Καθημερινά αποδεικνύεται του λόγου το ασφαλές. Ότι αυτός ο πόλεμος είναι πρωτίστως επικοινωνιακός και αν δεν το καταλάβουν αυτό οι υπεύθυνοι των επικοινωνιακών επιτελείων της κυβέρνησης και του Σύριζα θα το καταλάβουν όταν είναι αργά, δηλαδή όταν ανοίξουν οι κάλπες.
Του Τάκη Ψαρίδη / anoixtoparathyro
Η αντιπολιτευτική επικοινωνιακή επίθεση οργιάζει ιδιαιτέρως τα τρία τελευταία χρόνια και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές υπερβαίνει κάθε όριο ηθικής και δεοντολογίας και γίνεται ολοένα και πιο αδίστακτη και χυδαία. Κυρίαρχα και «σοβαρά» μίντια έφτασαν στο σημείο να προβάλουν μονταρισμένες φωτογραφίες που δείχνουν τον πρωθυπουργό της χώρας να «απολαμβάνει» από κότερο την τραγωδία στο Μάτι. Η πολιτική τυμβωρυχία των νεκρών της μεγάλης τραγωδίας και η εκμετάλλευση των αναπήρων στο θέμα Κιμπουρόπουλου έχει ξεπεράσει κάθε όριο, ενώ στην επικαιρότητα κυριαρχεί η λέξη Πολάκης ως το απόλυτο δαιμονικό κακό που απειλεί τη χώρα και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Η δημόσια σφαίρα έχει πλέον καταληφθεί από έναν λόγο ηθικοπλαστικό γεμάτο ύβρεις, προσωπικούς χαρακτηρισμούς, μίσος και απαξία για την αριστερά, ένα λόγο που αναβιώνει ακόμα και εμφυλιακές ρητορικές και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πολιτική και τα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας τα οποία και παραμερίζει αδίστακτα και προκλητικά. Ολόκληρο το αντιπολιτευτικό οικοδόμημα στηρίζεται πλέον πάνω στον μπρουτάλ χαρακτήρα ενός ανθρώπου του Πολάκη και στα συμβαίνοντα της …Βενεζουέλας, μιας χώρας στην άκρη του κόσμου που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τι δική μας.
Κανένα πολιτικό και οικονομικό κέντρο αποφάσεων δεν θα τα τολμούσε όλα αυτά, αν δεν διέθετε τα μίντια για να τα επιβάλει. Αν δεν μπορούσε να επιβάλει έναν ιδιότυπο αντιπολιτευτικό ολοκληρωτισμό. Από τη μια λογοκρίνουν γεγονότα και απαγορεύουν λέξεις όπως Ζήμενς, Νοβάρτις, Οφ Σόρ και οτιδήποτε ενοχλεί τον κο Μητσοτάκη και την κα Γεννηματά και από την άλλη κατασκευάζουν μια επίπλαστη πραγματικότητα όπως «μαδουρισμός» και «πολακισμός». Η διαπλοκή είναι πλέον τόσο απροσχημάτιστη, που ο υπεύθυνος επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ είναι και διευθυντής του μεγαλύτερου μιντιακού συγκροτήματος της χώρας που πρωταγωνιστεί στην προπαγάνδα και χυδαιότητα.
Αυτή η κατάντια, που πλήττει ευθέως τη χώρα και τη Δημοκρατία, έχει την εξήγηση της. Είναι η παντελής έλλειψη επιχειρημάτων, η απόκρυψη νεοφιλελεύθερων σχεδίων και η στροφή προς ακροδεξιές κατευθύνσεις που οδηγούν σε ένα γενικευμένο λόγο που ξεπερνάει σε ψέμα και χυδαιότητα ακόμα και κάθε προηγούμενο «αδωνισμό». Ποτέ στην ιστορία της μεταπολίτευσης η χώρα δεν είχε βιώσει ένα τέτοιο αντιπολιτευτικό λόγο.
Το ερώτημα όμως είναι το εξής. Πώς αυτή η κατάντια καταφέρνει να διατηρεί την αξιωματική αντιπολίτευση ως πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις; Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η συνειδητή καλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και του αντισύριζα μένους που συγκαλύπτει και δικαιολογεί τα πάντα. Σκάνδαλα, τερατώδη ψέματα, έως και την πλήρη αντιστροφή των θετικών οικονομικών μέτρων ακόμα και όταν η ίδια τσέπη του πολίτη βοά για το αντίθετο. Ο δεύτερος λόγος είναι η ανεπάρκεια και ανικανότητα των επικοινωνιακών επιτελείων της κυβερνητικής παράταξης, που πλέουν σε πελάγη βεβαιότητας ότι «ο λαός ξέρει και καταλαβαίνει» και δεν θέλουν να δεχτούν ότι κανένας λαός δεν ξέρει και δεν καταλαβαίνει αν δεν ενημερώνεται σωστά.
Τρανταχτό παράδειγμα επικοινωνιακής ανεπάρκειας της κυβερνητικής πλευράς είναι που επέτρεψε να καθιερωθεί η λέξη ψεύτης, σχεδόν ως συνώνυμο του Τσίπρα. Βεβαίως και έγιναν λάθος εκτιμήσεις και επιλογές από μία άπειρη «πρώτη φορά» αριστερά, όμως ψέμα σημαίνει δόλο και δόλος δεν υπήρξε. Άλλωστε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 15 ο λαός έδωσε την έγκριση του σε όλα και προτίμησε τον Τσίπρα για να διαχειριστεί την κρίση. Εντούτοις οι πραγματικοί ψεύτες που διέδιδαν επί τέσσερα χρόνια συνειδητά και δολίως ότι καταστρέφεται η χώρα, ότι δεν κλείνουν οι αξιολογήσεις, ότι υπάρχει τέταρτο μνημόνιο, ότι δεν βγαίνουμε στις αγορές κλπ, αυτοί που οργιάζουν κάθε μέρα με φέικ νιους, κατάφεραν να μεταφέρουν την ετικέτα του ψεύτη από το μέτωπο τους στον Τσίπρα. Και τι έκαναν τα στελέχη της κυβέρνησης και του Σύριζα; Αντί να απαντήσουν καταλλήλως ακόμα και να αποχωρήσουν από τέτοιου είδους υβριστικούς «διαλόγους», τραύλιζαν και έσκυβαν το κεφάλι και μάλιστα με ενοχή.
Εντάξει, σωστά κάνει η κυβέρνηση και αναδεικνύει τα επιτεύγματα της στην οικονομία και αποκαθιστά τις αδικίες και επιστρέφει στην κανονικότητα. Όμως δεν αρκεί αυτό. Αν δεν καταλάβει ότι αυτός ο πόλεμος είναι καθαρά επικοινωνιακός και αν δεν απαντήσει και αυτή επικοινωνιακά, βεβαίως με το αρμόζον ήθος της αριστεράς, ιδίως στην άκρως υβριστική και προσβλητική επικοινωνιακή ρετσινιά του «ψεύτη», τότε θα το καταλάβει όταν ανοίξουν οι κάλπες. Αυτές οι εκλογές και ιδίως οι εκλογές του φθινοπώρου, είναι η μεγάλη μάχη της λογικής εναντίον των κυρίαρχων μίντια και ο νοών νοείτω.-