ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μπορεί ο Τσίπρας να αναζητεί στη Βραζιλία και την Αργεντινή λατινικού τύπου εναλλακτικές λύσεις στην ελληνική κρίση, πίσω στην Αθήνα, ωστόσο, κάποιοι …του σκάβουν το λάκο. Δεν εξηγούνται διαφορετικά οι δηλώσεις κάποιας κυρίας Ιωάννας Γαϊτάνη που, εξαιτίας της εκρηκτικής αύξησης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε βουλευτής. Και η οποία παραχώρησε συνέντευξη σε σκοπιανή εφημερίδα για να αποδώσει την κρίση μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων στον ελληνικό “οικονομικό επεκτατισμό” και στον…καπιταλισμό.
Η κυρία Γαϊτάνη δεν έχει, προφανώς, καταλάβει το παραμικρό. Ούτε σε ποιο κόμμα είναι, ούτε ότι το κόμμα της προετοιμάζεται να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ούτε τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή. Αμφιβάλλω εάν η εν λόγω κυρία γνωρίζει στοιχειωδώς γεωγραφία και ιστορία. Για διεθνείς σχέσεις, δεν το συζητώ.
Ο εκπρόσωπος Τύπου Πάνος Σκουρλέτης επιχείρησε -τι τραβάει με κάποια …σούργελα- να μαζέψει τις ανιστόρητες ανοησίες της βουλευτίνας, η οποία έδωσε αφορμή για μία ακόμα επίθεση από τη ΝΔ που, δικαίως, επισήμανε την “βαβελική” κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και την “αχίλλειο πτέρνα του”, τα εθνικά θέματα (μαζί με το μεταναστευτικό)…
Δυστυχώς, στο ίδιο αστείο παιχνίδι συνέδραμε και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Και την ώρα που ο Τσίπρας απουσιάζει η “παιδική χαρά” υπονομεύει τις σοβαρές προσπάθειες της ηγετικής ομάδας. Η οποία και σοβαρότητα επιδεικνύει και μία ήπια πολιτική στροφή στην κυβερνησιμότητα.
Δεν ξέρω αν είναι ή όχι στην κουλτούρα της Αριστεράς οι διαγραφές, όμως, οι “ευαισθησίες” είναι περιττή πολυτέλεια όταν ο κόσμος πεινάει, φοβάται, εξαθλιώνεται και, γι αυτό, απαιτεί στιβαρότητα και άλλη πολιτική.
Κάθε συμπαθής κυρία που βρέθηκε από την τοπική επιτροπή της Κάτω Ραχομαγούλας στην σκηνή της “υψηλής πολιτικής” δεν μπορεί να ορίζει το μέλλον ενός κόμματος στο οποίο έχουν επενδύσει προσδοκίες πολλοί Έλληνες.
ΥΓ. Πρόσφατα, οι κυρίες Γιαννακάκη και Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ προέβησαν σε εξίσου ανιστόρητες και προκλητικές ενέργειες, η πρώτη όσον αφορά τη Θράκη και η δεύτερη την εμμονή της για τον “συνωστισμό” στη Σμύρνη. Όμως η ΔΗΜΑΡ δεν απασχολεί κανέναν. Είναι παραπληρωματική της κυβέρνησης και χρησιμεύει ως αριστερό άλλοθι. Για τον ΣΥΡΙΖΑ κάθε …σούργελο ισοδυναμεί με ένα πεινασμένο πιτ μπουλ σε κλειστό δωμάτιο τεσσάρων τετραγωνικών.