του Σταύρου Καραϊνδρου (Πηγή Νews247.gr)
Γκάρι Όλντμαν (α’ ανδρικός για το “Tinker Tailor Soldier Spy”)
Ο Γκάρι Ολντμαν του “Μπάτμαν” δεν είναι ο Γκάρι Ολντμαν που ξέρουμε και μας αρέσει. Ο κακός, ο δράκουλας, ο Ρώσος τρομοκράτης, ο αλκοολικός ηθοποιός στα “Φιλαράκια”. Ούτε στο “Tinker Tailor Soldier Spy” είναι κάτι από τα παραπάνω, αλλά είναι ηθοποιάρα. Εμείς τον μάθαμε από τον “Δράκουλα” του Κόπολα, γελάσαμε όταν τον είδαμε στον cult ρόλο του στο “Πέμπτο Στοιχείο”, τον συμπαθήσαμε στον “Μπάτμαν” του Νόλαν, περάσαμε καλά στο “Χάρι Πότερ”, αλλά τώρα στο “Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι” θυμηθήκαμε ξανά ότι έχει ταλέντο και είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να χτυπήσει στα ίσια το μεγάλο φαβορί της συγκεκριμένης κατηγορίας, τον Τζορτζ Κλούνεϊ. Η λογική λέει ότι δεν θα πάρει το χρυσό αγαλματίδιο. Μήπως, όμως, υπήρχε λογική όταν πριν πολλά χρόνια πήρε Οσκαρ η Γούπι Γκόλντμπεργκ;
Μπραντ Πιτ (α’ ανδρικός για το “Moneyball”)
Πιθανότατα θα δει το φιλαράκι του, τον Τζορτζ Κλούνεϊ, να παίρνει το Όσκαρ. Αν και η ερμηνεία του στο “Moneyball” είναι η πλέον μεστή και σοβαρή -κάτι που είθισται να αρέσει στην Ακαδημία-…
το θεωρούμε εξαιρετικά απίθανο να του δώσει το δικαίωμα να πανηγυρίσει το πρώτο του Αγαλματίδιο. Αφού δεν το πήρε για τον τρελο-Τζέφρι στους “12 Πίθηκους”, θα το πάρει τώρα; Πάντως, τα εφετινά βραβεία θα έχουν την αίγλη του ζεύγους “Τζολί-Πιτ” και σίγουρα θα ακούμε τον Κλούνεϊ στον ευχαριστήριο λόγο του να αναφέρεται στον φίλο του Μπραντ και το ταλέντο του. Πρέπει πάντως να δούμε κάποια στιγμή τον Πιτ στο βήμα, αφού είναι από τους ηθοποιούς (μαζί με τον Ντι Κάπριο) που δεν έμειναν στην ομορφιά τους, αλλά βελτίωσαν το ταλέντο τους. Σημειώστε για του χρόνου το “Cogan’s Trade” που βγαίνει στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο.
Μέριλ Στριπ (α’ γυναικείος για το “The Iron Lady”)
Παρ’ όλα αυτά θέλουμε κάθε χρόνο να βλέπουμε την 62χρονη ηθοποιό να είναι υποψήφια για Οσκαρ. Ακόμα κι αν δεν έχει παίξει σε ταινία! Βλέπετε, είναι η μοναδική ηθοποιός που μπορεί να γίνει -κυριολεκτικά- ο ρόλος της. Αντίθετα, υπάρχουν οι ηθοποιοί που κάνουν τον ρόλο δικό τους (βλέπε Τζακ Νίκολσον). Για την ιστορία, το τελευταίο Οσκαρ της Στριπ ήταν για την “Εκλογή της Σόφι” το 1982. Οταν στην πρωθυπουργία της Αγγλίας ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ…
Μάρτιν Σκορτσέζε (σκηνοθεσία για το “Hugo”)
Μην πείτε “πάλι ο Σκορτσέζε;” Μόλις ένα Οσκαρ έχει κερδίσει ίσως ο καλύτερος σκηνοθέτς του Χόλιγουντ κι αυτό για το “Departed” το οποίο δεν το λες… οσκαρικό. Ο 70χρονος σήμερα Σκορτσέζε έγινε… παιδί κι έδειξε ότι είναι ικανός να δημιουργήσει από ένα ενδιαφέρον παραμύθι ένα αριστούργημα και μάλιστα σε 3D. “Είναι το καλύτερο 3D που έχω δει. Καλύτερο και από το Avatar”, δηλώνει ο Τζέιμς Κάμερον οπότε αυτός… κάτι ξέρει. Η λογική θέλει τον Σκορτσέζε να παίρνει το Οσκαρ, εκτός αν η Ακαδημία θέλει να μας δείξει την… ποιότητά της και τον δώσει σε αυτόν τον… Γιασικεβίτσιους (ή Χαζαναβίσιους, όπως διάολο τον λένε) για τον “Αρτίστα”. Για επιμύθιο, ας προσευχηθούμε όλοι μαζί ότι σύντομα ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης θα κάνει πράξη την ταινία που θέλουμε όλοι να δούμε: με Ντε Νίρο και Πατσίνο. Κι ας μην πάρει Οσκαρ…
Νικ Νόλτε (β’ ανδρικός για το “Warrior”)
Γουστάρουμε τη φωνή του. Θα θέλαμε να είναι ο αλκοολικός θείος που μένει στο χωριό και δεν τον χωνεύει το σόι. Είναι ηθοποιός, αλλά έχει μείνει εκτός του “γκρουπ των ισχυρών” τα τελευταία χρόνια, αφού όπως ο ίδιος δηλώνει, τον αντιμετωπίζουν σαν… κομμουνιστή. “Οταν αρχίζεις και σκέφτεσαι περισσότερο τον θάνατο από το σεξ, τότε καταλαβαίνεις πως μεγαλώνεις”, δηλώνει σήμερα ο 70χρονος υποψήφιος για Οσκαρ β’ ανδρικού ρόλου στο “Warrior”, τη σύγχρονη εκδοχή του “Ρόκι” κι ενός πιο σκληρού “Million Dollar Baby”. Θέλουμε να τον δούμε νικητή πάνω στο βήμα γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα τα “χώσει” στη βιομηχανία. Και μετά θα πάει να γίνει λιώμα στο πάρτι των Οσκαρ.