ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Με βάση την ρητορική της Ν.Δ ο Ιβάν Σαββίδης ήταν η “νέα διαπλοκή”. Αυτή που προωθούσε -κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη- ο ΣΥΡΙΖΑ για να εγκαθιδρύσει καθεστώς επιρροής στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Προφανώς, το γεγονός ότι η “νέα διαπλοκή” δεν κατόρθωσε να αγοράσει τον ΔΟΛ συνιστά νίκη της Δημοκρατίας και νίκη των υγιών επιχειρηματικών και πολιτικών δυνάμεων.
Αίρεται, προφανώς, και ο κίνδυνος – στην περίπτωση που το ιστορικό συγκρότημα περνούσε στα χέρια του ομογενούς επιχειρηματία– που επισήμαινε η αξιωματική αντιπολίτευση περί πιθανής διαγραφής μέρους των δανείων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού. Η νέα ιδιοκτησία δεν θα διεκδικήσει “κούρεμα” δανείων και οι πιστώτριες τράπεζες δεν θα του το προσφέρουν…
Εν κατακλείδι, αφού η “νέα διαπλοκή” κατατροπώθηκε στο πρόσωπο του Ιβάν Σαββίδη και η “παλαιά διαπλοκή” βρίσκεται στη σφαίρα του “αστικού μύθου” (ουδέποτε, άλλωστε, την κατονόμασαν Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι), μάλλον τελειώσαμε οριστικά ως χώρα με την έννοια της διαπλοκής.
Τιμώντας τη μνήμη, δε, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μπορούμε να αφαιρέσουμε τις λέξεις “διαπλοκή” και “διαπλεκόμενα” από το νεοελληνικό πολιτικό λεξικό. Και ήρεμοι να κοιμηθούμε από το άλλο πλευρό. Ίσως δούμε και κανένα όνειρο με το ΕΣΡ να προκηρύσσει διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τους καναλάρχες (που, όμως, δεν αποτελούν ούτε “παλαιά”, ούτε “νέα” διαπλοκή) να πληρώνουν για τις δημόσιες συχνότητες…