ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Άρθρο
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Ορισμένοι δημοσιολογούντες, κυρίως δημοσιογράφοι, έλεγαν τις τελευταίες ημέρες ότι “θα είναι αποτυχία του αντιμνημονιακού κινήματος εάν δεν συγκεντρωθούν στη σημερινή συγκέντρωση 2 ή και 3 εκατομμύτια πολίτες”.
Παρά το γεγονός ότι η άποψη αυτή εκκινεί από τη δικαιολογημένη απορία περί την παθητικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες τη λαίλαπα των νέων μέτρων, εμπεριέχει σαφή ίχνη προβοκάτσιας και την υπόγεια επιδίωξη να απογοητευτεί ακόμα περισσότερο ο ήδη απογοητευμένος κόσμος…
Σπάνια στην ιστορία των λαϊκών κινημάτων και των κοινωνικών αντιδράσεων εκδηλώθηκε κινητοποίηση ταυτόχρονα πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Από τη Βαστίλλη μέχρι τον Μάη του ‘ 68, από την Πράγα μέχρι το Σικάγο και το ελληνικό Πολυτεχνείο, πάντοτε, μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες άνθρωποι έμπαιναν μπροστά. Τα εκατομμύρια των πολιτών σπανίως κινητοποιούνται. Εκδηλώνουν την οργή τους μέσω μιντιακών ή πολιτικών “προτύπων”, μένουν βουβοί ή κινητοποιούνται στο “μικρόκοσμο” της επαγγελματικής ομάδας που ανήκουν. Και αποκαλύπτουν τη στάση τους, τελικά, στις εκλογές.
Μήπως οι Αργεντινοί αποδέχονταν την κοινωνική σφαγή του Μένεμ πριν αναγκάσουν τον Ντε Λα Ρούα να ανέβει στο ελικόπτερο; Μήπως οι Ισπανοί και οι Πορτογάλλοι στήριζαν τα μέτρα του Θαπατέρο και το Σόκρατες πριν ξεσηκωθούν κατά του Ραχόϊ και του Κοέλιο;
Είναι γνωστό. Οι λαοί αργούν και πάντοτε στην προμετωπίδα βρίσκονται λίγοι. Όσοι επιχειρούν, λοιπόν, να σπείρουν την αμφιβολία γιατί σήμερα δεν θα βρεθούν στο Σύνταγμα 2 ή 3 εκατομμύρια άνθρωποι είναι προφανές ότι το κάνουν για να εδραιώσουν την κοινωνική μελαγχολία και την αίσθηση του μοιραίου που οδηγεί στην παραίτηση.
Φοβού ,λοιπόν, τους Δαναούς και δώρα φέροντες…