ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Το Airbus A380 της Emirates, ήταν ένα πραγματικά τυχερό αεροσκάφος! Είχε την τιμή να φιλοξενεί τον Αλέξη στο παρθενικό του ταξίδι- ως επίδοξο κουμανταδόρο του Κράτους- στις Η.Π.Α. Ο Αλέξης δεν επεδίωκε τη χλιδή, ούτε εντυπωσιαζόταν από τα σπα, τα υπερπολυτελή σαλόνια και τα χαϊλίκια του Airbus. Χρησιμοποίησε το εν λόγω μεταφορικό μέσο για να δείξει στο λαό ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ και ότι η μιζέρια και η κλάψα, δεν είναι έννοιες συμβατές με το DNA του Έλληνα!
Η αλήθεια βέβαια ήταν ότι η Business Class θέση του καλάρεσε! Είχε και το Ρενάκι δίπλα του και την περνούσαν φίνα, ενθυμούμενοι στιγμές ένδοξες από τις Πανεπιστημιακές καταλήψεις. Ξαφνικά ακούστηκε ένα τραγούδι : «Είμαι πολύ ωραίος, βεβαίως-βεβαίως». Η αεροσυνοδός κοίταξε με περιέργεια τον νεαρό Πρόεδρο. Να ήταν ring tone; Ο ήχος σα να προερχόταν από το σακάκι του. Και δεν έκανε λάθος. Ο Αλέξης έβγαλε το κινητό από την τσέπη, της χαμογέλασε και της είπε σε άψογα αγγλικά: safe flight mode! Μέσα του θαύμασε την πρόοδο που είχε κάνει με τ’ αγγλικανικά! Όταν ήταν μικρός, συχνά, πυκνά έχανε το μάθημα για να κάμει το κομμάτι του σαν Γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΝ. Πού να τα μάθει τα έρμα τα “to be” και τα “I Am”; Με τα ταχύρυθμα όμως, την αλφαβήτα πλέον την έπαιζε στα δάχτυλα! Σήκωσε το τηλέφωνο,
- Εμπρός; Αλέξης Τσίπρας εδώ, είπε με στόμφο και καμάρι. Πάντα απαντούσε με αυτόν τον πομπώδη τρόπο γιατί ήταν βέβαιος ότι κάτι τέτοιο προσέδιδε κύρος.
- Εμπρός και πίσω Πρόεδρε! Εσύ πετάς κι η τύχη σου δουλεύει!
- Ποιός είναι; απόρησε με την κάπως άκομψη αυτή απάντηση ο Αλέξης.
- Δημήτρης, ακούστηκε από την άλλη άκρη της γραμμής.
- Έλα Δημήτρη μου! Τί συμβαίνει; Ν’ ανησυχήσω;
- Εμ τί; Να κουλάρεις; Για καλό λες να σε πήρα;
- Δεν το φαντάζομαι, φουρκίστηκε ο Αλέξης. Θα μου πεις ή θα πρέπει να σε βασανίζω για να προβείς σε αποκαλύψεις;
- Λοιπόν πρόεδρε άκου. Όσο χέρι και να βάλω στα φιντάνια μας, όσο και να τα καπιστρώσω, όλο και κάποιο ξεφεύγει!
- Πρέπει τώρα εγώ, να καταλάβω τι εννοείς βρε Δημήτρη; Ξαναρώτησε ο Αλέξης και μαύρα φίδια άρχισαν να τον ζώνουν πανταχόθεν.
- Να, βγήκε κείνος ο Κουράκης και έκανε δηλώσεις…
- Τί πα να πει έκανε δηλώσεις; Βουλευτής είναι τί ήθελες να κάνει; Σπαγκάτ και γέφυρες;
- Όρεξη που την έχεις για χωρατά μωρέ Αλέξη! Άκου πρώτα και να σε δω μετά αν θα χεις διάθεση να σύρεις τους χορούς! Πρότεινε να καταργηθεί η μισθοδοσία των ιερέων από το κράτος και να επιβληθεί ειδικός φόρος σε όσους πολίτες δηλώνουν κατά την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι…
- Μα τους χίλιους νοικοκυραίους! Πώς του ρθε πάλι αυτό; Κι άντε και του ρθε, γιατί έπρεπε να βγάλει τον ντελάλη;
- Τί να σου πω; Άβυσσος η Κουράκειος ψυχή! Τον πήρα τηλέφωνο και του πα το και το: «Να χαίρεσαι την κοτσίδα σου Τάσο μου, βγες να τα μπουρδουκλώσεις λίγο! Κάνε μια τούμπα και πες δεν εννοούσα αυτό ακριβώς, αλλά και να το εννοούσα, το ξεεννοώ!»
- Και τί είπε;
- Άρχισε κείνα τα επαναστατικά: «Και δεν είμαστε πρόβατα εμείς σαν τους ΔΗΜΑΡαίους και σιγά μην ανακαλέσω και δε θα φιμωθούμε…» και γενικά η απάντηση κινήθηκε σε πλαίσια διαλλακτικά και μετριοπαθή!
- Μπα πανάθεμά τονε! Θα μου χαλάσει την μανέστρα, τώρα που πάω στις Αμερικές να ρίξω τα μπετά για την μελλοντική σωτηρία του Έθνους, έβαλε τις φωνές ο Αλέξης. Έτσι του ρχόταν να βάλει τον πιλότο να κάνει αναστροφή και να πάει μαλλιοκούβαρα στην Κουμουνδούρου να ξεριζώσει την κοτσίδα του Κουράκη, τρίχα, τρίχα!
- Πρόεδρε ψυχραιμία. Θα βρούμε μια λύση. Θα βγω εγώ να το «φασκιώσω» το ζήτημα. Θα πω ότι ο σύντροφος Τάσος εξέφραζε προσωπικές του απόψεις, ότι το επίσημο κόμμα δεν τις υιοθετεί και ότι τα στελέχη μας δεν είναι στρατιωτάκια και ανδράποδα, έχοντα απολέσει την προσωπικότητά τους!
- Χμμμμ, ωραίο αυτό το έχοντα Δημήτρη μου! Ρέναααα, πιάσε το Ελληνοαγγλικό λεξικό και βρες μου «το έχοντα», να το πετάξω στον Ομπάμα να τονε κάνω αλοιφή!
Αλκμήνη,
κατά κόσμον Λουκία Χουλιάρα