Θεωρίες συνωμοσίας ή κάτι άλλο σοβαρότερο;

ΑΠΟΨΗ

του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Την διετία 2007-2009, κυβερνητικά στελέχη κοντά στο περιβάλλον του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή διατύπωναν ψιθυριστά αλλά, κάποιες φορές, και δημοσίως, την άποψη για “ξένο δάκτυλο” που δρομολογούσε πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Οι πιο …φλύαροι εξ αυτών συνέδεαν, μάλιστα, όλα αυτά με τη φιλορωσική στροφή του Καραμανλή και την στάση του στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι (ένταξη της Fyrom στο βορειοατλαντικό σύμφωνο και αντιπυραυλικύ ομπρέλα).

Τότε, η μεγαλύτερη μερίδα των μέσων ενημέρωσης εξέλαβαν όλα τα παραπάνω ως “θεωρίες συνωμοσίας” για εσωτερική πολιτική κατανάλωση.

Τις τελευταίες εβδομάδες, όμως, ήρθαν στη δημοσιότητα ορισμένα γεγονότα που, αναμφίβολα, δημιουργούν ερωτηματικά:

– Οι αποκαλύψεις των Wikileaks για τα “μαύρα κονδύλια” που είχαν ως σκοπό την επιρροή ελληνικών ΜΜΕ, την περίοδο από το 2004 μέχρι το 2009 -ήτοι, την επίμαχη περίοδο.

– Οι ενδείξεις περί εμπλοκής της αμερικανικής πρεσβείας στο σκάνδαλο των υποκλοπών (η διερεύνηση του οποίου οδηγήθηκε άρον άρον στο αρχείο), με βάση την έρευνα της ΑΔΑΕ και του αρμόδιου εισαγγελέα και,

– Οι πληροφορίες περί απόπειρας δολοφονίας του Καραμανλή, τις οποίες έφερε στο φως της δημοσιότητας το περιοδικό “Επίκαιρα” και ουδέποτε διαψεύσθηκαν.

Πιθανώς τίποτε απ΄ όλα αυτά να είναι ακριβές. Ίσως, όμως, κάτι να είναι. Δεν πρέπει να διερευνηθεί;

Οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου πρέπει να μιλήσουν. Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης, Παυλόπουλος και άλλοι γνωρίζουν. Και πάνω απ΄ όλα γνωρίζει ο πρωταγωνιστής: ο Καραμανλής. Μπορεί να είναι, ενίοτε, βολική η σιωπή αλλά υπάρχει και η σοβαρότητα μιας χώρας που κάποιος πρέπει να υπερασπιστεί…

Θεωρίες συνωμοσίας ή κάτι άλλο σοβαρότερο;

Caffe Florian: Σερβίρει καφέ από το… 1720