ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Παραμονή των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ αξίζει ίσως να αναρωτηθούμε για μία ακόμη φορά πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει καταδικαστεί για μία σειρά εγκληματικές πράξεις, που κατηγορείται για σεξουαλικές επιθέσεις, που έχει χρεοκοπήσει και που έχει υποστηρίξει ένοπλη εξέγερση για ανατροπή του πολιτεύματος, μπορεί να είναι υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο.
Κι ακόμη, πως γίνεται αυτός ο υποψήφιος να ψεύδεται, να βρίζει, να ειρωνεύεται και να απειλεί τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά και όποιον τολμά να τον εγκαλέσει για τα ψέματα και τις χυδαίες εκφράσεις του. Για να μη μιλήσουμε για την πλατφόρμα της οικονομικής πολιτικής του που θέτει φραγμούς στο εμπόριο ενώ υπόσχεται φορολογικές ελαφρύνσεις μόνο για τους πολύ πλούσιους.
Απέναντι σε έναν τέτοιο υποψήφιο, με τέτοια χαρακτηριστικά και αδυναμίες η αντίπαλος του -οποιοσδήποτε αντίπαλος – θα ήταν, υπό κανονικές συνθήκες, η ξεκάθαρη πρωτοπόρος. Κι όμως, σύμφωνα με όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις και τις εκτιμήσεις των αναλυτών η μάχη δίνεται “στήθος με στήθος” και μάλιστα με τον Ντόναλντ Τραμπ να είναι το φαβορί και η Κάμαλα Χάρις το αουτσάιντερ.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Ιδού 10+1 λόγοι που οι αυριανές εκλογές κινούνται στην κόψη του ξυραφιού και ίσως στοιχίσουν πολύ στην υποψήφια των Δημοκρατικών:
1 – Η τσέπη των πολιτών: Για το 52% εκατό των ψηφοφόρων (από 33% το 2020), όταν ρωτήθηκαν αν η οικονομική τους κατάσταση θεωρούν πως είναι καλύτερη από ό,τι πριν από τέσσερα χρόνια, η απάντηση ήταν “όχι”. Οι τιμές σήμερα είναι κατά 20% υψηλότερες σε πραγματικούς όρους από ό,τι ήταν όταν ο Μπάιντεν εισήλθε στον Λευκό Οίκο ενώ το καταναλωτικό κλίμα είναι ελαφρώς καλύτερο από το… 2009, μετά το κραχ.
Η ανάπτυξη και οι μισθοί παρουσιάζουν ανοδική τάση, όμως μακροπρόθεσμα το ίδιο συμβαίνει και με την ανισότητα. Το πλουσιότερο 1% διαθέτει περισσότερο πλούτο από όσο το μεσαίο 60% συνολικά.
2 – Η γενική δυσαρέσκεια: Το 66% των ψηφοφόρων θεωρεί ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος δρόμο – όχι τόσο πολύ όσο ήταν τον Ιανουάριο, αλλά περίπου τόσο όσο όταν κέρδισε ο Τραμπ τις εκλογές του 2016.
3 – Η εκπαίδευση: Οι λευκοί χωρίς πτυχίο κολεγίου ψηφίζουν στην πλειονότητά τους τον Τραμπ και αντιπροσωπεύουν περισσότερους από τους μισούς εγγεγραμμένους ψηφοφόρους στην Πενσυλβάνια, το Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν, πολιτείες ιδιαίτερα κρίσιμες για το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών
4 – Η Πενσυλβάνια: Η εγγραφή ψηφοφόρων των Δημοκρατικών στη μεγαλύτερη swing πολιτεία, στη “ζώνη της σκουριά”ς έχει μειωθεί στο μισό σε σχέση με το 2020 ενώ η Χάρις δεν επέλεξε τον δημοφιλή κυβερνήτη της πολιτείας, Τζος Σαπίρο, για υποψήφιο αντιπρόεδρό της. Κάτι για το οποίο σίγουρα θα έχει μετανιώσει.
5 – Ο Τζο Μπάιντεν: Θα μπορούσε να είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο του να είναι υποψήφιος από πέρυσι, δίνοντας έτσι στο κόμμα του χρόνο να διεξαγάγουν προκριματικές εκλογές και στον νικητή τους το χρόνο να “πουλήσει” ένα συνεκτικό και πεισιτκό όραμα για τη χώρα. Αντίθετα, άφησε στην Χάρις περιθώριο μόνο 14 εβδομάδων για να ξεδιπλώσει την προεκλογική της εκστρατεία και να περάσει τα μηνύματά της.
6 – Οι νέοι άνδρες: Ο Μπάιντεν είχε κερδίσει το 68% των ανδρών ψηφοφόρων ηλικίας 18-29 ετών το 2020. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Χάρις κερδίζει λιγότερο από το 40% από αυτούς καθώς ο Τραμπ τους φλερτάρει με αγώνες Nascar και εκδηλώσεις Ultimate Fighting.
7 – Οι μειονότητες: Η υποστήριξη του Χάρις μεταξύ των μαύρων και των ισπανόφωνων ψηφοφόρων έχει υποχωρήσει σημαντικά σε σχέση με αυτή του Μπάιντεν το 2020.
8 – Η Καλιφόρνια: Οι Δημοκρατικοί τα δίνουν όλα διεκδικώντας ψήφους σε μεγάλες φιλελεύθερες πολιτείες όπως η Νέα Υόρκη, το Ιλινόις και ειδικά η Καλιφόρνια, κερδίζοντας τις ψήφους του εκλογικού κολεγίου τους με τεράστια διαφορά από εκείνες των Ρεπουμπλικάνων όταν μια και μόνο ψήφος θα τους έφτανε. Την ίδια στιγμή τα στοιχεία της απογραφής δείχνουν ότι η Καλιφόρνια εν τω μεταξύ εξάγει μαζικά Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους στη Φλόριντα, βοηθώντας την να γίνει “κόκκινη”.
9 – Η μετανάστευση: Αυτή τη στιγμή οξύνεται μια συνεχιζόμενη κρίση στα νότια σύνορα καθώς τα κύματα παράνομης μετανάστευσης αυξάνονται και αυτό δημιουργεί ανησυχία στους περισσότερους Αμερικάνους –όχι μόνο τους Ρεπουμπλικάνους.
10 – Η Γάζα: Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η υποστήριξη του Χάρις μεταξύ των Αραβοαμερικανών είναι 18 μονάδες κάτω από εκείνη για τον Μπάιντεν το 2020, λόγω της υποστήριξής της προς το Ισραήλ. Περισσότεροι από 200.000 από αυτούς ζουν στο Μίσιγκαν, όπου το αποτέλεσμα μπορεί να κριθεί για μερικές χιλιάδες ψήφους.
11 – Οι δίκες του Τραμπ: Ο πρώην πρόεδρος και υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων δεν θα μάθει την απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση του Stormy Daniels, παρά μόνο μετά τις εκλογές, και οι συνεχείς αναβολές στο Ανώτατο Δικαστήριο σημαίνουν ότι η δίωξή του για την εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου 2020 μόλις έχει ξεκινήσει.
Με βάση όλα τα παραπάνω, εάν ο Ντόναλντ Τραμπ αναδειχθεί και πάλι Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα είναι επειδή θα έχει νικήσει αλλά επειδή θα έχει ηττηθεί η Κάμαλα Χάρις και οι Δημοκρατικοί.