Ο Γρηγόρης Ψαριανός δεν είναι ένα τυχαίο πολιτικό πρόσωπο. Αποτελεί την επιτομή της πολιτικής ευτέλειας, το χειρότερο, ωστόσο, είναι πως οι κατά καιρούς χυδαιότητές του εκλαμβάνονται από ορισμένους ως “έξυπνες ατάκες” ή, στην χειρότερη περίπτωση, ως ασήμαντες γραφικότητες.
Είναι έτσι; Προφανώς όχι. Ο κ. Ψαριανός είναι τακτικός θαμώνας ραδιοφωνικών και πολιτικών εκπομπών ως “αντιπολιτευτικός αστέρας”. Καλείται για την ακραία αντι-Σύριζα ρητορική του και για τον τρόπο για τον οποία μιλάει. Σπάνια ενδιαφέρουν αυτά που λέει. Και ακόμα πιο σπάνια μιλά για κάτι άλλο.
Ο πρώην ραδιοφωνικός παραγωγός και εδώ και αρκετά χρόνια πολιτικός έχει διαγράψει μια ενδιαφέρουσα διαδρομή: από το ΚΚε Εσωτερικού και την ΕΑΡ, στον Συνασπισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι (και μέσω αυτού στο ΚΙΝ.ΑΛ), και από εκεί -πρόσφατα- στη Ν.Δ με την οποία θα είναι υποψήφιος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μάλιστα, θεωρεί σπουδαία πολιτική προσωπικότητα τον κ. Ψαριανό και του αφιέρωσε κατ΄ ιδίαν συνάντηση για να τον υποδεχθεί στο κόμμα του.
Η χυδαία και σεξιστική επίθεση του κ. Ψαριανού στην Έφη Αχτσιόγλου δεν έτυχε ιδιαίτερης προβολής -έως τώρα- από τα μέσα που πρόσκεινται στη Ν.Δ. Όταν έχεις σκηνοθετήσει μείζον θέμα για το “ύφος” του Παύλου Πολάκη είναι φυσικά να σπρώχνεις τα σκουπίδια που εκστομίζουν ο Μανώλης Κεφαλογιάννης και τώρα ο ανεξάρτητος βουλευτής κάτω από το χαλί.
Τα σκουπίδια, όμως, είναι τοξικά, Και μολύνουν το περιβάλλον. Κάποια στελέχη της Ν.Δ, όπως ο Μάκης Βορίδης διαφώνησαν με τη σεξιστική επίθεση Ψαριανού στην υπουργό Εργασίας εστιάζοντας την αντίθεσή τους στην “αισθητική” όσων είπε. Είναι, όμως, θέμα αισθητικής; Προφανώς όχι.
Η επίθεση Ψαριανού
Ολα ξεκίνησαν από την αντίδραση του υποψήφιου βουλευτή με τη ΝΔ σε μία ανάρτηση στο Twitter. Ενας χρήστης επέκρινε φωτογράφο για την πόζα της Εφης Αχτσιόγλου που είχε επιλέξει να απαθανατίσει, μέσα στη Βουλή. «Γιατί ρε σεξιστές, Εγώ που είμαι εντελώς πολίτικαλι κοκορέτς διαφωνώ με τοιούτους αφορισμούς. Μ’ αρέσει το γκομενάκι», σχολίασε μεταξύ άλλων ο κ. Ψαριανός, αλλά η ανάρτησή του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.
Δείτε την πρώτη ανάρτηση του Γρηγόρη Ψαριανού
Απαντώντας, ο κ. Ψαριανός ζήτησε μεν συγγνώμη από την υπουργό Εργασίας, γράφοντας «Συγγνώμη ρε Εφάκι, τρυφερά το είπα», σε περίπτωση η λέξη «γκομενάκι» εξελήφθη ως προσβλητική. Αλλά συνέχισε γράφοντας ότι «η πολλή κορεκτίλα σκοτώνει τον έρωτα, το χιούμορ, την πλάκα, την ειρωνεία, την τρυφερότητα».
«Γκομενάκι αποκαλούμε όλες και όλοι όσους γουστάρουμε ως γνωστόν», έγραψε ακόμη ο κ. Ψαριανός «Νομίζω, είμαστε κατά της υποκρισίας, υπέρ της ελεύθερης διατύπωσης γνώμης και κατά της κατασταλτικής βίας στην έκφραση», σημείωσε σε άλλο σημείο.
https://twitter.com/grpsarianos/status/1128015153763684353?s=20
Αναλυτικά η απάντηση του κ. Ψαριανού στα σχόλια:
«Γρηγόρης Ψαριανός Λοιπόν, απαντώντας σε τουιτ κάποιου έγραψα ότι δεν συμφωνώ με αναρτήσεις που “σχολιάζουν κακοβούλως” ωραία κορίτσια.
Και έγραψα ” εμένα, πάντως, μ’ αρέσει, το γκομενάκι!…”
Η συγκεκριμένη λέξη θεωρήθηκε προσβλητική; Εάν έτσι εξελήφθη, συγνώμη ρε Εφάκι! Τρυφερά το είπα.
Η πολλή κορεκτίλα, συμπλήρωσα κάπου, σκοτώνει. Τον έρωτα, το χιούμορ, την πλάκα, την ειρωνεία, την τρυφερότητα, τον θυμό, την διαφωνία και την συμφωνία. Ανεξαρτήτως κριτικής, πολιτικών πολεμικών τεχνών και λοιπών αντιπαλοτήτων.
Τα κακόβουλα λογισμικά είναι εγκατεστημένα μέσα σε αραχνιασμένα κεφάλια και καταστρέφουν, γενικώς και όχι μόνο τους φορείς.
Αστείο είναι, αν δεν το καταλαβαίνουν κάποιοι ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν…
Κάτι μπαγκσμπάνηδες, πχ.
Άσε που υποκρύπτει και κάποια τρυφερότητα, έτσι; Συν θαυμασμό για το ωραίον, ε;
“Γκομενάκι”, αποκαλούμε όλες και όλοι, όσους γουστάρουμε, ως γνωστόν.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ.
Μη μου πείτε πως δεν το ξέρετε…
Αμάν πχιά, με τις πολιτικές ορθότητες, την κατασταλτική βία στην ελεύθερη έκφραση -που ΔΕΝ είναι προσβλητική, βέβαια..- με τις κορεκτίλες και τα υποκριτικά απαπαπαπά…
Θα ‘πρεπε ή θα πρέπει να διαγράψουμε κάπου 7000 λεξεις. Και να τις λέμε ψιθυριστά, ύπουλα και κρυφά.
Γκομενίτσα, γκομενάρα, διάφορα σε -άρα, γκόμενος, εργαλείο, μουτράκι, μανάρι/α, κουκλάρα, αστέρι, θεά, γκομενάκι κλπ κλπ. Για κορίτσια και αγόρια και άντρες και γυναίκες και για όλους.
Νομίζω, είμαστε κατά της υποκρισίας, υπέρ της ελεύθερης διατύπωσης γνώμης και κατά της κατασταλτικής βίας στην έκφραση.
Απ’ όπου κι αν προέρχεται, που λέμε.
Χαίρετε.
Ξανα-Μουτς.
Γεια σου Έφη με το υπουργείο σου!
Πω πω φασαρία….».