ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Σε ηλικία 77 πέθανε στη Ζυρίχη από καρκίνο ο Μπρούνο Γκανζ, ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς στην Ευρώπη, όπως ανακοίνωσε ο μάνατζέρ του και μεταδίδουν γερμανικά και ελβετικά μέσα ενημέρωσης.
Ο Ελβετός καλλιτέχνης είχε συνεργαστεί με πολλούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του κόσμου, όπως ο Βιμ Βέντερς, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Ερίκ Ρομέρ, ο Βέρνερ Χέρτζογκ και ο δικός μας Θόδωρος Αγγελόπουλος. Είχε παίξει σε δύο ταινίες του Έλληνα δημιουργού, το περίφημο «Μία αιωνιότητα και μία μέρα (1998) και το τελευταίο του φιλμ «Η σκόνη του χρόνου».
Ο Γκανζ είχε ερμηνεύσει πλήθος ρόλων από τον άγγελο στα «Φτερά του έρωτα» (1987) μέχρι τον Χίτλερ στην «Πτώση» (2004). Τον είχαμε απολαύσει επίσης -μεταξύ άλλων- στις ταινίες: «Ένας Αμερικανός Φίλος» (1977), «Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους» (1978), «Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας» (1979) και «Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας» (2004).
Στη θεατρική σκηνή είχε παίξει σε πολλά έργα, όπως των Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Σον Ο’Κέισι, Ευρυπίδη και συγκεκριμένα τον Πενθέα στις «Βάκχες», ενώ ο ίδιος είχε ιδρύσει με τον Πέτερ Στάιν τη βερολινέζικη «Σάουμπινε».
Σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» το 2009 όταν η Βένα Γεωργακοπούλου τον ρώτησε εάν ήταν συνειδητή απόφαση να κάνει ταινίες απάντησε ότι ήταν κάτι που πάντα ήθελε.
Οταν ήμουν 16 χρόνων, είχαμε στο σχολείο κινηματογραφική λέσχη και είδα μαζεμένες 40-50 ταινίες, όλα σχεδόν τα αριστουργήματα. Εντυπωσιάστηκα. Αϊζενστάιν, Τζον Φορντ, Ρομπέρ Μπρεσόν, Ρενέ Κλερ. Ηταν η πρώτη μου επαφή με την ηθοποιία. Ετσι αποφάσισα να γίνω ηθοποιός για να παίξω στο σινεμά. Αλλά δεν ήξερα πώς να το κάνω. Στην Ελβετία δεν υπάρχει κανονική κινηματογραφική βιομηχανία και ήμουν πολύ μακριά από όλα αυτά τα πράγματα.
Ετσι, έψαξα να βρω τουλάχιστον ένα δρόμο προς το θέατρο, ήταν πιο εύκολο. Αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα το κινηματογραφικό όνειρο. Οταν ο Βιμ Βέντερς, που λάτρευα τη δουλειά του, μου πρότεινε να παίξω σε ταινία του, αν και είχα κάνει ήδη λίγο σινεμά, είπα μέσα μου: “Τώρα τα πράγματα γίνονται σοβαρά, μπαίνω στον κόσμο του κινηματογράφου.
Ο Γκανζ το 1996 τιμήθηκε με το Δαχτυλίδι του Ίφλαντ στη Γερμανία, το 2010 βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη και απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο, ενώ το 2014 του απονεμήθηκε η Χρυσή Κάμερα.
Πηγή: efsyn.gr