Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της Ν.Δ. στο Star Channel δεν πρόσφεραν κάτι καινούργιο. Ο Αδ. Γεωργιάδης θεωρεί ότι τη χώρα κυβερνούν κομμουνιστές. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο δηλώνει πως «ο μείζων στόχος στη χώρα είναι να πέσουν οι κομμουνιστές». Πριν από τρία χρόνια, σε ομιλία του στη Χίο είχε πει ότι «σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι αν πας, όταν πεις ότι είσαι κομμουνιστής σε βάζουν φυλακή, όμως στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο»…
Ενας συνδυασμός αυτών των δύο δηλώσεων οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι ο Αδ. Γεωργιάδης δεν θέλει τους κομμουνιστές στην εξουσία. Τους θέλει όμως να συλλαμβάνονται αμέσως και να οδηγούνται στη φυλακή. Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι αν ο κ. αντιπρόεδρος της Ν.Δ. πιστεύει αυτά που λέει.
Το ότι είναι αντικομμουνιστής, και μάλιστα εντελώς πρωτόγονος, δεν είναι άγνωστο. Πιστεύει όμως, αλήθεια, ότι την Ελλάδα κυβερνούν οι κομμουνιστές; Δεν είναι τόσο ανόητος, παρά το γεγονός ότι η πολιτική παιδεία του είναι ακροδεξιές παρωχημένες αντιλήψεις, πασπαλισμένες με συνθήματα της περιόδου της χούντας, όταν σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι της δικτατορίας χαρακτηρίζονταν κομμουνιστές.
Ο Αδ. Γεωργιάδης και τμήματα της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς χαρακτηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση κομμουνιστική από πολιτική σκοπιμότητα. Της αποδίδουν χαρακτηριστικά που δεν έχει, γιατί πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο ξεμπερδεύουν όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με το σύνολο της Αριστεράς.
Ταυτόχρονα με τον χυδαίο και πρωτόγονο αντικομμουνισμό τους ενεργοποιούν τα πιο ακραία, αντι-αριστερά ένστικτα των πιο καθυστερημένων πολιτικά πολιτών, υποκαθιστώντας την πολιτική αντιπαράθεση ιδεών και προγραμμάτων με τον πολιτικό ρατσισμό.
Τον περασμένο Αύγουστο ο Μάκης Βορίδης είχε εκφράσει με απόλυτη σαφήνεια αυτή τη στόχευση, μιλώντας για «ελαττωματικές ιδέες της Αριστεράς», που πρέπει να υποστούν στρατηγική ήττα «για να μην ξαναβρεθεί [η Αριστερά] στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της».
Είναι φανερό, επομένως, πού θέλει να οδηγήσει την πολιτική αντιπαράθεση η Ακροδεξιά της Ν.Δ. με το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που καλλιεργεί. Εξίσου φανερό, όμως, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να σιωπά μπροστά σε αυτό το φαινόμενο. Ή θα ταυτιστεί μαζί του ή θα το καταδικάσει.
Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών