ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Όταν από το 2010 και μετά οι ξένοι ανταποκριτές στην Αθήνα “διακοσμούσαν” τα πρωτοσέλιδα με χυδαία σχόλια εναντίον των “τεμπέληδων” του Ευρωπαϊκού Νότου –όπως το γερμανικό περιοδικό Focus με την Αφροδίτη της Μήλου να δείχνει το μεσαίο της δάκτυλο-, έπιναν Kir Royale (15 ml Creme de Cassis που συμπληρώνεται με σαμπάνια Brut) στο μπαρ της Μεγάλης Βρετάνιας και ουχί “μπάφο” στα υπόγεια του (εκάστοτε) Μαξίμου.
‘Οταν αποθέωναν την εκδικητική πολιτική του Σόϊμπλε, διέσυραν τον Παπανδρέου και, μετά, αποκαλούσαν τον Τσίπρα “Τσάβες” και “Μαδούρο” των Βαλκανίων ήταν απλώς…Παρασκευή και είχαν δίκιο. Ουδείς ψόγος, εάν θυμάμαι καλά, από τον Μπάμπη Παπαδημητρίου και άλλους opinion makers της εποχής.
Η ίδια “σιωπή” επικρατούσε σε αυτη την χορία ελλήνων δημοσιογράφων και αναλυτών όταν η Liberation περιέγραφε το Ελληνικό “Chaos”, με αφορμή την σκέψη-απειλή του Παπανδρέου για δημοψήφισμα. Όχι μόνο “σιωπή”, συναίνεση. Τότε οι ανταποκριτές της ίδιας εφημερίδας δεν τελούσαν υπό την επήρεια της κάναβης που η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (και όχι οι…Καρανίκες) ήθελε να νομιμοποιήσει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους αναλυτές της Washington Post που αξιολογούν τη νίκη της Ν.Δ και του Κυριάκου Μητσοτάκη ως “επιστροφή στην κανονικότητα της Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού”. Προφανώς τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν προέρχεται από κάποια “πλέμπα” ξένων ανταποκριτών που δοκιμάζουν την ελληνική ρετσίνα με την ίδια ευκολία που καταναλώνουν “τρίφυλλα” πριν συγγράψουν τις ανταποκρίσεις τους από την Αθήνα.
Ούτε καν εκείνα τα παλιότερα δημοσιεύματα που συνιστούσαν στους Αμερικανούς τουρίστες να μην κάθονται δίπλα στην τζαμαρία του “Βυζαντινού” στο Hilton διότι θα γίνονταν στόχος κάποιας ρουκέτας των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Όλα αυτά θα έπρεπε να θυμίσει η Ένωση Ξένων Ανταποκριτών στον πρώην δημοσιογράφο του Σκάϊ και, πλέον, βουλευτή της Ν.Δ που ασκείται με την ίδια ευκολία στη διαπόμπευση των ξένων δημοσιογράφων και στην υπεράσπιση της πιστοληπτικής γραμμής και την αξιοποίησης του αποθεματικού των 37 δις υπέρ των τραπεζών.
Σ.Κ