ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να μην έχει κυβερνητικό πρόγραμμα, όπως την κατηγορούν και η ίδια ομολογεί, έχει, όμως, το πλέον διαυγές αφήγημα των καιρών. Καταγγελία, διαμαρτυρία, πολιτικός ακτιβισμός, αντισυστημικός λόγος, αποδόμηση του παλαιού πολιτικού συστήματος που, κατά την ίδια και πολύ κόσμο, ευθύνεται για όλα τα δεινά. Είναι όλα αυτά αρκετά για να την κάνουν πρωθυπουργό; Η ίδια δηλώνει πως το σκέφτεται και προετοιμάζεται καθώς η μία μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις την φέρνουν ακόμα και κοντά στο 18%.
Μπορεί να την εκτόξευσε η τραγωδία των Τεμπών, ωστόσο μάλλον πλανώνται όσοι πιστεύουν ότι είναι μόνο αυτή η αιτία. Κι αν -ειδικά στην αντιπολίτευση- κάποιοι εκτιμούν ότι θα επιστρέψει στα μικρά ποσοστά μόλις το θέμα φύγει από την προμετωπίδα της επικαιρότητας είναι, τελικά, σαν να το επιθυμούν.
Λένε πως η κυβέρνηση την ενισχύει έμμεσα για να την αναδείξει την κρίσιμη στιγμή ως “αντίπαλο δέος” κι έτσι να φανεί η πρωθυπουργική υπεροπλία του Μητσοτάκη. Πιθανό αλλά διόλου βέβαιο, καθώς ο θυμός έχει φωλιάσει την κοινωνία και δύσκολα θα κοπάσει, ακόμα κι αν, μέσα από ένα σερί ατελέσφορων εκλογικών αναμετρήσεων, η Ν.Δ κατορθώσει να σχηματίσει άλλη μία κυβέρνηση.
Η ίδια δηλώνει ότι και το σκέφτεται, και προετοιμάζεται, για την πιθανότητα να γίνει πρωθυπουργός. Πολλοί θα γελούσαν πριν ένα χρόνο, σήμερα λιγότεροι γελούν και αρκετοί δεν το αποκλείουν. Μια ματιά στον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη αλλά και πέραν του Ατλαντικού ίσως τους πείσει πως τίποτε πιά δεν είναι τόσο απίθανο όσο φαινόταν παλιότερα. Δεν χρειάζεται αναφορά σε πρόσωπα και συσχετισμούς, άπαντες μπορούν να κατανοήσουν.
Η Κωνσταντοπούλου αποκαλείται ήδη από τους περισσότερους …Ζωή. Κρατήστε το. Επίσης, κατορθώνει να μετατρέψει όλα της τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα.
Ούτε αριστερά, ούτε δεξιά
Στην ερώτηση για το πού κοιτά, «αριστερά ή δεξιά;», η κυρία Κωνσταντοπούλου απάντησε πως «Η Πλεύση από το 2019 έχει ένα σύνθημα, “δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά”. Σκοπός μας δεν είναι να περιχαρακώσουμε την κοινωνία και να τους βάψουμε στα χρώματά μας. Σκοπός μας είναι να ενώσουμε την κοινωνία και να πάμε μπροστά, να φύγουν από τη μέση διαχωρισμοί που δεν αποτυπώνουν πραγματικές διαφορές.
Έχω αριστερή διαδρομή, είμαι ένας άνθρωπος αριστερός. Και πολλοί που έρχονται σε εμάς είναι από όλο το κοινωνικό φάσμα. Ο πατριωτισμός δεν είναι προνόμιο κανενός κόμματος, τη Συμφωνία των Πρεσπών την έφερε ο Τραμπ, που έχει τον Μασκ να κάνει ναζιστικές χειρονομίες. Ο Τραμπ και το ΝΑΤΟ έφεραν τη συμφωνία και τη διαπραγματεύτηκαν στα κρυφά. Για τα χωρικά ύδατα, το δικαίωμα της χώρας μας να τα επεκτείνει στα 12 μίλια είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα».
Δηλαδή, από αριστερή “μήτρα” με ισχυρή δόση πατριωτισμού που να καλύπτει τους πάντες, αλλά με το βλέμμα μπροστά ώστε να μην κατηγορείται για αποκλίσεις προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Όσα λέει είναι συμπεριληπτικά, γίνονται εύκολα κοινό κτήμα.
Όσον αφορά για τη δική της ερμηνεία για τη δημοσκοπική της άνοδο, η αρχηγός της Πλεύσης Ελευθερίας ανέφερε στον Αντώνη Σρόϊτερ (Alpha): «Η δική μου προσέγγιση είναι ότι σαν να έχει βγει ένα πέπλο πάνω από την κοινωνία, σαν να έχει φωτιστεί η αλήθεια, ότι δηλαδή και τα πράγματα αλλάζουν και ο άνθρωπος μπορεί να παρεμβαίνει στην Ιστορία».
Τι πιό ελκυστικό να νοιώθεις ότι εκπροσωπείς την Ιστορία σε μια εποχή που πολύς κόσμος θέλει να την αλλάξει.
Κανένα νόμισμα δεν είναι πανάκεια…
Ακόμα και στην κατηγορία που εκπορεύτηκε από κυβερνητικά στελέχη ότι, δηλαδή, η Πλεύση Ελευθερίας είναι το “κόμμα της δραχμής”, κι εκεί ακόμα κατορθώνει να αντιστρέψει την κατηγορία που της αποδίδουν.
«Ποτέ δεν έχω πει “καλή η δραχμή”, ποτέ μα ποτέ δεν έχω πει για επιστροφή στη δραχμή. Ούτε και πιστεύω στην επιστροφή στη δραχμή. Δεν πιστεύω σε κανένα νόμισμα ως πανάκεια. Κανένα δεν είναι ιερό. Πιστεύω ότι όταν έγινε ο εκβιασμός της χώρας, ο λαός να είναι κυρίαρχος. Αν με ρωτάς, αν δεχόταν η χώρα μια ανάλογη επίθεση που είναι τεχνικής κρίσης, πιο πολύ θα θεωρούσα ότι θα πρέπει να έχουμε ως εφεδρεία το ψηφιακό νόμισμα, μια ψηφιακή δυνατότητα, παρά βεβαίως όλες τις θεωρίες και τους δογματισμούς των νομισμάτων».
Ούτε ευρω, ούτε δραχμή, κανένα νόμισμα δεν είναι πανάκεια. Επίσης συμπεριληπτικό, σε μία εποχή που οι μεγαλύτεροι νοσταλγούν το χιλιάρικο και οι νεότεροι βλέπουν τα ενοίκια στα ύψη και τους μισθούς στον πάτο. “Τι να το κάνεις το νόμισμα, άμα δεν έχει φράγκο”, για να παραφράσουμε ένα παλιό απόφθεγμα την εποχή της δραχμής.
Μα, δεν έχει στελέχη
Μα, λένε από την κυβέρνηση, εκτός από πρόγραμμα δεν έχει και στελέχη. Μειονέκτημα ή κρυφό χαρτί στο μανίκι; Όταν σημαντική μερίδα του εκλογικού σώματος απεχθάνεται το παλιό πολιτικό σύστημα, άρα και το παλιό πολιτικό προσωπικό, η ελπίδα ότι θα έρθει κάποιος που θα βάλει στο παιχνίδι καινούρια πρόσωπα από το πουθενά μπορεί να μην είναι, τελικά, και η πιό επιτυχημένη μομφή.
Άλλωστε, πόσα στελέχη είχε ο Τσίπρας όταν έγινε πρωθυπουργός, ή πόσα είχε ο Ανδρέας το 1981;
Εν κατακλείδι, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ένα πρόσωπο της στιγμής, ένα σημάδι των καιρών, κι αν η στιγμή αυτή γίνει γραμμή που τραβάει προς το μέλλον, το “φαινόμενο” ίσως να μην είναι καθόλου περιστασιακό. Κι αν δηλώνει πως προετοιμάζεται για πρωθυπουργός, καλά θα κάνουν να μην το χλευάζουν ορισμένοι. Όταν, για παράδειγμα, στις δημοσκοπήσεις κάνει ακόμα και double score στο ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρουλάκης λέει με στόμφο ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη, γιατί να μην το ελπίζει η Κωνσταντοπούλου;
Άλλωστε, το δικαίωμα στο όνειρο που έχει αποκτήσει η Κωνσταντοπούλου λόγω των δημοσκοπήσεων είναι σε μεγάλο βαθμό και η αποτυχία των άλλων…