NewsEdit Προς οριστικό ναυάγιο οδεύει η συμφωνία Ουάσιγκτον-Κιέβου για τα ουκρανικά ορυκτά, όπως μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δεν ενδιαφέρεται επί του παρόντος να επανεξετάσει τη συμφωνία για τα ορυκτά της Ουκρανίας, δήλωσε στο Reuters κορυφαίος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου.
Η ουκρανική αντιπροσωπεία «εκλιπαρούσε» για την υπογραφή της συμφωνίας μόλις ολοκληρώθηκε η επεισοδιακή συνάντηση Τραμπ-Ζελένσκι και της ζητήθηκε να αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο, είπε ο αξιωματούχος.
Η Μόσχα είναι έτοιμη για ευελιξία σε συνομιλίες
Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε σήμερα ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιδείξει ευελιξία σε συνομιλίες για την Ουκρανία, αλλά μόνο σύμφωνα με το ρωσικό σύνταγμα, αλλά και τις πραγματικότητες στο έδαφος, μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.
Ο Μεντβέντεφ τόνισε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συζητήσει έναν διακανονισμό της ουκρανικής κρίσης, αλλά μόνο με αυτούς “ που είναι έτοιμοι να επικοινωνήσουν”.
Ο πρόεδρος Ζελένσκι τονίζει ότι η χώρα του πρέπει να ακούγεται και να μην ξεχαστεί
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε σήμερα ότι είναι “ πολύ σημαντικό” να ακούγεται τι συμβαίνει στη χώρα του και κανείς να μην την ξεχάσει.
Τις δηλώσεις αυτές τις έκανε μία ημέρα μετά την αντιπαράθεση που είχε στον Λευκό Οίκο με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς.
“ Είναι πολύ σημαντικό για εμάς η Ουκρανία να ακούγεται και κανείς να μην την ξεχάσει, ούτε στη διάρκεια του πολέμου ούτε μετά”, ανέφερε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Ζελένσκι την οποία συνόδευσε με εικόνες από τη συνάντησή του με μια ουκρανική κοινότητα στην Ουάσινγκτον,
“ Είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους στην Ουκρανία να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι τα συμφέροντά τους εκπροσωπούνται σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά της γης”, τόνισε.
Μερικές ημέρες μετά την τρίτη επέτειο από την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η συνάντηση των δύο ηγετών στον Λευκό Οίκο εξελίχθηκε όσο χειρότερα μπορούσε να γίνει, σημειώνουν σε άρθρο τους οι Financial Times.
Αντί ο Ουκρανός πρόεδρος να εξασφαλίσει τη φιλία της μεγαλύτερης υπερδύναμης του πλανήτη, βρίσκεται πλέον εγκλωβισμένος ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντίμιρ Πούτιν, που φαίνεται να συμφωνούν περισσότερο μεταξύ τους παρά με αυτόν.
Εξέλιξη εν πολλοίς αναμενόμενη. Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν συνομιλίες με τη Ρωσία για τον πόλεμο στην Ουκρανία χωρίς να προσκαλέσουν το Κίεβο. Ο Τραμπ έχει πιέσει τον Ζελένσκι να υπογράψει μια αρχικά εκβιαστική συμφωνία για τα ουκρανικά ορυκτά και τον αποκάλεσε δικτάτορα. Η Ουάσιγκτον τάχθηκε επίσης στο πλευρό της Μόσχας και στήριξε ένα ψήφισμα στον ΟΗΕ για τον πόλεμο που δεν ασκούσε κριτική στη Ρωσία. Μέχρι τη στιγμή που συναντήθηκαν οι δύο ηγέτες, η συμφωνία για τα ορυκτά έμοιαζε με εκβιασμό. Αλλά αυτό που είναι πλέον ξεκάθαρο, μετά το χθεσινό τετ-α-τετ Τραμπ-Ζελένσκι, είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία.
Το επιτελείο του Ζελένσκι όπως αποδείχθηκε έκανε μοιραία λάθη. Το πρώτο ήταν να προτείνει στις ΗΠΑ μια συμφωνία να μοιραστούν τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας, ως μέρος ενός ευρύτερου «σχεδίου νίκης». Η πρόταση είχε ως στόχο να δώσει κίνητρο στον Λευκό Οίκο να ενισχύσει το Κίεβο πριν από οποιεσδήποτε συνομιλίες με τη Μόσχα και να παράσχει μεταπολεμικές εγγυήσεις ασφαλείας προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα. Το δεύτερο ήταν ότι πίστεψε το προεκλογικό σύνθημα του Τραμπ περί «ειρήνης μέσω της ισχύος».
Το Κίεβο υποτίμησε επίσης τη σκληρότητα που θα μπορούσε να επιδείξει ο Ντόναλντ Τραμπ στην προσπάθειά του να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τη συμφωνία για τα ουκρανικά ορυκτά, προσφέροντας παράλληλα το ελάχιστο δυνατό αντάλλαγμα στην Ουκρανία.
Το τελικό προσχέδιο της συμφωνίας για τα ουκρανικά ορυκτά που δόθηκε στο Κίεβο αυτήν την εβδομάδα ήταν λιγότερο επαχθές από το πρώτο, αλλά και πάλι δεν περιλάμβανε εγγυήσεις ασφαλείας. Ο ισχυρισμός του προέδρου των ΗΠΑ ότι η παρουσία Αμερικανών εργαζομένων στην Ουκρανία για την εξόρυξη μετάλλων και ορυκτά θα απέτρεπε περαιτέρω ρωσικές επιθέσεις, κάθε άλλο παρά αξιόπιστος θεωρείται. Πολλοί Αμερικανοί και αμερικανικές εταιρείες βρίσκονταν στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, όταν εισέβαλε η Ρωσία.
Ο Ζελένσκι έχει μάθει με τον δύσκολο τρόπο τι έχει στο μυαλό του ο Τραμπ αλλά και ποια είναι τα κίνητρά του κατά τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο.
Το πρώτο μάθημα που πήρε είναι ότι -όπως και στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής- για τον Αμερικανό πρόεδρο «ειρήνη» σημαίνει απουσία συγκρούσεων. Δείχνει ότι τον ενδιαφέρει να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός ώστε να δείξει στους Αμερικανούς ότι τερματίζει την αιματοχυσία και γλιτώνει τις ΗΠΑ από δαπανηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, δεν ενδιαφέρεται και τόσο να βρει μια μόνιμη λύση που θα αποτρέψει έναν νέο πόλεμο.
Δεύτερον, ο Τραμπ παρακινείται από το οικονομικό όφελος. Η προσέγγισή του επηρεάζεται επίσης σε μεγάλο βαθμό από τα προσωπικά αισθήματα. Τρέφει ξεκάθαρα μνησικακία για τον Ζελένσκι, αφού η προσπάθεια του Τραμπ το 2019 να ωθήσει τον ηγέτη της Ουκρανίας να ξεκινήσει έρευνα για τις δραστηριότητες του Χάντερ Μπάιντεν, γιού του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, στην Ουκρανία με αντάλλαγμα αμερικανική βοήθεια, οδήγησε στην πρώτη παραπομπή του Τραμπ.
Την ίδια στιγμή, ο Τραμπ δείχνει έναν ακατανόητο θαυμασμό για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, έχοντας υιοθετήσει σε μεγάλο τις θέσεις του όσον αφορά τα αίτια του πολέμου στην Ουκρανία. Η επιείκιά του απέναντι στον Ρώσο ηγέτη φαίνεται να συνδέεται με την κοσμοθεωρία του 19ου αιώνα ότι οι παγκόσμιες υποθέσεις δεν πρέπει να απασχολούν πολυμερείς θεσμούς αλλά μια χούφτα μεγάλες δυνάμεις και τους ισχυρούς ηγέτες τους, ο καθένας εκ των οποίων έχει τη σφαίρα επιρροής του.
Ο Ζελένσκι δεν διαθέτει το διπλωματικό ταλέντο του Εμανουέλ Μακρόν και του Κιρ Στάρμερ, των Ευρωπαίων ηγετών που κατάφεραν να οικοδομήσουν κάποια σχέση με τον Τραμπ σε επιτυχημένες επισκέψεις που είχαν νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα στις ΗΠΑ.
Επιπλέον, ο Ζελένσκι φαίνεται να έπεσε στην «ενέδρα» του Λευκού Οίκου που είχε ως αποτέλεσμα την ταπείνωσή του. Τρία χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο αγώνας του να διασφαλίσει την κυριαρχία της χώρας του έχει εισέλθει στην πιο επισφαλή φάση του