“Εννοώ κάθε λέξη που δεν είπα”, αναφέρει η θυμόσοφος ρήση. Εκ του πονηρού προφανώς. Ο πρωθυπουργός την κατέστησε πολιτικό δόγμα, άκρως επιτυχές εάν λάβει κανείς υπόψιν του πως τα “όχι” που το κόμμα του διατύπωσε στην πολιτική αντιπαράθεση ενόσω βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, και δη στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, συνέβαλαν στην δημοσκοπική του εκτόξευση, στην συγκρότηση αρραγούς αντι-Συριζα μετώπου και, τελικά, του χάρισαν μια θριαμβευτική εκλογική νίκη. Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουλίου του 2019 θα ήταν διαφορετικό. Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είχε προξοφληθεί ( ο Παύλος Πολάκης περιέγραψε άλλωστε πρόσφατα την βασική αιτία).
Όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε στο πολιτικό τραπέζι μια συμπεριφορά που είναι αν μη τι άλλο περίεργη και αδόκιμη. Η θέση που διατύπωνε η Ν.Δ ως αξιωματική αντιπολίτευση για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, την οποία επεξεργάστηκε μέχρι κεραίας ο τότε υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στη βάση μιας εθνικής στρατηγικής έναντι της Τουρκίας –και όχι μόνο– , ήταν ολιστικά απορριπτική. Διέθετε, όμως, και συγκεκριμένο σκεπτικό: πως η επέκταση της αιγιαλίτιδας μόνο στο Ιόνιο θα διευκόλυνε την θέση της Τουρκίας για το ότι το Αιγαίο αποτελεί “ειδικό καθεστώς”, κάτι που έλκει την καταγωγή της από το casus belli του 1995. Σκεπτικό που είχε λάβει προφανώς υπόψιν την “περιπλοκότητα” του θέματος…
[Σημειώνουμε, βεβαίως, μια ουσιώδη διαφορά: το σχέδιο Κοτζιά, που για διάφορους λόγους δεν υλοποίησε ή δεν πρόλαβε (;) να υλοποιήσει η κυβέρνηση Τσίπρα μετά την παραίτησή του, αφορούσε μια διευρυμένη μορφή του σημερινού σχεδίου που ψηφίστηκε με 284 καθαρά “ναι” από τη Βουλή, η οποία έθετε προφανείς βάσεις για επέκταση και στο Αιγαίο]
Ο πρωθυπουργός “άδειασε” όλα τα κεντρικά στελέχη της Ν.Δ που τοποθετήθηκαν επιθετικά κατά της τότε κυβέρνησης σχετικά με το σχέδιο Κοτζιά. Καθόλου τυχαία στελέχη: ο Γιώργος Κουμουτσάκος ήταν τομεάρχης Εξωτερικών, ο Βασίλης Κικίλιας τομεάρχης Άμυνας, η Ντόρα Μπακογιάννη κορυφαίο στέλεχος και πρώην υπουργός Εξωτερικών, ο Άγγελος Συρίγος εγνωσμένου κύρους πανεπιστημιακός και ειδικός στα θέματα αυτά κ.ο.κ Δεν επρόκειτο για καποιους βουλευτές αλλά για την επίσημη Ν.Δ της εποχής (ή πρόσωπα των οποίων οι απόψεις επηρέαζαν την πολιτική της) ,και όλοι μίλησαν στη βάση συγκεκριμένης “γραμμής” που είχε, προφανώς, εκπονηθεί από το πολιτικό και επικοινωνιακό επιτελείο του κόμματος.
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε τοποθετηθεί σχετικά ως πρόεδρος του κόμματος (τότε) δεν λέει απολύτως τίποτε και η δικαιολογία είναι ασθενής και διάτρητη. Αυτή ήταν η επίσημη θέση της Ν.Δ και εγκαταλείφθηκε θεαματικά για την στροφή στον ρεαλισμό. Το δεύτερο είναι θετικό. Το πρώτο, όμως, είναι υποκριτικό.
Ο πρωθυπουργός εισήγαγε ένα σκεπτικό που αναιρεί την ιεραρχία του κόμματος και τον τρόπο δημοκρατικής λειτουργίας κάθε κόμματος. Προσφέρει, δε, την δυνατότητα σε κάθε πολιτικό αντίπαλο να μετέρχεται την ίδια μεθοδολογία παραπλάνησης.
Κατά τον ίδιο τρόπο, κάθε φορά που η ΝΔ εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ για τα 15 στελέχη της που υποστήριξαν το αίτημα Κουφοντίνα, κάθε φορά που τον στηλιτεύει για παλαιότερες δηλώσεις του Παύλου Πολάκη, ή οιουδήποτε άλλου, ο Αλέξης Τσίπρας έχει, κι αυτός, το δικαίωμα να ισχυρίζεται: “ακούσατε να λέω ΕΓΩ κάτι τέτοιο;”.
Δεν γίνεται, όμως, έτσι πολιτική. Ο πρωθυπουργός διέπραξε σφάλμα, η δε προέκτασή του σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών και κάποιες “γραφικές παρουσίες” στα συλλαλητήρια προσβάλλει την μισή και πλέον κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ, έναν πρώην πρωθυπουργό και πολλά στελέχη που σήμερα είναι βουλευτές ή και υπουργοί.
Έτσι καταλήγουμε σε ένα μικρό απάνθισμα ρήσεων που διαφωτίζει τα πράγματα:
Η ευθύνη γεννιέται όταν δεν λέμε εγκαίρως «όχι»/ Λέων Τρότσκυ, 1879-1940, Σοβιετικός ηγέτης
Ένας διπλωμάτης που λέει «ναι» εννοεί «ίσως», ένας διπλωμάτης που λέει «ίσως» εννοεί «όχι» και ένας διπλωμάτης που λέει «όχι» δεν είναι διπλωμάτης/Ταλεϋράνδος, 1754-1838, Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών
Το ένα πέμπτο των ανθρώπων είναι πάντα εναντίον όλων/Robert Kennedy, 1925-1968, Αμερικανός πολιτικός
Κανένας δεν χρεοκόπησε λέγοντας πολύ συχνά «όχι»/Harvey Mackay, 1932-, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας
Το να πεις «ναι» σημαίνει ότι πρέπει να ιδρώσεις, να σηκώσεις τα μανίκια και να βουτήξεις και τα δυο σου χέρια μέσα στη ζωή μέχρι τους αγκώνες. Είναι πιο εύκολο να πεις «όχι», ακόμα και αν το να πεις «όχι» σημαίνει θάνατο/Ζαν Ανουίγ, 1910-1987, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας
Μετά το οριστικό «όχι» έρχεται ένα «ναι».
Και σ’ αυτό το «ναι» αρχίζει το μέλλον/ Γουάλας Στίβενς, 1879-1955, Αμερικανός ποιητήςΓια να καθησυχάσεις τις ανησυχίες των άλλων, δεν έχεις παρά να διαψεύσεις το προφανές./ Αγνώστου
Υ.Γ Τα παραπάνω αφορούν εν προκειμένω τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα μπορούσαν να αφορούν, ωστόσο, και άλλους.
Σ.Κ