμπ κερδίσει είτε όχι στις 5 Νοεμβρίου, ο Τραμπισμός είναι εδώ για να μείνει. Έχει δείξει στο GOP ότι είναι ένας πονηρά αποτελεσματικός δρόμος προς την εξουσία. Αλλά ο Τραμπισμός είναι επίσης εδώ για να μείνει γιατί οι εκδοχές του ήταν πάντα εδώ, πολύ πριν ο Τραμπ κατέβει μια κυλιόμενη σκάλα Trump Tower το 2015 για να δηλώσει την πρώτη του προεδρική υποψηφιότητα.
Η επισήμανση έχει τον χαρακτήρα μιας συλλογικής ψυχοθεραπείας, και μάλιστα ιδιαίτερα επώδυνης εάν αναλογιστεί κανείς τις ευθύνες πολιτικών συστημάτων αλλά και ενός εκάστου εξ’ ημών για την ύπαρξη και γιγάντωση του φαινομένου.
“Οι τραμπικοί χαρακτήρες έχουν επιπλεύσει στο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο για μεγάλο μέρος της ιστορίας (σσ. της Αμερικής αλλά όχι μόνο). Ο Τραμπ και οι συνταξιδιώτες του έχουν αποκτήσει δύναμη επειδή είναι κάτι περισσότερο από απλές πονηρές πράξεις, προσαρμοσμένες στις ανάγκες και την παράνοια του κοινού. Έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους γιατί είναι επίσης μια αντανάκλαση των ανθρώπων που φλερτάρουν. Ναι, ο Τραμπ είμαστε εμείς.”, γράφει το Bloomberg.
Πριν φτάσει στην Τρίτη 5 Νοεμβρίου, συστηματικά και μεθοδικά, ο Ντόναλντ Τραμπ και οι υποστηρικτές του σε ολόκληρο το εύρος της δημόσιας αμερικανικής σφαίρας προλειαίνουν το έδαφος για την αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος στην περίπτωση που είτε νικήσει η Κάμαλα Χάρις, είτε το αποτέλεσμα είναι οριακό. Όλα είναι απειλή, όλα είναι φόβος. Παντού υπάρχουν εχθροί και υπονομευτές, παντού υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να υποκλέψουν την “πραγματική” βούληση του ενός και ανυπέρβλητοι “λαού”. Καμία διαδικασία δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί εάν δεν καταλήγει σε αυτό που “εξ ΄ορισμού” θεωρείται “λαϊκό”, σε αυτό που ο τηλε-ευαγγελιστής έχει ήδη ανακηρύξει σωστό, δίκαιο και δημοκρατικό.
Μικρά “MAGA” παντού- και καθ΄ ημάς
Ο τραμπισμός είναι, λοιπόν, κάτι πολύ περισσότερο από ιδεολογία, κάτι μεγαλύτερο από την φιγούρα που τον εκπροσωπεί στην Αμερική του Τραμπ, είναι μηχανισμός του ίδιου του ανθρώπινου μυαλού που οι τραμπικοί χαρακτήρες απλώς τον έχουν ξεκλειδώσει. Το MAGA (Make America Great Again) είναι μία ιδεολογική, πολιτική αλλά και ψυχολογική και μεταφυσική μήτρα που γεννά ένστικτα και σύνδρομα, που τρέφεται με εχθρούς και απειλές.
Τα “MAGA” συμβαίνουν εδώ και καιρό σε διαφορετικές εκδοχές στην Ευρώπη, συμβαίνουν και στην Ελλάδα, ακόμα και τούτη την ώρα. Υπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχουν και σήμερα. Υπήρξαν σε μεγάλο εύρος του πολιτικού φάσματος, είναι λάθος να θεωρούνται μόνο τέκνα της υπερδεξιάς και της ακροδεξιάς.
Μικροί τραμπικοί χαρακτήρες, άλλοτε γοητευτικοί και επικοινωνιακοί, άλλοτε γραφικοί και καρικατούρες υπάρχουν και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό ως επικεφαλής τοξικών “στρατών” που μηχανεύονται εχθρούς, απειλές και φόβους. Όμως, δεν είναι καθόλου …friendly, παρότι έτσι φαίνονται μπροστά σε απογοητευμένα, οργισμένα και αποσβολωμένα κοινά. Και τα “Καπιτώλια” είναι ο ναός τους.
Συχνά τρέφονται από την αμηχανία των πολλών, την συλλογική παραίτηση, τη νωχέλεια των θεσμών, τα λάθη και την επανάπαυση των ψυχραιμοτέρων. Και όταν οι τελευταίοι διαισθανθούν τον κίνδυνο που επέρχεται, όταν αντιληφθούν (καθυστερημένα) τα σφάλματα που διέπραξαν, συνήθως αντιδρούν ανόητα, κυνικά και αντιδεοντολογικά, με αποτέλεσμα να ρίχνουν ακόμα περισσότερο νερό στον μύλο αυτού του τραμπικού μηχανισμού.