Newsroom Team «Η Αριστερά και τα κινήματα αγωνίζονται για δημοκρατία και συμμετοχή του λαού, πάλεψαν γι’ αυτή, συνεχίζουν να παλεύουν και φυσικά δεν υποστήριξε ποτέ δοτούς μη εκλεγμένους πρωθυπουργούς» σχολιάζει ο Σωτήρης Αλεξίου, γραμματέας του ΚΣ της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ανάρτησή του ο Σωτήρης Αλεξίου, γραμματέας της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:
Καλό θα είναι αυτοί που υποστήριξαν δοτούς πρωθυπουργούς τραπεζίτες και που έβαλαν τη χώρα στο ΔΝΤ, να μην κατηγορούν τους αγανακτισμένους και να μην κάνουν ατυχείς παραλληλισμούς. Το κίνημα των πλατειών αποτέλεσε ένα κίνημα παγκόσμιας εμβέλειας που αμφισβήτησε τη λιτότητα και το πολιτικό σύστημα με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Στην Ελλάδα τα αιτήματα των αγανακτισμένων αφορούσαν τον εκδημοκρατισμό της χώρας και τη ρήξη με τη λιτότητα, η οποία έφερε στη χώρα μας φτώχεια, ανεργία και οικονομική καταστροφή άνευ προηγούμενου. Οι αγανακτισμένοι δεν αμφισβήτησαν τη δημοκρατία, αντιθέτως ζήτησαν περισσότερη δημοκρατία, μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις που αφορούν τις ζωές τους. Συναντήθηκαν με το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, συναντήθηκαν στις μεγάλες παλαϊκές, εργατικές 48ωρες γενικές απεργίες. Δέχτηκαν την καταστολή του κράτους, ενώ αυτοί τραγουδούσαν και πιάνονταν χέρι χερι περιμετρικά της πλατείας Συντάγματος.
Οι μεγάλες εκδηλώσεις των λαϊκών συνελεύσεων άμεσης δημοκρατίας των αγανακτισμένων στην Αθήνα είχαν συμμετέχοντες τον Γλεζο, τον Τσακαλώτο και άλλους. Δεν είχαν τον Μπάνον και τον Γκουαϊδό. Αυτούς άλλοι τους στηρίζουν σήμερα στην Ελλάδα και τους έφερναν σε εκδηλώσεις, ενώ ήταν ενεργοί πραξικοπηματίες.
Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι το κόμμα του Καρατζαφέρη, το ΛΑΟΣ, εκείνα τα χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για να κρατήσουν όρθια τη λιτότητα και έτσι μεταπήδησαν-«ξεπλύθηκαν» Βορίδης-Γεωργιάδης, κεντρικά κυβερνητικά στελέχη σήμερα. Ας μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή και των δικών του, τότε υποστηρικτών, που είδαν τις ζωές και τις περιουσίες τους να διαλύονται στο όνομα της λιτότητας, η οποία αποτέλεσε κεντρική πολιτική στρατηγική του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού του Σόιμπλε και του Νταισελμπλουμ.
Ο κόσμος αντιδρούσε απέναντι στη λιτότητα και στο έλλειμμα δημοκρατίας, αντιδρούσε απέναντι σε εσάς που δεχόσασταν να ψηφίζετε νόμους χώρις να τους διαβάζετε, που δίνατε «ψήφο εμπιστοσύνης» σε έναν τραπεζίτη που δεν είχε εκλεγεί από το λαό, που συγκυβερνήσατε με τον νεοφασισμό του ΛΑΟΣ, που συνεργαζόταν στην τοπική αυτοδιοίκηση με τη Χρυσή Αυγή, που ξεπλύνατε τα στελέχη της σημερινής ακροδεξιάς σαν τον Αδωνι Γεωργιαδη τα οποία έλεγαν ότι θα ψήφιζαν Τραμπ με τα δύο χέρια.
Για να τελειώνουμε με την χυδαία προπαγάνδα. Στις ΗΠΑ, στο Καπιτώλιο έγινε απόπειρα πραξικόπηματος από ακροδεξιους τραμπιστές που είναι αλλεργικοί στη δημοκρατία, στις εκλογές και στα κινήματα. Η Αριστερά και τα κινήματα αγωνίζονται για τη δημοκρατία και τη συμμετοχή του λαού, πάλεψαν γι’ αυτή, συνεχίζουν να παλεύουν γι αυτή και φυσικά δεν υποστήριξε ποτέ δοτούς μη εκλεγμένους Πρωθυπουργους.
Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, και δεν ξεχνάμε ότι στο Σύνταγμα βρέθηκαν χέρι-χέρι οι ψεκασμένοι μακεδονομάχοι της Χ.Α. με τους ψεκασμένους μακεδονομάχους της ΝΔ και το πατριδοκάπηλο τμήμα του ΚΙΝΑΛ, αντιδρώντας στη συμφωνία των Πρεσπών. Πολιτικά αδέρφια και ξαδέρφια, λοιπόν, με τον Τραμπισμό είναι εκείνοι που διαχρονικά στρέφονταν απέναντι στα κοινωνικά κίνηματα και τους λαϊκούς αγώνες, που έβαζαν εμπόδια στους λαούς, υπερασπιζόμενοι τις ελίτ και τους πλούσιους.