ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Η μη ενεργοποίηση των CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), για παράδειγμα, είχε προφανή σκοπό να καθησυχάσει εκείνους που διαβλέπουν κερδοσκοπικά παιχνίδια κάποιων “ευηπόληπτων κυρίων” που έχουν κάνει το Νέα Υόρκη- Αθήνα, Παγκράτι- Κολιάτσου και, ενίοτε, μπαινοβγαίνουν σε κυβερνητικά γραφεία.
Ο απλός κόσμος κοιμήθηκε, χθες βράδυ, με τις δύο εφιαλτικές λέξεις στο προσκεφάλι του: “επιλεκτική χρεοκοπία”. Και όλοι καταλαβαίνουν ποιά από τις δύο λέξεις ηχούσε πιο δυνατά.
Πρακτικά, ένας μόνο λόγος μπορεί να υπάρχει για να ρίξει λάδι στη φωτιά ο εμπειρότατος κ. Βενιζέλος. Να είναι, όντως, υπαρκτό και, μάλιστα, να μην απέχει πολύ, χρονικά, η πιθανότητα μιας “selective default”.
Για να δικαιωθούν, ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες, όλα όσα “διαρρέουν”, ή λέγονται ημιεπισήμως, εδώ και μήνες για αναδιάρθρωση και ελεγχόμενη χρεοκοπία. Τότε ο πρωθυπουργός και ο προκάτοχος του κ. Βενιζέλου απέρριπταν μετά βδελυγμίας και κατηγορούσαν ως “εθνοπροδότες” όσους υπέθεταν πως έχουμε πάρει του κακού το δρόμο. Τώρα, τι άλλαξε;
Πολλά. Αλλά ας σταθούμε σε ένα βασικό: περίπου 5 δις έπεσε έξω ο προϋπολογισμός το πρώτο εξάμηνο του 2011.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου “λουφάζει” τώρα μεταξύ αυθαιρέτων και ενεργειακών προγραμμάτων. Δεν μας εξηγεί πως συνέβη αυτό; Γιατί ουδείς θα μιλούσε για “επιλεκτική χρεοκοπία” εάν αυτό το βάναυσο μνημόνιο υλοποιούνταν (περίπου) κατά γράμμα…