Newsroom Team Ο γερμανόφωνος τύπος συνεχίζει να κατακλύζεται από σχόλια για τα έκτροπα στο Καπιτώλιο. Εστιάζουν στην παρακαταθήκη μίσους της διακυβέρνησης Τραμπ και την εικόνα της αμερικανικής δημοκρατίας.
«Ο Τραμπ θα αποχωρήσει σύντομα από τον Λευκό Οίκο. Αλλά το μίσος θα παραμείνει» γράφει σε σχόλιό της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου αναφορικά με τα έκτροπα στην Ουάσιγκτον και σημειώνει: «Θα υπάρξουν και μελλοντικά στα ΜΜΕ και στην πολιτική νέοι κυνικοί που θα πυροδοτούν αυτό το μίσος με ψέματα, θεωρίες συνωμοσίας και ταραχές. Αλλά μια Δημοκρατία, στην οποία το ένα πολιτικό στρατόπεδο περισσότερο μισεί το άλλο, παρά αγαπά τη Δημοκρατία, θα απειλείται για πάντα. Είναι καιρός να σταματήσουν οι ακρότητες. Μετά τα έκτροπα στην Ουάσιγκτον, αρκετοί Ρεπουμπλικανοί μετρίασαν τους τόνους. Μια διόρθωση που έρχεται μεν αργά, αλλά πρέπει να παραμείνει. Ο σεβασμός της αλήθειας, της ευπρέπειας και του νόμου πρέπει να ξαναγίνει ο πυρήνας της πολιτικής δραστηριότητας. Και το δικαστικό σώμα θα πρέπει να διώξει και να καταδικάσει τους εισβολείς, αλλά πρωτίστως τον ηγέτη τους: τον σημερινό πρόεδρο».
Από την πλευρά της η Tageszeitung του Βερολίνου εστιάζει στους Ρεπουμπλικανούς και παρατηρεί: «Από το τέλος της εποχής Μπους το αργότερο, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ριζοσπαστικοποιείται με μεγάλη ταχύτητα. Σε κάθε κομματικό συνέδριο ξεπροβάλει στην πρώτη γραμμή ένας ολοένα πιο ακραίος υποψήφιος ή υποψήφια, με ολοένα μεγαλύτερες ψεδευσθήσεις. Ακόμη και μετά την επίθεση της Τρίτη δεν ήταν όλα τα μέλη των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο έτοιμα να αποδεχθούν τη δημοκρατική εκλογή του Τζο Μπάιντεν».
FAZ: Ο Τραμπ αφήνει πίσω του καμένη γη
Σε σχόλιο στο πρωτοσέλιδό της η Frankfurter Αllgemeine Zeitung αναφέρει: «Σοκ και δέος ήθελαν κάποτε οι ΗΠΑ να προκαλούν στους εχθρούς τους. Ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τις τελευταίες ημέρες της προεδρίας του κατάφερε να προκαλέσει αυτά τα συναισθήματα και μεταξύ των φίλων της χώρας του (…) Στην πρόσφατη μνήμη κανένας άλλος Αμερικανός πρόεδρος δεν έβλαψε τόσο πολύ τη χώρα του, όσο ο Τραμπ. Στο εσωτερικό και στο εξωτερικό αφήνει πίσω του καμένη γη. Περιφρόνησε τους πιστούς φίλους της Αμερικής. Τον περιγέλασαν στην Μόσχα και το Πεκίνο. Δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι ο προέδρος Μπάιντεν να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των συμμάχων του -αλλά θα περάσει πολύς καιρός μέχρι η Ρωσία και η Κίνα να πιστέψουν στη δύναμη της Αμερικής. Αν και ο Μπάιντεν έχει πλέον την πλειοψηφία στο Κογκρέσο, δεν μπορεί να κυβερνήσει λόγω των συσχετισμών στο κόμμα του. Και πώς θα πείσει τα εκατομμύρια των Τραμπιστών, μερικοί εκ των οποίων θέλουν να ακολουθήσουν το είδωλό τους μέχρι θανάτου, όπως ακούστηκε στο Καπιτώλιο; Η προεδρία του σοκ και της ντροπής μπορεί να τελειώνει σε λίγες μέρες. Η Αμερική, ωστόσο, είναι τόσο διχασμένη, που ακόμη και ένας ημίθεος δεν θα κατάφερνε να την ενώσει ξανά».
Όπως και στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης…
«Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι σε καμία περίπτωση διασφαλισμένη»
«Σήμερα, όπως και στην εποχή της Βαϊμάρης, η ύπαρξη της Δημοκρατίας εξαρτάται από τους Δημοκράτες» παρατηρεί η εφημερίδα της Κολωνίας Kölner Stadt Anzeiger και προσθέτει: «Όταν υπάρχουν λίγοι από αυτούς, όταν δεν έχουν θάρρος ή όταν αφήνουν συγχρόνους τους που ήταν ανύπαρκτοι, όπως ο Τραμπ, να αναλάβουν τους μοχλούς της εξουσίας, ακόμη και μια Δημοκρατία με ιστορία πάνω από 200 χρόνια μπορεί σε πολύ λίγο να βυθιστεί στην άβυσσο. Toυλάχιστον υπάρχουν κάποια νέα σημάδια ελπίδας. Στην Ουάσιγκτον κορυφαίοι Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από τον Τραμπ. Στη Γεωργία κέρδισαν τις εκλογές δύο Δημοκρατικοί, ένας Εβραίος σκηνοθέτης και ένας Αφροαμερικανός πάστορας με κοινωνική δράση. Και ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε επίσης την πλειοψηφία στη Γερουσία».
Από την πλευρά της τέλος η αυστριακή Der Standard αναφέρει: «Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι σε καμία περίπτωση διασφαλισμένη. Ο Τραμπ παραμένει δημοφιλής και τα tweet του, ενισχυμένα από τα δεξιά μίντια, πιθανότατα θα συνεχίσουν να επηρεάζουν την σκέψη εκατομμυρίων Αμερικανών στο μέλλον (…) H τραμπική επίθεση στη Δημοκρατία απέτυχε, γιατί ο εγκέφαλός της διακατεχόταν μόνο από συναισθήματα και δεν διέθετε στρατηγική σκέψη. Αλλά ένας ευφυέστερος δημαγωγός θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις που προκάλεσαν στη χώρα αυτή την καταστροφή, πολύ πιο αποτελεσματικά».
Πηγή: DW – Δήμητρα Κυρανούδη