Ταξιδάκι στις Βρυξέλλες…

ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

H χώρα βρίσκεται εν μέσω μιας πρωτόγνωρης πολιτικής κρίσης επειδή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν δέχεται να ακολουθήσει τον πρωθυπουργό σε ένα γρήγορο, άνετο και πληρωμένο – τσάμπα, δηλαδή- ταξιδάκι στις Βρυξέλλες;
Τα κυβερνητικά κέντρα επιχειρούν να πείσουν πως ο κ. Σαμαράς απέρριψε, για ακόμα μία φορά, μία “γενναιόδωρη” πρόταση συνεργασίας του κ. Παπανδρέου. Όσοι θέλουν να το πιστέψουν ας το πιστέψουν.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι γιατί δεν συμφωνούν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί. Το ζητούμενο είναι εάν υπάρχει κάτι στο οποίο πρέπει να συμφωνήσουν.
Η κυβέρνηση επιμένει πως το “σημείο μηδέν” είναι η θρησκευτική στήριξη της συνταγής της τρόϊκας. Η συνέχιση της πολιτικής που απέρριψαν η Τουρκία, η Ουγγαρία, το Μεξικό, το Εκουαδόρ.
Η πολιτική του μνημονίου που “γράφτηκε στο πόδι” –κατά δήλωση κορυφαίου υπουργού στο “Βήμα“-, η πολιτική που εξαθλιώνει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, πλην, φυσικά, επιχειρηματιών και εκδοτών με τους οποίους συναντάται ο πρωθυπουργός για να τους μεταμορφώσει από “εξωθεσμικά κέντρα” (2007-2010) σε “υπεργολάβους της διάσωσης και της ανάκαμψης”.
Ο κ. Παπανδρέου δεν κατανοεί πως είτε τον ακολουθούσε, είτε όχι, στην Grand Place των Βρυξελλών, ο κ. Σαμαράς, οι πολίτες δεν θα έφευγαν από τις πλατείες, δεν θα ανεχόταν ευκολότερα τους φόρους και δεν θα επιβίωνε, ως δια μαγείας, με απαθλιωμένους μισθούς και συντάξεις.
Δεν θα έπαυαν να τον οικτίρουν και να τον κατηγορούν. Απλώς θα προσέθεταν στο κατηγορητήριο και τον συνταξιδιώτη του- αν και η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού έχει καταδικάσει και τη δική του παράταξη.
Εν κατακλείδι, ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί να κατανοήσει πως η επιβίωση ενός λαού κοστίζει κάτι περισσότερο από ένα εισιτήριο aller/retour για τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο…