Tον περασμένο Σεπτέµβριο ο Νίκος Ρωµανός προσέφυγε στο Στ’ τµήµα του Αρείου Πάγου ζητώντας την αναίρεση της απόφασης του Πενταµελούς Εφετείου Κακουργηµάτων, µε την οποία καταδικάστηκε σε κάθειρξη 18 ετών για εκρήξεις, χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό. Πριν από λίγες ηµέρες, όπως αναφέρει το Έθνος της Κυριακής, το ανώτατο δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή του, κρίνοντας ότι η απόφαση του Εφετείου δεν είχε ειδική και εµπεριστατωµένη αιτιολογία όσον αφορά την απόρριψη της αναγνώρισης των ελαφρυντικών που ζήτησε ο κατηγορούµενος, φέρνοντάς τον έτσι πιο κοντά στην πύλη εξόδου των φυλακών.
Επόµενο βήµα η επιστροφή της υπόθεσης στο Εφετείο, όπου θεωρείται πολύ πιθανή η χορήγηση του ελαφρυντικού -µετά την κρίση του Αρείου Πάγου- της καλής συµπεριφοράς µετά την πράξη, γεγονός που θα «ρίξει» την ποινή των 18 ετών που του είχε επιβληθεί.
Τότε οι συνήγοροι του Νίκου Ρωµανού είχαν ζητήσει να του αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά των µη ταπεινών αιτίων, της καλής συµπεριφοράς µετά την πράξη και της µετεφηβικής ηλικίας, αφού δεν είχε συµπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του ούτε κατά την πρώτη αποδιδόµενη σε αυτόν πράξη, ούτε κατά την τελευταία. Το δικαστήριο, όµως, τα απέρριψε όλα.
Ο 25χρονος σήµερα Νίκος Ρωµανός είναι κρατούµενος στον Κορυδαλλό. Από το 2013, που συνελήφθη, κατάφερε να τελειώσει το λύκειο -στο σχολείο των φυλακών ανηλίκων Αυλώνα-, ενώ στη συνέχεια έδωσε Πανελλαδικές Εξετάσεις, αποσπώντας µία νίκη.
«Πέρασε» στη σχολή ∆ιοίκησης και Οικονοµίας του Τµήµατος ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας και µέχρι σήµερα έχει πετύχει σε 20 µαθήµατα. Παρακολουθεί τη σχολή του φορώντας «βραχιολάκι» και δεν έχει παραβιάσει καµία εκπαιδευτική άδεια. Στην προσφυγή που κατέθεσε µέσω του συνηγόρου του Θεόδωρου Μαντά αναφέρει, ωστόσο, ότι το Πενταµελές Εφετείο δεν δέχτηκε τους ισχυρισµούς του «µε µοναδικό σκεπτικό ότι η θετική του συµπεριφορά δεν εκτείνεται υπό καθεστώς ελευθερίας, αλλά εντός του καταστήµατος κράτησής του».
Ο Νίκος Ρωµανός επικαλείται ακόµη στην αίτηση αναίρεσης τις θέσεις που ανέπτυξαν στις προτάσεις τους οι εισαγγελείς των δικαστηρίων που δικαζόταν, οι οποίοι ζήτησαν την αναγνώριση του επίµαχου ελαφρυντικού αλλά και της ελαφρυντικής περίστασης που προέκυψε από το γεγονός ότι υπέδειξε κατά τη διάρκεια των εγκληµάτων του «υπεύθυνη συµπεριφορά και επιµέλεια µη προσβολής της ανθρώπινης ζωής και της σωµατικής ακεραιότητας επί εγκληµάτων εµπεριεχόντων ως αυτονόητη και σύµφυτη προς τη φύση τους τη διακινδύνευση των εννόµων αυτών αγαθών».
Ο Νίκος Ρωµανός είχε κριθεί αθώος για το αδίκηµα της ένταξης σε τροµοκρατική οργάνωση (Συνωµοσία Πυρήνων της Φωτιάς), ωστόσο στο σκεπτικό της απόφασης του Εφετείου για τις εκρήξεις, το δικαστήριο είχε κάνει λόγο για «ατοµική τροµοκρατία». Τότε, σύµφωνα µε τους συνηγόρους του, υπήρχε µία κραυγαλέα αντίθεση, καθώς η αθώωση για συµµετοχή και ένταξη σε τροµοκρατική οργάνωση δεν µπορεί ταυτόχρονα να οδηγεί στην καταδίκη για ατοµική τροµοκρατία κατά το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα.