panos_drivas Υπό “στενό κλοιό” παρακολούθησης έχει θέσει το πολεμικό ναυτικό το δεύτερο γεωτρύπανο Γιαβούζ που έβγαλε η Άγκυρα στη Μεσόγειο. Πάντως σύμφωνα με το kathimerini.com.cy όπως όλα δείχνουν ο πρώτος προορισμός του είναι το λιμάνι της Αττάλειας και όχι η θαλάσσια περιοχή της Καρπασίας. Με βάση την πορεία του, όπως φαίνεται και στο χάρτη, το «Γιαβούζ» πλέοντας παράλληλα με τα τουρκικά παράλια έχει πάρει κατεύθυνση για το λιμάνι της Αττάλειας, ενδιάμεσο προορισμό, εάν θεωρηθεί πως ο τελικός είναι η κατεχόμενη Καρπασία, όπως έχει δηλωθεί από τουρκικής πλευράς.
Το γεωτρύπανο που μετά την έξοδό του από στενά των Δαρδανελίων έπλεε στο κεντρικό Αιγαίο, μετά την Ικαρία συνέχισε την πορεία του για την Ανατολική Μεσόγειο, πλέοντας παράλληλα με τα τουρκικά παράλια. Από το περασμένο Σάββατο το τουρκικό γεωτρύπανο βρισκόταν υπό τη συνεχή παρακολούθηση πλοίων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Αυτό πάντως σε καμία περίπτωση δεν προσε εφησυχασμό καθώς η Άγκυρα παρά τα ευρωπαϊκά τελεσίγραφα είναι αποφασισµένη να προχωρήσει µε τη στρατηγική της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δύο γεγονότα συγκλίνουν προς αυτήν την εκτίμηση. Καταρχάς το Γιαβούζ αλλά και οι απειλές μέσω non paper.
Η εφηµερίδα «Φιλελεύθερος» της Κύπρου έφερε στο φως «non paper» το οποίο απέστειλε η Αγκυρα στα 27 από τα 28 κράτη-µέλη της ΕΕ (σε όλους πλην της Κυπριακής Δηµοκρατίας) στα µέσα Ιουνίου, µόλις λίγα 24ωρα πριν από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Σε αυτό, η Τουρκία στέλνει το µήνυµα ότι η στήριξη της ΕΕ προς την Κυπριακή ∆ηµοκρατίας είναι ένα «λάθος», το οποίο υπάρχει κίνδυνος µάλιστα «να αποθαρρύνει τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού» αλλά και «να φέρει νέα επιδείνωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις».
Κατά τα λοιπά, στο τουρκικό «non paper» αποτυπώνονται µια σειρά από τις γνωστές θέσεις της τουρκικής πλευράς, που είχε παρουσιάσει και ο γενικός διευθυντής του τουρκικού ΥΠΕΞ, πρέσβης Τσαγατάι Ερτζιγιές, σε ξένους διπλωµάτες στην Αγκυρα στις 10 Μαΐου 2019: ότι δηλαδή η ΕΕ δεν έχει καµία δουλειά να λειτουργεί ως «δικαστήριο» παίρνοντας θέση ως προς τα όρια των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι τα νησιά δεν έχουν πάντοτε πλήρη επήρεια όταν πρόκειται για τη χάραξη των ορίων της Αποκλειστικής Οικονοµικής τους Ζώνης (AOZ) αλλά αντιθέτως µπορεί να έχουν «µηδενική ή µειωµένη» ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, ότι οι κινήσεις της Λευκωσίας είναι «µονοµερείς», ότι το ενεργειακό πρόγραµµα της Κυπριακής Δηµοκρατίας θα πρέπει να µπει στον πάγο εκτός κι αν το ψευδοκράτος συµφωνήσει µε τη Λευκωσία σε έναν κοινό µηχανισµό λήψης αποφάσεων για θέµατα υδρογονανθράκων κ.ά.
Η Αγκυρα βγαίνει µπροστά µε «αναπτερωµένες» διεκδικήσεις, σε µια περίοδο κατά την οποία φαίνεται να δροµολογούνται ευρύτερες αλλαγές στις ισορροπίες των δυνάµεων σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, επιχειρώντας να εκµεταλλευτεί εξελίξεις-συγκοινωνούντα δοχεία: την κόντρα µεταξύ Ηνωµένων Πολιτειών-Ιράν και τον έλεγχο των Στενών του Ορµούζ, τον διαµοιρασµό της ενεργειακής πίτας στην Ανατολική Μεσόγειο, τις σφαίρες επιρροής στη Συρία καθώς και το επερχόµενο σχέδιο της προεδρίας Τραµπ για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, σχέδιο που αναµένεται να ευνοεί τις «συναλλαγές» (κοινώς τα παζάρια) µεταξύ των άµεσα εµπλεκοµένων, στο πλαίσιο αυτού που πλέον πολλοί καλούν «transactional diplomacy» (διπλωµατία των ανταλλαγµάτων σε ελεύθερη ελληνική µετάφραση). Μέσα σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο, και προκειµένου να εξασφαλίσει µια πλεονεκτική θέση εκκίνησης (pole position) για την επόµενη ηµέρα στην περιοχή, ο Ερντογάν πλέον απλώνει «πιόνια» παντού, ανοίγοντας µια ευρεία βεντάλια από διεκδικήσεις που ο ίδιος εκτιµά ότι εγγράφουν υποθήκες για µελλοντικά παζάρια και ανταλλάγµατα.
Ο “καυτός” μήνας Ερντογάν και Τουρκίας
Έως τα μέσα Ιουλίου κρίνεται η σχέση της Άγκυρας με τη δύση, ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν απέκτησε ήδη ισχυρό πολιτικό αντίπαλο, τον νικητή της μάχης της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου- ο οποίος, μάλιστα φρόντισε να καταδείξει τις πολιτικές του φιλοδοξίες με την επινίκια ομιλία του.
Στο παρασκήνιο της συνάντησης των ηγετών των G-20 Οσάκα της Ιαπωνίας στις 28 και 29 Ιουνίου και στο τετ α τετ του Τούρκου Προέδρου με τον Αμερικανό ομόλογό του Ντόναλντ Τραμπ θα κριθεί η τύχη των S-400. Αν δηλαδή τελικά η Τουρκία θα εγκαταστήσει στο έδαφός της τους -δαιμοποιημένους από την Ουάσιγκτον- ρωσικούς πυραύλους, κάτι που αν συμβεί θα οδηγήσει σε αυστηρά αντίμετρα των ΗΠΑ, αντίποινα που θα πλήξουν και την ήδη παραπαίουσα τουρκική οικονομία. Αξίζει να σημειωθεί πως στην Οσάκα έχει προγραμματιστεί και ραντεβού του Τ. Ερντογάν με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, γεγονός που δείχνει και την πολυπλοκότητα της υπόθεσης. Η Ουάσιγκτον, πάντως, διαμηνύει στην Άγκυρα να μην ελπίζει στον Ντόναλντ Τραμπ και τη χημεία που έχει με τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς τον Αμερικανό Πρόεδρο “δεν τον παίρνει” να εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική από την κυρίαρχη στην Ουάσιγκτον και η οποία θα οδηγήσει σε ρήξη τις δυο χώρες εάν η Τουρκία αγοράσει τους S-400.
Οι εξελίξεις, μάλιστα δεν χωρούν αναβολή καθώς η παραλαβή των ρωσικών πυραύλων από την Τουρκία είναι προγραμματισμένη για την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου.
Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο για την Άγκυρα, καθώς για τις 15 Ιουλίου είναι προγραμματισμένο το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα αποφασίσει για τις κυρώσεις που θα της επιβληθούν σε περίπτωση που συνεχίσει την προσπάθεια γεωτρήσεων εντός της Κυπριακής ΑΟΖ-κάτι που θεωρείται παραπάνω από βέβαιο.υπενθυμίζεται ότι στο ΣΓΥ απαιτούνται ομόφωνες αποφάσεις, ενώ εάν υπάρξουν αποφάσεις για οικονομικές κυρώσεις απαιτείται και απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής- κατά πλειοψηφία.
Αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις ταυτόχρονα κατά κράτους- μέλους του ΝΑΤΟ θα είναι ιστορικά κάτι το πρωτοφανές, ενώ κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η απάντηση της άγκυρας, κυρίως εάν θα στραφεί πιο αποφασιστικά σε συμμαχίες με Ρωσία και Ιράν, αλλά και πώς θα αντιδράσει στην περιοχή της Κύπρου και του Αιγαίου. Ούτε υπό ποίες συνθήκες θα επιχειρηθεί διάλογος μετά από ενδεχόμενη κρίση!
ΠΗΓΗ: news247.gr, ethnos.gr