Το ψηφιδωτό μιας “μεγάλης διαπραγμάτευσης” που θα αφορά συνολικά την ανατολική Μεσόγειο αλλά και το Αιγαίο συνθέτει καθημερινά, πλέον, η τουρκική διπλωματία, αξιοποιώντας την γεωπολιτική δυναμική που αποκτά ο εξ Ανατολών γείτονας στα μεγάλα μέτωπα που έχουν ανοίξει από το Ιράν και την Συρία, έως την ανατολική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική (Λιβύη), και, φυσικά, τους ενεργειακούς δρόμους και αγωγούς.
Γράφει ο Σεραφείμ Κοτρώτσος
Η χθεσινή δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν δεν έγινε καθόλου τυχαία. Ο Τούρκος πρόεδρος έβαλε πολλά θέματα σε δύο μόνο παραγράφους:
«Φέτος δεν ζήσαμε κρίση στα Ίμια (σ.σ. ο Ερντογάν χρησιμοποίησε την τουρκική ονομασία Καρντάκ). Γιατί; Διότι τηρήσαμε μια συγκεκριμένη στάση. Δηλώσαμε πως αν γίνει κάποια κίνηση όπως στο παρελθόν τότε θα απαντήσουμε διαφορετικά και θα δείτε πως αν η Ελλάδα δεν κάνει κάτι στα Ίμια δεν θα γίνει και από την πλευρά μας», είπε ο Ερντογάν, μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά από τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του.
«Ο υπουργός Άμυνας μου πιθανότατα θα καλούσε τον Έλληνα υπουργό Άμυνας για να τον ευχαριστήσει και για να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία στα Ίμια και στα υπόλοιπα νησιά».
Πρώτον, ο Τούρκος πρόεδρος προσέβαλλε με προκλητικό τρόπο για τα διπλωματικά ειωθότα την ελληνική πλευρά αποκαλύπτοντας μια –σύμφωνα με την δική του εκδοχή– “παρασκηνιακή συνεννόηση” να μην υπάρξει κίνηση από την πλευρά της Ελλάδας στα Ίμια, την ημέρα της επετείου της κρίσης του 1996 και του άδικου θανάτου τριών Ελλήνων αξιωματικών.
Το γεγονός ότι μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε υπάρξει καμία ανακοίνωση- απάντηση εκ μέρους της Αθήνας επιτρέπει στην τουρκική προπαγάνδα να “αλωνίζει” και την τουρκική εκδοχή των γεγονότων να εμφανίζεται ως η μόνη εκδοχή! Ακόμα και η αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών προήλθε από το…Γραφείο Τύπου του υπουργείου (καινοφανές) και το μεγαλύτερο τμήμα της αφορά απάντηση στον ΣΥΡΙΖΑ -για την δική του επικριτική ανακοίνωση- και όχι στον προκλητικό και προσβλητικό πρόεδρο της Τουρκίας! Επί της ουσίας, στον Ερντογάν η Αθήνα δεν έχει ακόμα απαντήσει…
Δεύτερον, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας καταλαμβάνεται για ακόμα μία φορά εξ απήνης. Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν αποκάλυψε μόνο τη συνεννόηση –όπως ο ίδιος λέει– για το “no move” (κατά το no flags, no troops της κρίσης των Ιμίων) κατά την επέτειο, εξέθεσε και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο αφού αποκάλυψε το περιεχόμενο του τηλεφωνήματος που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του Χούλουσι Ακάρ.
Μέχρι αυτή την ώρα ο υπουργός Άμυνας δεν έχει απαντήσει στην πρόκληση Ερντογάν- Ακάρ:
Ό,τι, δηλαδή, ο Ακάρ τον ευχαρίστησε γιατί δεν έγινε κάποια “κίνηση” –κατά τους Τούρκους…”πρόκληση”– εκ μέρους της Ελλάδας στην θαλάσσια περιοχή των Ιμίων! Για την Άγκυρα “πρόκληση” συνιστά, προφανώς, κάποια, έστω και συμβολική, ρίψη στεφάνου στη μνήμη των τριών νεκρών μας, όπως έκανε –με στομφώδη και θεατρικό τρόπο, είναι αλήθεια– ο πρώην υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος.
Τρίτον, για τον κατά τα άλλα λαλίστατο υπουργό Άμυνας (που δημοσιοποιεί διαλόγους του με τον πρωθυπουργό την ώρα της κρίσης με το “Orus Reis” σε…κοπή βασιλόπιτας στην εκλογική του περιφέρεια), η διευκρίνηση είναι απολύτως αναγκαία. Τι απάντησε στις “ευχαριστίες” Ακάρ; Τις δέχθηκε; Αντευχαρίστησε;
Τέταρτον, ο Ερντογάν αποκάλυψε πως ο Χούλουσι Ακάρ είπε –ή θα έλεγε– στον Νίκο Παναγιωτόπουλο να συνεχιστεί “η διαδικασία που ξεκίνησε στα Ίμια και στα υπόλοιπα νησιά”! Είναι ακριβές ότι ετέθη θέμα και για άλλα νησιά από τον Τούρκο υπουργό Άμυνας στον Έλληνα ομόλογό του;
Πέραν του ότι ο Τούρκος πρόεδρος εκθέτει σύμπασα την ελληνική διπλωματία, θέτοντας δημοσίως θέμα για νησιά του Αιγαίου, υιοθετώντας, προφανώς, την πιο σκληρή ρητορική του Μπαχτσελί και των “Γκρίζων Λύκων”, είναι προφανές πως επιχειρεί να βάλει στην ελληνοτουρκική ατζέντα το “γκριζάρισμα” μεγάλου τμήματος του Αιγαίου, ακόμα, ίσως, και το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, όπως ειπώθηκε πρόσφατα από την τουρκική πλευρά.
Όλα αυτά δεν έχουν απαντηθεί μέχρις ώρας από την Ελλάδα. Το Μέγαρο Μαξίμου συνεχίζει, όπως φαίνεται, την τακτική χαμηλών τόνων (το δόγμα της ψυχραιμίας, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο κ. Παναγιωτόπουλος), μη απαντώντας σε μείζονες προκλήσεις της Τουρκίας, κάτι που εγκυμονεί κινδύνους να εδραιωθούν οι προκλητικές διεκδικήσεις της Άγκυρας. Το είδαμε, άλλωστε, στον χειρισμό της εισβολής στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του τουρκικού ερευνητικού σκάφους, όπου η κυβέρνηση προσπάθησε για πολλές ώρες να εμφανίσει το “Oruz Reis” …παρασυρόμενο από τους ανέμους.
Οι δηλώσεις Ερντογάν “αποκάλυψαν” πως για όλα αυτά υπήρξε συνεννόηση. Και η σιωπή της ελληνικής πλευράς επιτρέπει στην Άγκυρα να εδραιώνει όχι μόνο την άποψή της αλλά και τις διεκδικήσεις της.
Ο στόχος είναι, μάλλον, προφανής.
Με περιστατικά “χαμηλής έντασης”, που δεν θα ανεβάζουν τον κίνδυνο για την πρόκληση “ατυχήματος”, ή, περισσότερο, “θερμού επεισοδίου”, η Τουρκία ανοίγει την βεντάλια των απαιτήσεών της, από την Κυπριακή ΑΟΖ μέχρι τις θαλάσσιες ζώνες που ανήκουν στην Ελλάδα. Με το τουρκολιβυκό σύμφωνο που συνεχίζει να υφίσταται και παράγει τετελεσμένα, ιδιαίτερα από την στιγμή που οι Ευρωπαίοι δεν το συνάρτησαν με οιαδήποτε πολιτική λύση στη Λιβύη, επιχειρεί να “τρυπήσει” την στρατηγική του EastMed που είχε ολοκληρώσει η προηγούμενη κυβέρνηση (Τσίπρα) και υπέγραψε η σημερινή.
Παράλληλα, με τις χθεσινές δηλώσεις του και την παρασκηνιακή συνεννόηση για την επέτειο των Ιμίων, συμπεριλαμβάνει στην ατζέντα αυτή και το Αιγαίο. “Γκρίζες” ζώνες, κυριαρχία της Ελλάδας επί των νησιών, αποστρατιωτικοποίηση και στο βάθος… συνεκμετάλλευση. Μια πιθανή ατζέντα προς την Χάγη, θα μπορούσε να πει κανείς.
Το ερώτημα είναι πως απαντά σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση; Είναι ενδεδειγμένη η τακτική της …σιωπής απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις; Μήπως παράγει διπλωματικά αποτελέσματα ή εκτραχύνει την προκλητικότητα της Τουρκίας; Υπάρχει συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους εταίρους για όλα αυτά ή είναι επιλογή της κυβέρνησης; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Και, κυρίως, δεν πρέπει να ενημερωθούν οι πολιτικοί αρχηγοί για όλα αυτά;