ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στην υπόθεση του προφυλακισθέντος, πλέον, πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο Αλέξης Κούγιας είναι ο συνήγορος υπεράσπισης του Δημήτρη Λιγνάδη. Δεν είναι αυτός η…υπόθεση, όπως τεχνηέντως επιχειρεί να πείσει, προφανώς στο πλαίσιο κάποιας υπερασπιστικής τακτικής που αποσκοπούσε –αρχικά τουλάχιστον– να τραβήξει τα βλέμματα από τον κατηγορούμενο και να τα συγκεντρώσει ο ίδιος.
Ο Αλέξης Κούγιας είναι, αναμφίβολα, ένας έμπειρος ποινικολόγος και έχει διαχειριστεί μερικές από τις πιο φρικώδεις κακουργηματικές υποθέσεις. Ουδείς ψόγος. Ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας δικαιούται ικανή υπεράσπιση και δίκαιη δίκη.
Στην περίπτωση Λιγνάδη, όμως, υπέπεσε σε σοβαρά σφάλματα. Η υπερασπιστική τακτική του διολίσθησε εντός 48 ωρών από την “πολιτική πλεκτάνη”, με σκοπό να πληγεί η Λίνα Μενδώνη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να υπονομευτεί η…επένδυση στο Ελληνικό, σε μια …σκευωρία σκηνοθετημένη από τον Μπιμπίλα και το ΣΕΗ με τη συνδρομή “ατάλαντων ηθοποιών”, φθονερών και καταχθόνιων ανταγωνιστών του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, “επαγγελματιών ομοφυλόφιλων” (έλαβε σχετική απάντηση από τον Αύγουστο Κορτώ) και, φυσικά, της…Αριστεράς (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, με μια εσάνς…ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Για να φτάσει, μάλιστα, στο σημείο να απειλήσει με μηνύσεις την Μενδώνη, τον Πολάκη, ακόμα και μέσα ενημέρωσης.
Θα ήταν γελοίο εάν δεν ήταν σοβαρό.
Ήδη, δύο από τους φερόμενους και διαφημισθέντες (από τον ίδιο) μάρτυρες υπεράσπισης τον εγκατέλειψαν πριν καν τον ακολουθήσουν, ενώ η ηθοποιός Δώρα Χρυσικού έσπευσε με δηλώσεις της να εκφράσει την επιθυμία να καταθέσει για να διαψεύσει τον ισχυρισμό ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης βρέθηκε, όντως, στην Ιθάκη τον Αύγουστο του 2015. Εάν κάτι τέτοιο, προϊούσης της ανακριτικής έρευνας, αποδειχθεί ακριβές, είναι προφανές πως εκθέτει οιονδήποτε άλλον κατέθεσε το αντίθετο.
Ο Αλέξης Κούγιας είναι ένας δικηγόρος-σταρ. Ακριβέστερα, είναι κάτι περισσότερο από ένας καλός δικηγόρος εάν λάβει κανείς υπ΄ όψιν του τις πολυσχιδείς δραστηριότητές του εκτός ακροατηρίων της πρώην Ευελπίδων. Διαθέτει άριστες δημόσιες σχέσεις και εύκολη και προνομιακή πρόσβαση στους τηλεοπτικούς σταθμούς, με τους ιδιοκτήτες των οποίων μιλά στον ενικό. Πάνω από 50 χρόνια “στην πιάτσα” ξέρει κάθε πέτρα και κάθε τι που βρίσκεται κάτω από την πέτρα.
Τις τελευταίες ημέρες κατόρθωσε να κερδίσει ώρες επί ωρών στα τηλεπαράθυρα, όταν οι δικηγόροι των μηνυτών “τρύπωναν” για μερικά λεπτά. Παρα ταύτα, όμως, κατόρθωσε να συγκρουστεί και να κλείσει το τηλέφωνο κατάμουτρα στην Κατερίνα Καινούριου, την Σταματίνα Τσιμτσιλή και τον Γιώργο Παπαδάκη.
Εύγε στους/στις μεν που είχαν το θάρρος να διατυπώνουν ερωτήσεις και να μην επιτρέψουν “διαγγέλματα” (που επέτρεψαν άλλοι/ες), μην μας ξεγελά, όμως, πως ήταν επιδίωξη του ίδιου να απευθυνθεί στο πανελλήνιο μέσω των ψυχαγωγικών εκπομπών (που βλέπουν, κυρίως, νοικοκυρές και ηλικιωμένοι) και δική του απόφαση να σκηνοθετήσει “συγκρούσεις” και να προβάλλει …θυμό για τον ίδιο και τον πελάτη του.
Με προφυλακισμένο πια τον Δημήτρη Λιγνάδη, ο Αλέξης Κούγιας γίνεται η κυρίως εικόνα της υπόθεσης. Όχι μόνο δικανικά αλλά -ίσως περισσότερο- επικοινωνιακά. Είναι άγνωστο εάν θα συνεχίσει στην γραμμή της σκευωρίας με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για καταγγέλοντες και άλλα πρόσωπα, δεδομένου ότι την άλλη τακτική της πολιτικής πλεκτάνης την κατάπιε η προπέτεια και υπερβολική αυτοπεποίθηση των πρώτων στιγμών. Είναι δύσκολο να αποδώσει κάτι τέτοιο εάν συνεχίσει να βάζει δίπλα στην εικόνα του κατηγορούμενου εκείνη του προέδρου του ΣΕΗ. Ακόμα κι αν βάλει στο κάδρο τον Πολάκη -κάτι που ήδη έκανε-, πάλι δύσκολο είναι να κερδίσει υπεραξία για μια υπόθεση που συγκλονίζει το πανελλήνιο επειδή είναι φρικτή, ζοφερή και ανατριχιαστική.
Μετά από 53 χρόνια -όπως λέει- στον δημόσιο βίο, ο Αλέξης Κούγιας αναμετράται επί της ουσίας με τον εαυτό του. Θα αποφασίσει να είναι μόνο ο συνήγορος του Λιγνάδη ή κάτι άλλο; Θα το δούμε. Ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου χρειάζεται πρωτίστως δικηγόρο. Εκτός αν και ο ίδιος έχει επιλέξει πως έχει ανάγκη από “performer”, οπότε θα περιμένει την εξέλιξη της υπόθεσης για να αντιληφθεί εάν αυτό του κάνει κακό ή…πολύ μεγάλο κακό.
Και εν κατακλείδι: Αδιαμφισβήτητο το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορούμενου (και κάθε κατηγορούμενου), και απαιτείται προσοχή από όλους μας. Άλλο, όμως, τεκμήριο αθωότητας στον Λιγνάδη και άλλο τεκμήριο ανοχής στην επικοινωνιακή πληθωρικότητα του δικηγόρου του…
Σ.Κ