ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν θέλει ή δεν μπορεί. ¨Εχει, όμως, κάθε δικαίωμα να παρακολουθεί τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις να επιβεβαιώνουν τους πιό σκληρούς νόμους της βαρύτητας και να έλκονται από τις χειρότερες στιγμές της σχετικά πρόσφατης ιστορίας του. Πώς να σταματήσει κανείς έναν αποφασισμένο πολιτικό αυτόχειρα;
Ως εκ τούτου, τα περί προοδευτικού μετώπου, ξεχάστε τα. Τουλάχιστον για πολύ καιρό ακόμα. Αλλά, αυτές οι στρατηγικές έχουν νόημα όταν μπορούν να διαβάσουν τα μυνήματα και την συγκυρία. Εάν παρέλθει ο χρόνος μετατρέπονται σε αναγκαστικές και αμήχανες συγκολλήσεις.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, όμως; Όλα καλά;
Προφανώς όχι. Διότι στις ίδιες δημοσκοπήσεις που το ΠΑΣΟΚ βλέπει την πλάτη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, Σωκράτης Φάμελλος και Αλέξης Χαρίτσης δεν την βλέπουν καν. Έχει απομακρυνθεί πολύ, εκείνη κοντά στο 15%, αυτοί παλεύουν, ο ένας με τα εξάρια (%), ο άλλος με τον αφανισμό.
Μία λύση υπάρχει, υπό αυτό το πρίσμα, χωρίς, μάλιστα, να μπορεί να θεωρηθεί ικανή να αλλάξει το κλίμα. Είναι, από την άλλη, μία βάση, ένα πρώτο βήμα, μία διεκδίκηση ανάκαμψης. Και, ίσως, και υπό πολλές προϋποθέσεις, ένα πλαίσιο στο οποίο μπορεί να βασιστεί μία… επιστροφή και ένας νέος πολιτικός φορέας με εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Φάμελλος και Χαρίτσης πρέπει να συμφωνήσουν άμεσα στην κοινοβουλευτική σύγκλιση και στον σχηματισμό ενιαίας κοινοβουλευτικής ομάδας που θα ανακτήσει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνονται νέοι συσχετισμοί εντός Βουλής, ο χώρος αποκτά υπόσταση, μετατρέπεται σε πολιτικό αντίπαλο του πρωθυπουργού, ακόμα κι αν αυτό δεν αντανακλά στις δημοσκοπικές επιδόσεις. Παράλληλα, εάν φτάσει η ώρα που στο ΠΑΣΟΚ αντιληφθούν τα μηνύματα των καιρών, μπορούν να έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτό που υποτίθεται πως άπαντες αντιλαμβάνονται ως αναγκαίο αλλά διστάζουν να προχωρήσουν.
Ναι, αλλά τι λέει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ορισμένοι άλλοι; Η ερώτηση έχει πιά αξία… ανεκδότου. Μπορεί να λέει ότι εκείνος νομίζει, οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς, όμως, και πρωτίστως ο ίδιος ο Χαρίτσης είναι υποχρεωμένοι να δουν το μονόδρομο και να απεγκλωβιστούν από στερεότυπα της εποχής του βασιλείου των συνιστωσών στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλιώς, θα κάνουν παρέα στο πασοκικό εντευκτήριο των ομφαλοσκοπούντων. Και όλοι μαζί θα παρακολουθούν την μετεωρική πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας και την ικανοποίηση της (δημοσκοπικά) καταρρέουσας Ν.Δ που προσβλέπει σε μία αντιπαράθεση του τύπου “Μητσοτάκης ή το χάος… της Ζωής”. Αν κι’ αυτό, αβέβαιη έκβαση ίσως έχει. Καμιά φορά πολλοί επιλέγουν το δεύτερο.