ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Κατά την επίσκεψή του στο Πεκίνο και στα εγκαίνια του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο ξένων γλωσσών του Πεκίνου, όπου βρέθηκε, ο πρωθυπουργός δώρισε σε Κινέζο αξιωματούχο ένα αντίτυπο της “Οδύσειας” του Καζαντζάκη.
Ο ΣΚΑΙ έσπευσε να ενημερώσει για το “ανορθόγραφο έπος” και το “λάθος εξώφυλλο”, θεωρώντας ίσως ότι το δώρο ήταν η Οδύσσεια του Ομήρου, η οποία γράφεται, όντως, με δύο “σ”.
“Σάλος”, όπως ήταν φυσικό, ξέσπασε στο Ίντερνετ, ξεσηκώθηκαν τα τρόλς του twitter, και άρχισαν να πέφτουν βροχή οι ειρωνείες για τον “αγράμματο” Πρωθυπουργό, την “Οδύσεια” και το “Γιάνη” (Βαρουφάκη) και άλλα τέτοια “άριστα”, αφού δεν βρέθηκε κανείς να γνωρίζει την Οδύσεια του Καζαντζάκη.
Πρόκειται προφανώς για ακόμα μία περίπτωση “fake news” -λόγω ασχετοσύνης, βεβαίως, αυτή τη φορά- που ανακυκλώθηκε με ευκολία από το “βαθύ αμόρφωτο και φανατισμένο διαδίκτυο” των “τρολς” και των “ημετέρων”, όπως έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις.
Επειδή ο Νίκος Καζαντζάκης -σε συνεργασία με τον Ι. Κακριδή- μετέφρασε την Οδύσσεια και την Ιλιάδα τού Ομήρου, μερικοί συγχέουν τη μετάφραση του ομηρικού έπους με την “Οδύσεια” του Νίκου Καζαντζάκη, η οποία είναι εντελώς πρωτότυπο έργο, διαφορετικό και ανεξάρτητο από τη μετάφραση της Οδύσσειας τού Ομήρου. Η «Οδύσεια» του Νίκου Καζαντζάκη αφηγείται τις περιπέτειες και τα ταξίδια του Οδυσσέα αφ’ ότου επέστρεψε στην Ιθάκη, και μετά έφυγε ξανά, μέχρι τον θάνατό του στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό.
Όμως, στην περίπτωση αυτή συντρέχει και λόγος…ανείπωτης ελαφρότητας. Δεν αναρωτήθηκε κανείς στο skai.gr που δημοσίευσε το θέμα σχετικά με το ότι την ευθύνη για την εκτύπωση ενός ανορθόγραφου εξωφύλλου θα είχε κάποιος κατά τεκμήριο σοβαρός εκδοτικός οίκος και όχι το γραφείο του πρωθυπουργού που, ως γνωστόν, δεν διαθέτει πιεστήριο;
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αφού έπιασαν δουλειά οι γνωστοί (και όχι άγνωστοι) του διαδικτύου και του Twitter, ο ΣΚΑΙ κατέβασε χωρίς πολλά πολλά το επίμαχο άρθρο, δίχως, όμως, να σκεφτεί κανείς να ζητήσει συγγνώμη…
Η διαφορά της Οδύσειας με την Οδύσσεια
Η πρώτη ομοιότυπη έκδοση της “Οδύσειας” του 1938, σε 3.000 αντίτυπα, σφραγισμένα, αριθμημένα και υπογεγραμμένα από τον Εκδότη. 33.333 στίχοι, με τις περιπέτειες, φυσικές και πνευματικές, και τα ταξίδια τού Οδυσσέα αφ’ ότου επέστρεψε στην Ιθάκη και έφυγε ξανά, μέχρι τον θάνατό του στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό. Περιλαμβάνεται Επίμετρο με χειρόγραφα του ποιητή (Ιστορικό γραφής τού Έπους, Περίληψή του και στίχοι από την τρίτη -από τις επτά συνολικά- γραφή), καθώς και ένθετο Λεξιλόγιο, καταρτισμένο από τον ίδιο τον δημιουργό. Μια μνημειώδης συλλεκτική έκδοση, φόρος τιμής στον οικουμενικό μας συγγραφέα και στο Έργο ζωής του.
«Πρέπει να φροντίσω το κορμί μου, αλλιώς αυτό το έργο θα με ρίξει καταγής», έγραψε για την “Οδύσεια” του των 33.333 στίχων ο Νίκος Καζαντζάκης. Αυτό το έργο ζωής τού οικουμενικού μας συγγραφέα (15.000 ώρες, τουλάχιστον, αφιέρωσε στις επτά γραφές της) «ανασταίνεται» τώρα ακριβώς όπως πρωτοεξεδόθη το 1938, χάρη στην πρώτη ομοιότυπη τού 1938 έκδοσή του από τον Εκδότη μας και θετό γιο τής Ελένης Ν. Καζαντζάκη Δρα Πάτροκλο Σταύρου.
Η έκδοση του 1938 έγινε σε 301 αντίτυπα, 24 με ένα γράμμα τού αλφαβήτου στο καθένα (Α-Ω) και άλλα 277 με αρίθμηση (1-277). Όλα τα αντίτυπα υπεγράφησαν τότε από τον ποιητή. Η συλλεκτική ομοιότυπη έκδοσή μας, την οποία παρουσιάσαμε επισήμως στο Μουσείο Μπενάκη στις 22.2.2006, κυκλοφορεί σε 3.000 -σφραγισμένα, αριθμημένα και υπογεγραμμένα από τον Εκδότη-Επιμελητή- αντίτυπα. Μαζί της, κυκλοφορεί ως ένθετο, επίσης ομοιότυπο, το δεκασέλιδο Λεξιλόγιο της Οδύσειας”, που κατάρτισε ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης. Στο τέλος τού Έργου προσθέσαμε Επίμετρο, με σχετικά χειρόγραφα (Ιστορικό γραφής της “Οδύσειας”, Περίληψή της και 12 στίχοι του Προλόγου της, από την γ΄ γραφή) του ποιητή, ο οποίος έκανε επτά γραφές της “Οδύσειας” μέχρι να καταλήξει στην τελική μορφή της.
Το βιβλίο έχει μεγάλες διαστάσεις (περίπου 35,5 cm ? 25,5 cm, ζυγίζει 4,6 kg) και σκληρό πανόδετο εξώφυλλο και είναι τοποθετημένο σε, επίσης πανόδετο (ιδίου με το εξώφυλλο χρώματος και υλικού) κουτί-θήκη. Πρόκειται για πολυτελή έκδοση, που χαρακτηρίστηκε ως «συλλεκτικό αριστούργημα τυπογραφικής τέχνης», όπως αρμόζει σ’ αυτό που ονομάστηκε «το μεγαλύτερο έπος τής λευκής φυλής» (ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο, 23-24.9.2008, σελ. 16: «Ποιος φοβάται τις λέξεις», του Κώστα Γεωργουσόπουλου).
Επειδή ο Νίκος Καζαντζάκης -σε συνεργασία με τον Ι. Κακριδή- μετέφρασε την Οδύσσεια και την Ιλιάδα τού Ομήρου, μερικοί συγχέουν τη μετάφραση του ομηρικού έπους με την “Οδύσεια” του Νίκου Καζαντζάκη, η οποία είναι εντελώς πρωτότυπο έργο, διαφορετικό και ανεξάρτητο από τη μετάφραση της Οδύσσειας τού Ομήρου. Η ΟΔΥΣΕΙΑ του Νίκου Καζαντζάκη αφηγείται τις περιπέτειες και τα ταξίδια του Οδυσσέα αφ’ ότου επέστρεψε στην Ιθάκη, και μετά έφυγε ξανά, μέχρι τον θάνατό του στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό.
«Οι ήρωες είναι γιοι του Ολύμπου. Και οι άνθρωποι, κατά τη διάρκεια της ζωής τους ως ανθρώπων, προσπαθούν να ζήσουν μοιάζοντας στους ήρωες. Έτσι γεννήθηκε αυτή η ηρωική Ελλάδα, στην ιστορία που υφαίνεται από ομηρικούς αγώνες.
Τριάντα αιώνες μετά τον Όμηρο, ο Καζαντζάκης, ένας Έλληνας, σύγχρονός μας, ξαναπιάνει το αρχαίο θέμα του Οδυσσέα και μας δίνει ένα από τα έργα-κλειδιά της λογοτεχνίας τού αιώνα μας. »
Η “Οδύσεια” του Καζαντζάκη είναι ένας ύμνος στο μεγαλείο τού ανθρώπου. Στο εύθραυστο μεγαλείο τού ανθρώπου. Δεν υπάρχει σημείο στην ανθρώπινη ευτυχία, που να μην κρύβει κάποια λύπη. Ο πολιτισμός αυξάνει τις απειλές που “πλακώνουν” τα απόλυτα συναισθήματα. Ο κατά Καζαντζάκην Οδυσσέας τοποθετείται στην εποχή τού Ομήρου. Υποφέρει, υπομένει, ενεργεί στην εποχή τού Καζαντζάκη. Αυτή η εποχή, το ξέραμε, είναι η εποχή τής κριτικής που ανάγεται σε δόγμα, της ανάλυσης που θεωρείται ως τέχνη, της παγερής λογικής που την επιθυμούμε σαν προαπαιτούμενο.
Πηγή: biblionet.gr