ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ «Έρχομαι για να καταστήσω σαφές πως η Ελλάδα έχει ξεπεράσει οριστικά την εποχή της κρίσης», δηλώνει αυτολεξεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ολλανδική Het Financieele Dagblad. Θετικό και ηχηρό μήνυμα προς τους εταίρους, τους δανειστές, τα hedge funds, τις τράπεζες, τους οίκους αξιολόγησης. Πιο διαυγές μήνυμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Θα το επαναλάβει, άραγε, και στο εσωτερικό της χώρας; Θα είναι αυτή η αιχμή της ομιλίας του, για παράδειγμα, το προσεχές Σάββατο στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης; Διότι εάν το επαναλάβει, δικαίως θα ερωτηθεί (;) την επομένη στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου σχετικά με το τι σημαίνει πως η χώρα ξεπέρασε οριστικά την εποχή της κρίσης.
Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει άλλο παράδειγμα στην παγκόσμια οικονομία –από το Τρινιτάντ μέχρι την Κίνα– που μια χώρα ξεπερνάει την εποχή της κρίσης σε διάστημα λιγότερο από 100 μέρες, καλό θα ήταν να εξηγήσει ο πρωθυπουργός τι ακριβώς συμβαίνει.
Αναμφισβήτητα, η άρση των capital controls υπήρξε ένα εξαιρετικά θετικό δείγμα αλλαγής σελίδας και μια πρόσκληση στους ξένους να ανακαλύψουν ξανά την ελληνική οικονομία. Και ο ζήλος του νέου υπουργού Ανάπτυξης να πείσει πως επιταχύνονται κάποιες επενδύσεις. Ακόμα κι έτσι, όμως, το “η κρίση τελείωσε” του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να κόψει εισιτήρια ως πολιτική παράσταση.
Εάν ισχύει πρέπει να μας πει πως είναι δυνατόν να ξεπέρασε η Ελλάδα την κρίση όταν πριν μερικούς μήνες ο ίδιος, τα κορυφαία στελέχη της παράταξής του, ο διοικητής της ΤτΕ, πρώην πρωθυπουργοί (Κ. Σημίτης, Α. Σαμαράς), η ηγεσία του ΣΕΒ και αρκετοί άλλοι που συμπαράταχθηκαν με το δικό του πολιτικό αφήγημα, θεωρούσαν “απάτη” την έξοδο από τα μνημόνια που διαφήμιζε ο Αλέξης Τσίπρας και άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο η ελληνική οικονομία να ξανακυλήσει στην άβυσσο και να επιστρέψει σε ένα τέταρτο μνημόνιο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται, μάλιστα, ακόμα πιο αισιόδοξος και από τον προκάτοχό του πριν τις εκλογές, όταν πρόβαλλε το τέλος των μνημονίων αλλά όχι, όπως έλεγε, και το τέλος της οικονομικής κρίσης.
Εμφανίζεται ακόμα πιο αισιόδοξος από τον τελευταίο αναλυτή της Morgan Stanley στο Λονδίνο, ή τον τρίτο ανθυποβοηθό του Όλαφ Σολτς στο Βερολίνο, οι οποίοι, μαζί με κάθε οικονομική ανάλυση τον τελευταίο καιρό, προεξοφλούν ένταση της ύφεσης στην ευρωπαϊκή οικονομία. Με σοβαρότερο, μάλιστα, “ασθενή” τον ισχυρότερο οικονομικό και πολιτικό παίκτη της ευρωζώνης. Την ίδια την Γερμανία.
Μακάρι η αισιοδοξία του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι πραγματική γιατί γνωρίζει κάτι περισσότερο απ΄ όλους εμάς. Ή έστω να πρόκειται για μια “ατάκα εξαγωγής”, μήπως και προστρέξουν κάποιοι επενδυτέ ςπου δεν διαβάζουν το “δελτίο θυέλλης” του Bloomberg.
Ή να έχει εξασφαλίσει, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, από την Μέρκελ και τον Μακρόν, αλλαγή στον μηχανισμό μέτρησης των πρωτογενών πλεονασμάτων ώστε να χαμηλώσει ο πήχης και να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος.
Πάντως εάν όντως η εποχή της κρίσης τελείωσε, ή, όπως θα έλεγαν και οι Florence and the machine ” dog days are over”, τότε καλό θα ήταν να μας εξηγήσει, πως μια οικονομία που μέχρι πριν ένα χρόνο βγήκε από έναν οκταετή κύκλο εξοντωτικών μνημονίων που διέλυσε πραγματική οικονομία και κοινωνία, κατορθώνει να ξεπεράσει την κρίση σε 12 μήνες εκ των οποίων μόνο οι δύο είναι επί δικής του διακυβέρνησης;
Και εν κατακλείδι, πριν ο τελευταίος πολίτης αισθανθεί ότι ανακτά μέρος του εισοδήματός του, οι άνεργοι βρουν δουλειά και η χώρα αποκτήσει την κυριαρχία της, η κρίση δεν ξεπεράστηκε. Θαύματα τέτοιου τύπου δεν γίνονται…
Σ.Κ
Florence and the machine: There could be many meanings to this song, but to me the song speaks about the feeling of finally escaping and been free. The dog days can represent days of sorrow, feeling traped, monotony, hurt or many other things.