panos_drivas Σενάρια προώρων εκλογών, πυροδοτεί εκ νέου η εντύπωση που δημιουργήθηκε σε πολλούς από την ατζέντα του Υπουργικού Συμβουλίου. Ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση προχωρεί σε παροχές και προσλήψεις εντός του 2020. Παράλληλα πολιτικές φωτιές ανάβουν η φράση του Υπ. Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου για τον εκλογικό νόμο (ο μόνος τρόπος για να μην υπάρξουν διπλές εκλογές είναι να συναινέσει ο κ. Τσίπρας σε ένα άλλο εκλογικό νόμο), αλλά και οι δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι στο Μαξίμου επεξεργάζονται σχέδιο πρόωρων εκλογών.
Πολλοί είναι εκείνοι, που θεωρούν ότι πρωτίστως το προσφυγικό/μεταναστευτικό και δευτερευόντως η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και η επίτευξη του στόχου μείωσης του ορίου του 3,5% για τα πρωτογενή πλεονάσματα θα κρίνουν τις αποφάσεις του πρωθυπουργού και το αν θα στηθούν ή όχι κάλπες το 2020. Πάντοτε λαμβάνοντας υπόψη και το πολιτικό momentum, όπως αυτό καταγράφεται μέσα από τις δημοσκοπήσεις.
Η κυβέρνηση πάντως διαψεύδει και στο κλίμα αυτό εντάσσεται και η διαρροή με έντονο πάντως στοιχείο ρεαλισμού, ότι δηλ. ο υπουργός Εσωτερικών δεν είπε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχει πει και ο πρωθυπουργός. Ότι, εάν δεν βρεθούν οι 200 ψήφοι για την άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου και την κατάργηση της απλής αναλογικής, τότε η χώρα θα οδηγηθεί υποχρεωτικά σε διπλή εκλογική αναμέτρηση προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση, είτε αυτοδύναμη είτε συμμαχική.
Μία ακόμη κυβερνητική πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν σκέψεις για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό το 2020 και σ’ αυτό συνηγορούν κυρίως τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Με δεδομένο, δηλαδή, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει να έχει ανασυγκροτηθεί και να μπορεί ν’ ασκήσει αποτελεσματική αντιπολίτευση κι από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση ευνοείται από τον παρατεταμένο «μήνα του μέλιτος» και δεν εμφανίζει φθορά, η ΝΔ θα μπορούσε να πετύχει μια ευρεία νίκη και ταυτόχρονα ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την πολιτική του κυριαρχία. Και να κερδίσει έτσι μια «καθαρή» τετραετία έως το 2024.
Ο αντίλογος, όμως, είναι πως κατ’ αυτόν τον τρόπο ο πρωθυπουργός θα φαινόταν στα μάτια των ψηφοφόρων λιγότερο θεσμικός και περισσότερο ανακόλουθος με τις δεσμεύσεις του για εξάντληση της τετραετίας. Επιπλέον, η αναθεώρηση του Συντάγματος και η αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της Βουλής και τις πρόωρες εκλογές απαλλάσσει από έναν μεγάλο πονοκέφαλο τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος ούτε τη δαμόκλειο σπάθη της κάλπης έχει πάνω από το κεφάλι του ούτε την «υποχρέωση» να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 180 ψήφους.
Απ’ την άλλη πλευρά ίδιος ο πρωθυπουργός τόνισε στους υπουργούς του ότι θα πρέπει να αναδεικνύουν στο πεδίο της οικονομίας την σταδιακή κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος «έως το τέλος της τετραετίας». Μια φράση με την οποία επιχειρεί, πιθανόν να κλείσει το ζήτημα και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Φυσικά πάντα εκτός απροόπτου.
Μία ακόμη σημαντική παράμετρος είναι ότι δεν έχει παρέλθει το 18μηνο από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, όπερ σημαίνει πως τυχόν πρόωρες εκλογές θα διεξαχθούν με λίστα και όχι με σταυρό. Όπερ επίσης σημαίνει πως η λίστα αποτελεί «δίκοπο μαχαίρι» για τους βουλευτές, αφού η (επαν)εκλογή τους στηρίζεται αποκλειστικά στις αποφάσεις του αρχηγού – του πρωθυπουργού, εν προκειμένω, για τη ΝΔ.
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκτιμούν πώς η αναφορά σε πρόωρες εκλογές από τον κ. Τσίπρα κάθε άλλο παρά τυχαία είναι με στόχο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συσπειρώσει το κόμμα του και να το κρατήσει σε εγρήγορση.
Με αυτά τα δεδομένα ίσως το πιο πιθανό σενάριο ένας μικρότερος ή μεγαλύτερος ανασχηματισμός γύρω στο Μάρτιο. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι η χθεσινή εισήγηση Μητσοτάκη στο Υπουργικό Συμβούλιο και τα «μπράβο» που μοίρασε στους υπουργούς του για τις επιδόσεις τους και την παραγωγή νομοθετικού έργου… φαινομενικά απομακρύνουν αυτό το ενδεχόμενο.