Έχασε τη μάχη ο «στρατηγός» του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδας σε ηλικία 83 ετών.
Ο παλαίμαχος θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ξεχώρισε στα ελληνικά γήπεδα σε όλη την πορεία της καριέρας του.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο παλαίμαχος μεσοεπιθετικός των πρασίνων είχε γενέθλια, στις 22 Ιανουαρίου, την ημέρα που έπαθε ανακοπή.
Ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής νοσηλευόταν διασωληνωμένος στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» μετά από ανακοπή που υπέστη την ώρα που περπατούσε στην περιοχή του Χαλανδρίου.
Μίμης Δομάζος: Ο «Στρατηγός» του Ελληνικού Ποδοσφαίρου
Ο Μίμης Δομάζος, γνωστός και ως «Στρατηγός», αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με την απαράμιλλη ποδοσφαιρική του ευφυΐα, την ικανότητά του να “διαβάζει” το παιχνίδι και την ηγετική του φυσιογνωμία, έγραψε τη δική του χρυσή σελίδα στο ελληνικό αθλητισμό, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως έναν από τους κορυφαίους μέσους που γνώρισε η χώρα.
Η ζωή του Μίμη Δομάζου
Γεννημένος στις 22 Ιανουαρίου 1942 στην Αθήνα, ο Δομάζος μεγάλωσε στη φτωχογειτονιά Αμπελοκήπων, δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Από παιδί, η αγάπη του για το ποδόσφαιρο ήταν έκδηλη. Ξεκίνησε την καριέρα του στις αλάνες της περιοχής, όπου το ταλέντο και η οξυδέρκειά του δεν άργησαν να τραβήξουν την προσοχή.
Το 1959, σε ηλικία μόλις 17 ετών, εντάχθηκε στην ομάδα του Παναθηναϊκού, όπου και παρέμεινε για περισσότερες από δύο δεκαετίες, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στο σύλλογο αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η ανεπίσημη πρεμιέρα του Δομάζου με τα πράσινα ως δεξί εξτρέμ έγινε σε φιλικό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ (0-2) για το Κύπελλο των Χριστουγέννων, που διεξήχθη στις 26 Δεκεμβρίου 1958.
To 1959 ο τότε προπονητής των «πρασίνων», Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε την απόκτηση του, και σε ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό.
Ο Δομάζος αγωνίστηκε κυρίως ως επιτελικός μέσος, αναπτύσσοντας μια απαράμιλλη ικανότητα στις ασίστ, στις βαθιές μπαλιές και στη διαχείριση του ρυθμού του παιχνιδιού. Ήταν γνωστός για την αριστοτεχνική του πάσα, την οξυδερκή αντίληψή του και το πάθος του για τη νίκη.
Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε συνολικά 13 τίτλους και ήταν αρχηγός της ομάδας για περίπου 15 χρόνια.
Τη διετία 1978-1980 αγωνίστηκε στην ΑΕΚ κατακτώντας ένα πρωτάθλημα.
Το 1980 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό με τη φανέλα του οποίου ήθελε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Συνολικά έχει καταγράψει 536 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ) και βρίσκεται στην πρώτη θέση όλων των εποχών σε παρουσίες και παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πλέον περισσότερα από 30 χρόνια, παραμένει στην κορυφή του σχετικού πίνακα.
- Παναθηναϊκός (1959-1980, 1981): Ο Μίμης Δομάζος φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού συνολικά σε 502 επίσημους αγώνες, πετυχαίνοντας 134 γκολ. Κατέκτησε 10 πρωταθλήματα Ελλάδας και 2 Κύπελλα Ελλάδας με την ομάδα.
- ΑΕΚ (1980-1981): Για μία σεζόν αγωνίστηκε με την ΑΕΚ, συμβάλλοντας με την εμπειρία και την ποιότητά του.
- Εθνική Ελλάδος (1959-1980): Με την εθνική ομάδα, συμμετείχε σε 50 αγώνες και πέτυχε 4 γκολ. Ήταν αναπόσπαστο μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, την πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην οποία προκρίθηκε η Ελλάδα.
Είναι 50 φορές διεθνής με την Ελλάδα και έχει σημειώσει 4 τέρματα, ενώ για αρκετά χρόνια είχε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το ντεμπούτο του με τη γαλανόλευκη φανέλα πραγματοποιήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1959 στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης εναντίον της Δανίας.
Στις 11 Νοεμβρίου 1980 στο ίδιο γήπεδο διεξήχθη φιλικός αγώνας εναντίον της Αυστραλίας, στον οποίο τιμήθηκε για την πολυετή προσφορά του στο εθνικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.
Στον συγκεκριμένο αγώνα χρίστηκε σκόρερ, γεγονός που τον καθιστά τον μεγαλύτερο σε ηλικία παίκτη που σκόραρε ποτέ με τη φανέλα της Ελλάδας (σε λιγότερο από τρεις μήνες θα συμπλήρωνε τα 39 του χρόνια). Την εποχή εκείνη ήταν δεύτερος σε συμμετοχές στην ιστορία της εθνικής Ελλάδας, πίσω από τον Μίμη Παπαϊωάννου.
Η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του
Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του ήταν η πορεία του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971. Υπό την καθοδήγηση του Φέρεντς Πούσκας, ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη (και μοναδική μέχρι σήμερα) ελληνική ομάδα που έφτασε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Παρά την ήττα από τον Άγιαξ, αυτή η επιτυχία εδραίωσε τον Δομάζο ως ηγετική μορφή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Οι διακρίσεις και η κληρονομιά του
- Εισαγωγή στο Hall of Fame: Ο Δομάζος εισήχθη στο Hall of Fame του Παναθηναϊκού και παραμένει σύμβολο της ομάδας.
- Αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού μέσου ενώ το 2003 ψηφίστηκε ως ο δεύτερος καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής από την ΕΠΟ για τον εορτασμό των 50 χρόνων της ΟΥΕΦΑ.
- Η IFFHS τον επέλεξε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2021
- Ήταν ένας από τους τελευταίους λαμπαδηδρόμους που μετέφεραν τη φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.
- Πρότυπο ηγέτη: Η φιλοσοφία και το στυλ παιχνιδιού του συνεχίζουν να εμπνέουν τις επόμενες γενιές ποδοσφαιριστών.
Η ζωή μετά το ποδόσφαιρο
Ο Μίμης Δομάζος ήταν παντρεμένος με την Αργυρώ (Ηώ) Θεοδώρου, με κουμπάρους τον Γιάννη Πάριο με την πρώην σύζυγό του Ντίνα και τον καπετάνιο Φίλιππα Αξιώτη.
Είχαν αποκτήσει μια κόρη, τη Θεόπη (Πόπη) Δομάζου, δημοσιογράφος και απόφοιτος Κολεγίου Αθηνών, εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος Αθηναίων από το 2019, Πρόεδρος της ΔΑΕΜ ενώ έχει διατελέσει πρόεδρος του Αθήνα 98.4
Από το 1967 ως το 1979 υπήρξε παντρεμένος με τη λαϊκή τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού (με κουμπάρο τον στρατιωτικό Ιωάννη Λαδά), με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, την Ράνια (Ουρανία) το 1967 και την Ευαγγελία το 1968.
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Μίμης Δομάζος παρέμεινε κοντά στο ποδόσφαιρο, αναλαμβάνοντας ρόλους συμβούλου και πρεσβευτή του αθλήματος. Παράλληλα, έχει εκδώσει βιβλία, όπως το «Μυστικά και… άλλες αποκαλύψεις», όπου μοιράζεται εμπειρίες και γνώσεις από την πλούσια καριέρα του.
Επίλογος
Ο Μίμης Δομάζος είναι κάτι περισσότερο από ένας ποδοσφαιριστής· είναι ένα ζωντανό σύμβολο του ελληνικού αθλητισμού. Η πορεία του μέσα και έξω από τα γήπεδα αποδεικνύει πως το ταλέντο, η σκληρή δουλειά και η στρατηγική σκέψη μπορούν να γράψουν ιστορία.