panos_drivas Ο Χανιώτης, Κώστας Βαρουχάκης, που κατάφερε να ολοκληρώσει με επιτυχία το διπλό Ironman που διεξήχθη στη Λιθουανία μίλησε στον αέρα του Super FM, για το κατόρθωμά του. Όπως ανέφερε, η προσπάθειά του ήταν αφιερωμένη στους μικρούς μαθητές του Δημοτικού σχολείου του χωριού Κουτουφιανών Γραμβούσας Κισσάμου. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το σχολείο είναι ότι έχει μια κακή περίφραξη, ενώ οι τουαλέτες που βρίσκονται εξωτερικά του κτηρίου δεν έχουν υπόστεγο κι έτσι πολλές φορές είναι αδύνατη -ειδικότερα τις βροχερές ημέρες- να πηγαίνουν τα παιδιά στην τουαλέτα.
«Τα κατέθεσα όλα γι’ αυτό το σκοπό», είπε ο Βαρουχάκης, που μετά τα χρόνια που αφιέρωσε στα γήπεδα ως ποδοσφαιριστής, πλέον έχει βρει μια νέα ασχολία και αυτή είναι το τρίαθλο…
Τι είναι το διπλό Ironman;
Ένας αγώνας… δοκιμασίας του ανθρώπινου οργανισμού, περιλαμβάνοντας 7,6 χλμ. κολύμπι, 360 χλμ. ποδήλατο και 84 χλμ. τρέξιμο… Αυτά τα έκανε όλα μαζί ο Βαρουχάκης σε 32 ώρες και 48 λεπτά, ενώ το όριο τερματισμού ήταν οι 34 ώρες.
Αναλυτικότερα, όπως δήλωσε στον Super fm 89.6 και στον Μάκη Καρτσωνάκη:
Για την απόφασή του ν’ ασχοληθεί με το τρίαθλο μετά το ποδόσφαιρο: «Οπως ξέρετε, ήμουν για χρόνια ποδοσφαιριστής και έψαχνα κάτι υποκατάστατο του αθλητισμού. Αγαπάω πολύ τον αθλητισμό και προσπάθησα να ξεκινήσω τότε το τρίαθλο, στα 40 μου που σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Ξεκίνησα να κάνω την Ολυμπιακή απόσταση και τελικά είδα ότι μου πήγαινε αυτό το άθλημα, μου άρεσε πάρα πολύ».
Για το εγχείρημά του στη Λιθουανία: «Είχα όριο να τερματίσω τον αγώνα σε 34 ώρες και το έκανα σε 33. Τα τελευταία 5 χρόνια, από τότε που σταμάτησα το ποδόσφαιρο, προπονούμαι και προσπαθώ να κάνω αυτό που για πολλούς είναι ακατόρθωτο. Είναι μια υπερ-απόσταση που δεν ξέρω κατά πόσο είναι δύσκολη, όμως εγώ το έκανα για ένα σκοπό. Αγωνίζομαι και προσπαθώ για να κάνω γνωστό το σχολείο στα Κουτουφιανά. Αυτός είναι ο λόγος που αγωνίζομαι. Σε κάτι τέτοιους αγώνες, από ένα σημείο και μετά, το σώμα σου, σου λέει να σταματήσεις και το μυαλό να συνεχίσεις… Πρέπει να καταθέσεις ψυχή για να τελειώσεις.
Μετά που ξεκίνησα τους δύο μαραθωνίους ένιωσα ότι δεν τρέχω με το σώμα μου αλλά με την ψυχή μου. Τα κατέθεσα όλα γι’ αυτό το σκοπό που είπα. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία… Πρέπει να βρεθεί κάποιος από τους αρμόδιους και ν’ αναρωτηθεί γιατί το έκανε αυτό, γιατί το έκανε αυτό αυτός ο τρελός, να τερματίσει έναν τέτοιο αγώνα και να πάει αυτό το μετάλλιο στο σχολείο. Ευελπιστώ να γίνει κάτι γι’ αυτό το σχολείο γιατί πραγματικά αυτά τα παιδιά δε θέλουν τη βοήθειά μας, αλλά τη στήριξη μας».
Για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το σχολείο στα Κουτουφιανά: «Ας πάει κάποιος από εκεί να δει. Εμένα σαν Ελληνα και Κισσαμίτη με προσβάλει να βλέπω ένα σχολείο με περίφραξη με ένα υποτυπώδες σύρμα και τις περισσότερες ημέρες τα παιδιά να μη μπορούν να πάνε στην τουαλέτα γιατί οι τουαλέτες είναι εκτός του κτιρίου. Δε θέλω πολλά πράγματα, μια περίφραξη και ένα υπόστεγο να μπορούν να πάνε στην τουαλέτα»…
Για το πόσες ώρες προπονείται την εβδομάδα: «Σε αγωνιστική περίοδο προπονούμαι γύρω στις 20 ώρες την εβδομάδα. Δεν θεωρούνται πολλές οι ώρες που προπονούμαι σε σχέση τουλάχιστον με τους περισσότερους αθλητές που ανταγωνίστηκα στη Λιθουανία. Τις τρεις ημέρες της εβδομάδας, το πρωί, κάνω κολύμπι και το απόγευμα τρέξιμο και μία μέρα την εβδομάδα κάνω μια μεγάλη ποδηλατική προπόνηση γύρω στις 10 ώρες. Είναι επίπονη και δύσκολη η προπόνηση. Οι άλλοι αθλητές που συναγωνίστηκα μπορεί να κάνουν 30 και 40 ώρες προπόνηση την εβδομάδα. Ηταν όλοι επαγγελματίες.
Το τρίαθλο είναι ένα πολύ επίπονο άθλημα. Δεν ξέρω κι αν είναι άθλημα γιατί βάζεις τον οργανισμό σου και το σώμα σου σε μια πολύ μεγάλη καταπόνηση. Δεν ξέρω κιόλας αν θα το ξαναεπιχειρήσω. Οπως το σκέφτομαι, σίγουρα όχι γιατί είναι πολύ δύσκολο για μένα. Είμαι ένας ερασιτέχνης αθλητής που μου αρέσει να γυμνάζομαι. Ναι, το τερμάτισα, αλλά με πολύ κόπο. Εδωσα και την ψυχή μου, νιώθω σα να πέθανα και να ξαναγεννήθηκα..».
Για το ότι τρέχει και ασχολείται πολύς κόσμος με το τρίαθλο στα Χανιά: «Το τρίαθλο είναι ένα πολύ ωραίο άθλημα, είναι τρία σε ένα. Προσωπικά βρήκα το υποκατάστατο του ποδοσφαίρου και μ’ έχει απορροφήσει τελείως! Είναι τρία αθλήματα, δηλαδή δεν κάνω κάθε μέρα την ίδια προπόνηση».
Για την στήριξη από την οικογένεια του: «Ότι τερμάτισα το οφείλω στην σύζυγό μου. Όπως είπα, είμαι τελείως ερασιτέχνης. Όταν με είδαν οι άλλοι αθλητές, μου έλεγαν πώς θα τερματίσεις, πώς θα τα καταφέρεις… Όλοι τους είχαν έρθει με τα δικά τους σκεύη, γκαζάκια, φαγητό, βαλίτσες με τρόφιμα… Είχαν πίτσες και μακαρονάδες! Αυτό δεν το κατάλαβα εγώ τόσο πολύ γιατί αγωνιζόμουν κιόλας, αλλά η σύζυγός μου, όταν το αντιλήφθηκε, αγχώθηκε. Το Σάββατο το πρωί που ξεκίνησα το μαραθώνιο περίμενα ν’ ανοίξουν τα μαγαζιά για να πάει να μου πάρει φαγητό. Τρώγαμε συνεχώς και λίγη ποσότητα».
Για τον επόμενο στόχο που θέτει: «Το όνειρο κάθε τριαθλητή είναι να κάνει ένα ironman. Εγώ έχω κάνει ήδη δύο και το διπλό ironman. Για να είμαι ειλικρινής, ήδη με την ομάδα μου έχουμε καθορίσει τον επόμενο στόχο, που θα έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, πάντα για τα παιδιά στα Κουτουφιανά για το σχολείο μας, θα κάνω ένα κολύμπι ανοικτής θάλασσας, 23 χλμ. Για την ακρίβεια θα κολυμπήσω από την Γραμβούσα και θα καταλήξω στην Κίσσαμο. Αυτό θα το κάνω 20 με 30 Αυγούστου, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες γιατί δεν μπορούμε να καθορίσουμε από σήμερα συγκεκριμένη μέρα»…
ΠΗΓΗ: zarpanews.gr