Τα σοβαρά εμπόδια που προβάλλει το ΔΝΤ κυρίως σε ότι αφορά την εφαρμογή των μέτρων από το 2018 και όχι από το 2019, την μεγάλη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων αλλά και τις ενστάσεις σχετικά με τα κοινωνικά αντίμετρα που προτείνει η κυβέρνηση δημιουργούν συνθήκες εμπλοκής της διαπραγμάτευσης με τους Θεσμούς.
Κι αυτό παρά το γεγονός ότι κορυφαίοι κοινοτικοί αξιωματούχοι και υπουργοί Οικονομικών χωρών της Ευρωζώνης δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι θέλουν συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, αν όχι στο Eurogroup της 20ης Μαρτίου, το αργότερο μέχρι τις 7 Απριλίου.
Ωστόσο, με κεντρική ευθύνη του ΔΝΤ το χρονοδιάγραμμα αυτό δεν φαίνεται ιδιαίτερα εφικτό. Κι όχι μόνο αυτό. Η “Real News” αποκαλύπτει πως κοινοτικοί παράγοντες -προσκείμενοι στην “ομάδα Σόϊμπλε”- προβλέπουν πως η εκταμίευση της δόσης που αναλογεί στο κλείσιμο της αξιολόγησης θα γίνει στο Eurogroup της 22ης Μαϊου (!), λίγο πριν, δηλαδή, γίνει επιτακτικό να καταβληθούν οι δόσεις αποπληρωμής δανείων του Ιουνίου και του Ιουλίου.
Για ακόμα μία φορά, δηλαδή, κάποιοι παίζουν το παιχνίδι της ασφυξίας και απειλούν τη χώρα ενόψει της ανάγκης αποπληρωμής οφειλών. Κάτι τέτοιο, όμως, αφενός παρατείνει την αβεβαιότητα περί την ελληνική οικονομία και αναζωπυρώνει ακόμα και σενάρια περί Grexit, αφετέρου “στεγνώνει” την πραγματική οικονομία και φέρνει σε δεινή θέση μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες αλλά και τα φυσικά πρόσωπα που επηρεάζονται από το γενικότερο κλίμα.
Η κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να εκπέμπει αισιόδοξα μηνύματα δεν κρύβει ότι μία τέτοια παράταση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και θέτει εν αμφιβόλω τον στόχο για ένταξη στο QE της EKT, κάτι που τυπικά πρέπει να αποφασιστεί στη συνεδρίαση του δ.σ στις 27 Απριλίου. Για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να έχει προηγηθεί το κλείσιμο της αξιολόγησης, αν και σε πρόσφατη επικοινωνία που είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον Μάριο Ντράγκι, ο δεύτερος του διαμήνυσε πως μπορεί να εντάξει την Ελλάδα στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης ακόμα και “δια περιφοράς”, δηλαδή χωρίς να χρειαστεί να συνέλθει το δ.σ, αρκεί, φυσικά, να έχει το πολιτικό “πράσινο φως” του Eurogroup και να έχει συμφωνηθεί το Staff Level Agreement(SAL).
Για να καταστούν, φυσικά, εφικτά όλα αυτά πρέπει Θεσμοί και Αθήνα να έχουν συμφωνήσει μέχρι τις 6 Απριλίου το αργότερο, να έχει εγκριθεί το SAL και η κυβέρνηση να έχει έτοιμο το νομοσχέδιο με τα μέτρα και τα αντίμετρα ώστε να το φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το αργότερο μέχρι τις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Όλα αυτά είναι βεβαίως εφικτά, κάθε μέρα που περνάει, όμως, δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας και αβεβαιότητας.