Newsroom Team Ο καθηγητής του LSE, Ηλίας Μόσιαλος, σχολιάζει στην τελευταία του ανάρτηση την επιχείρηση, επαναφοράς ως πρόταση για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κοροναϊού, την «ανοσία της αγέλης». Μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Οι προτάσεις τους αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου για τους ευάλωτους συμπατριώτες μας, ενώ οι νεότεροι θα γίνουν πειραματόζωα εκτιθέμενοι στις μακροχρόνιες συνέπειες της ασθένειας».
Ο κ. Μόσιαλος αναφέρει:
«Στις 4 Οκτωβρίου έκανε την εμφάνιση της σε μία ομώνυμη ιστοσελίδα η, αρχικά υπογεγραμμένη από τρεις καθηγητές της Οξφόρδης, του Χάρβαρντ και του Στάνφορντ, ‘διακήρυξη’ του Great Barrington για τη διαχείριση της πανδημίας. Στη συνέχεια, αρκετοί έσπευσαν να την προσυπογράψουν, μεταξύ αυτών και κάποιοι επιστήμονες από διάφορες ειδικότητες, που όμως αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 0.01% της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Τη διακήρυξη βέβαια την υπογράφουν και διάφορες παγκοσμίως (ά)γνωστες προσωπικότητες, όπως ο Δρ Τζόνι Μπανάνας, ο Δρ. Φεικνιούζ (μτφ. Δρ. Ψεύτικα νέα), αλλά και ο αποθανών Δρ. Σιπμαν, ο Άγγλος γενικός γιατρός που σκότωσε εκατοντάδες γυναίκες. Αυτά είναι τα πρώτα στοιχεία που ανακαλύπτει κάποιος κοιτώντας την ιστοσελίδα όπου έχει αναρτηθεί η διακήρυξη. Καταδεικνύουν επαρκώς τη φαιδρότητα της πρωτοβουλίας αυτής. Είναι τα μόνα όμως; Όχι βέβαια.
Τι άλλο αναφέρεται όμως μέσα στο κείμενο της διακήρυξης μεταξύ άλλων;
Aντιγράφω από το -πρόχειρα μεταφρασμένο – αναρτημένο και στα Ελληνικά κείμενο:
Καθώς αυξάνεται η ανοσία στον γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος μόλυνσης σε όλους –συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων– μειώνεται. Γνωρίζουμε ότι όλοι οι πληθυσμοί θα φτάσουν τελικά στην «ανοσία αγέλης» –δηλαδή το σημείο εκείνο στο οποίο το ποσοστό των νέων λοιμώξεων θα είναι σταθερό– και ότι αυτό μπορεί να βοηθηθεί από (αλλά δεν εξαρτάται από) ένα εμβόλιο. Ο στόχος μας θα πρέπει επομένως να είναι η ελαχιστοποίηση της θνησιμότητας και της γενικότερης κοινωνικής βλάβης έως ότου φτάσουμε σε ένα τέτοιο επίπεδο ανοσίας. Η πιο κοινωνικά ευαίσθητη προσέγγιση που εξισορροπεί τους κινδύνους και τα οφέλη από την επίτευξη της «ανοσίας αγέλης» είναι να επιτραπεί σε εκείνους που διατρέχουν τον ελάχιστο κίνδυνο θανάτου να ζήσουν τη ζωή τους κανονικά, για να αποκτήσουν ανοσία στον ιό μέσω φυσικής λοίμωξης, προστατεύοντας καλύτερα όσους διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτό ονομάζουμε Εστιασμένη Προστασία (Focused Protection).
Σύμφωνα με το κείμενο της διακήρυξης λοιπόν, θα πρέπει να επιτραπεί σε αυτούς που διατρέχουν μικρό κίνδυνο από τον ιό να ζήσουν τη ζωή τους κανονικά, ώστε να δημιουργήσουν ανοσία στον ιό μέσω φυσικής λοίμωξης, ‘προστατεύοντας’ τελικά εκείνους που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο. Θεωρούν πως εκείνοι που δεν είναι ευάλωτοι θα πρέπει αμέσως να έχουν τη δυνατότητα να ξαναρχίσουν τη ζωή τους ως συνήθως.
Εν ολίγοις, θεωρούν πως θα πρέπει να επιδιώξουμε την ανοσία της αγέλης εστιάζοντας στην απομόνωση των ευπαθών ομάδων. Επαναφέρουν δηλαδή στο δημόσιο διάλογο αυτά που έλεγαν -λίγο πολύ- διάφοροι όπως ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο.
Και επί της ουσίας, πως ακριβώς θα γίνει να προστατευθούν καλύτερα όταν οι ευπαθείς (αποτελούν το 35-40% του πληθυσμού) αν η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν ακολουθεί τα μέτρα δημόσιας υγείας;
Πως ακριβώς θα γίνει ο διαχωρισμός των ευάλωτων από τους νεότερους σε ηλικία; Ωραία τα θεωρητικά σχήματα, αλλά πως θα γίνουν όλα αυτά στην πράξη;
Η ομάδα που υπογράφει την ‘υψηλής’ διανόησης διακήρυξη δεν έχει τοποθετηθεί ποτέ επί των πρακτικών ζητημάτων. Δεν έχουν τοποθετηθεί ποτέ από την αρχή της πανδημίας. Είχαν 9 μήνες να σκεφτούν ‘λύσεις’ αλλά απέτυχαν να το κάνουν. Στην Αγγλία η αποτυχημένη προσπάθεια επίτευξης ανοσίας της αγέλης είχε ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες θανάτους. Η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών ήταν ευάλωτοι πολίτες.
Επίσης, αυτοί οι ‘επιφανείς και έγκριτοι επιστήμονες από τα διάσημα πανεπιστήμια, που καλούν τον κόσμο να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, δεν παρουσιάζουν όλα τα επιστημονικά δεδομένα. Θεωρούν πως όσοι είναι νεότεροι δεν θα έχουν πρόβλημα αν κολλήσου τον ιό. Η αλήθεια είναι πως ενώ η θνητότητα είναι μικρότερη σε όσους δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουν μακροχρόνια προβλήματα υγείας αν κολλήσουν τον ιό. Ίσως ακόμη και αν είναι ασυμπτωματικοί. Και μπορεί επίσης να κινδυνεύσουν να χάσουν τη ζωή τους, αν κολλήσουν.
Ο Μπόρις Τζόνσον που αρχικά υποστήριζε τις απόψεις αυτών που υπέγραψαν τη διακήρυξη βρέθηκε στο νοσοκομείο και κόντεψε να χάσει τη ζωή του.
Όλοι πιστεύουμε ότι η σωστή στρατηγική είναι να προστατεύσουμε τους ηλικιωμένους και τους ευάλωτους Αλλά αυτό δεν θα γίνει με τον στιγματισμό τους και με την κοινωνική τους απομόνωση. Δεν θα γίνει με κοινωνικό δαρβινισμό. Αυτά είναι έξω από τις ηθικές βάσεις των δημοκρατικών μας κοινωνιών.
Οι επιστήμονες που συνέταξαν αυτή τη διακήρυξη φαίνεται πως δεν έχουν καμία σχέση με το πως λειτουργούν οι οικογένειες και η κοινωνία. Δεν φαίνεται να τους απασχολεί πως όσα προτείνουν απαξιώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, το αξιακό μας σύστημα αλλά και την ιατρική δεοντολογία. Οι προτάσεις τους αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου για τους ευάλωτους συμπατριώτες μας, ενώ οι νεότεροι θα γίνουν πειραματόζωα εκτιθέμενοι στις μακροχρόνιες συνέπειες της ασθένειας.
Όσοι υπογράφουν τη διακήρυξη αποτελούν ένα υποπληθυσμό της τάξεως του 0.01% της επιστημονικής κοινότητας και στα πανεπιστήμια τους και παγκοσμίως. Ήθελαν όμως περισσότερες υπογραφές. Ίσως για αυτό δεν τους ενδιαφέρει το ότι είναι συνοδοιπόροι σε αυτό το εγχείρημα με τον Δρ Μπανάνα”.
Τι λέει η Διακήρυξη του Great Barrington
Στις 1 – 4 Οκτωβρίου, το American Institute of Economic Research διοργάνωσε συνάντηση επιδημιολόγων, οικονομολόγων και δημοσιογράφων, για να συζητήσουν την παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που δημιουργήθηκε από την άνευ προηγουμένου χρήση του κρατικού καταναγκασμού στη διαχείριση της πανδημίας Covid-19.
Αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ήταν η “Διακήρυξη του Great Barrington”, με την οποία οι επιστήμονες καλούν σε μια στροφή της στρατηγικής αντιμετώπισης του COVID-19 προς αυτό που ονομάζουν “Εστιασμένη Προστασία” (Focused Protection).
Η Διακήρυξη δημοσιεύθηκε στο επίσημο σάιτ που δημιουργήθηκε για την προώθηση αυτής της κίνησης, (https://gbdeclaration.org/) και έχει ήδη συγκεντρώσει υπογραφές από χιλιάδες επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
(https://gbdeclaration.org/great-barrington-declaration-greek/)
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ
“Ως επιδημιολόγοι μεταδοτικών ασθενειών και επιστήμονες της δημόσιας υγείας, εκφράζουμε τις σοβαρές μας ανησυχίες σχετικά με τις καταστροφικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία από τις επικρατούσες πολιτικές για την αντιμετώπιση της COVID-19 και προτείνουμε μια προσέγγιση που αποκαλούμε Εστιασμένη Προστασία (Focused Protection).
Προερχόμενοι από την Αριστερά και τη Δεξιά, καθώς και από όλο τον κόσμο, έχουμε αφιερώσει την καριέρα μας στην προστασία των ανθρώπων. Οι τρέχουσες πολιτικές lockdown προκαλούν καταστροφικές επιπτώσεις στη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη δημόσια υγεία. Τα αποτελέσματα (για να αναφέρουμε μερικά μόνο) περιλαμβάνουν χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην παιδική ηλικία, λιγότερους διαγνωστικούς ελέγχους για καρκίνο, επιδείνωση των καρδιαγγειακών παθήσεων αλλά και της ψυχικής υγείας – οδηγώντας σε αύξηση της θνησιμότητας παραπάνω από το αναμενόμενο μέσα στα επόμενα χρόνια, με την εργατική τάξη και τα νεότερα μέλη της κοινωνίας να επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος. Η παραμονή των μαθητών εκτός σχολείου είναι επίσης μια σοβαρή κοινωνική αδικία.
Η διατήρηση αυτών των μέτρων έως ότου είναι διαθέσιμο ένα εμβόλιο θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, με τους μη προνομιούχους να πλήττονται δυσανάλογα.
Ευτυχώς η κατανόησή μας για τον ιό αυξάνεται. Γνωρίζουμε ότι η ευπάθεια στο θάνατο από την COVID-19 είναι περισσότερο από χίλιες φορές υψηλότερη στους ηλικιωμένους και σε ασθενείς σε σύγκριση με τους νέους. Επιπλέον, για τα παιδιά, ο COVID-19 είναι λιγότερο επικίνδυνος από πολλές άλλες νόσους ή επιβλαβείς καταστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και η εποχιακή γρίπη.
Καθώς αυξάνεται η ανοσία στον γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος μόλυνσης σε όλους –συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων– μειώνεται. Γνωρίζουμε ότι όλοι οι πληθυσμοί θα φτάσουν τελικά στην «ανοσία αγέλης» –δηλαδή το σημείο εκείνο στο οποίο το ποσοστό των νέων λοιμώξεων θα είναι σταθερό– και ότι αυτό μπορεί να βοηθηθεί από (αλλά δεν εξαρτάται από) ένα εμβόλιο. Ο στόχος μας θα πρέπει επομένως να είναι η ελαχιστοποίηση της θνησιμότητας και της γενικότερης κοινωνικής βλάβης έως ότου φτάσουμε σε ένα τέτοιο επίπεδο ανοσίας.
Η πιο κοινωνικά ευαίσθητη προσέγγιση που εξισορροπεί τους κινδύνους και τα οφέλη από την επίτευξη της «ανοσίας αγέλης» είναι να επιτραπεί σε εκείνους που διατρέχουν τον ελάχιστο κίνδυνο θανάτου να ζήσουν τη ζωή τους κανονικά, για να αποκτήσουν ανοσία στον ιό μέσω φυσικής λοίμωξης, προστατεύοντας καλύτερα όσους διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτό ονομάζουμε Εστιασμένη Προστασία (Focused Protection).
Η υιοθέτηση μέτρων για την προστασία των ευάλωτων θα πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος των πολιτικών προστασίας της δημόσιας υγείας από την COVID-19. Για παράδειγμα, τα γηροκομεία πρέπει να χρησιμοποιούν προσωπικό με επίκτητη ανοσία και να εκτελούν συχνές δοκιμές PCR για το υπόλοιπο προσωπικό και όλους τους επισκέπτες. Η εναλλαγή προσωπικού πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Οι συνταξιούχοι που ζουν στο σπίτι πρέπει να παραλαμβάνουν τα είδη παντοπωλείου και άλλα είδη πρώτης ανάγκης με παράδοση κατ’ οίκον. Όταν είναι δυνατό, θα πρέπει να μπορούν να συναντούν μέλη της οικογένειάς τους σε εξωτερικούς χώρους. Ένας ολοκληρωμένος και λεπτομερής κατάλογος τέτοιων μέτρων, που να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και προσεγγίσεις για τα νοικοκυριά πολλαπλών γενεών, μπορεί να εφαρμοστεί και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής και στις δεξιότητες τεχνογνωσίας των επαγγελματιών της δημόσιας υγείας.
Εκείνοι που δεν είναι ευάλωτοι θα πρέπει αμέσως να έχουν τη δυνατότητα να ξαναρχίσουν τη ζωή τους ως συνήθως. Απλά μέτρα υγιεινής, όπως το πλύσιμο των χεριών και η παραμονή στο σπίτι όταν κανείς είναι άρρωστος, πρέπει να υιοθετούνται από όλους για τη μείωση του ορίου επίτευξης της «ανοσίας αγέλης» στον γενικό πληθυσμό. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ανοιχτά για διά ζώσης διδασκαλία. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως τα αθλήματα, πρέπει να συνεχιστούν. Οι νεαροί ενήλικες χαμηλού κινδύνου πρέπει να εργάζονται κανονικά και όχι από το σπίτι. Τα εστιατόρια και οι άλλες επιχειρήσεις πρέπει να ανοίξουν. Οι τέχνες, η μουσική, ο αθλητισμός και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες πρέπει να ξαναρχίσουν. Άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μπορούν να συμμετάσχουν εάν το επιθυμούν, ενώ η κοινωνία στο σύνολό της θα απολαμβάνει την προστασία που παρέχεται στους ευάλωτους από εκείνους που θα έχουν αναπτύξει ανοσία”.