ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΙΜΟΥΝ ΤΑ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟ κ. ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Ως ορεισίβιος Ηπειρώτης είναι βέβαιο πως γνωρίζει τη λαϊκή σοφή ρήση “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”. Έχοντας ζήσει (και χορτάσει) ιστορικές περιόδους και περιπετειώδεις πολιτικές στιγμές, οφείλει να επιλέξει εάν, στας δυσμάς του βίου του, θα επιλέξει να αποχωρήσει από την πολιτική ως σιωπηλός και φύσει (θέσει είναι, ούτως ή άλλως) αναρμόδιος –αν όχι αναίσθητος, όπως θα πουν πολλοί- ή εάν θα εξαντλήσει τα όρια της προσωπικής του ηθικής, υπερβαίνοντας τα συρματοπλέγματα του θεσμικού ρόλου του. Όταν, άλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση Παπανδρέου καταλύει τους θεσμούς, ποδοπατάει το Σύνταγμα και εξοντώνει τη χώρα και την κοινωνία, είναι προκλητική πολυτέλεια να παραμένει κανείς ατσαλάκωτος εντός των τειχών.
Και, φυσικά, οι αμφίσημες δηλώσεις και η έκφραση θλίψης για τις θυσίες των πολιτών δεν αρκούν. Υπεκφυγή είναι. Ή, ακόμα χειρότερα, “ποντιοπιλατισμός” και κοροϊδία…