ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η απόφαση του προέδρου του ΣτΕ, η οποία προσφέρεται για αρκετές “βολικές” αναγνώσεις, δημιούργησε το κατάλληλο υπόβαθρο για μία πολιτική ανακωχή μεταξύ των τριών αρχηγών.
Ο πρωθυπουργός “καταδικάστηκε” για τον χειρισμό της υπόθεσης της ΕΡΤ, ήτοι για το “μαύρο” (όπως επισήμαναν οι περισσότεροι από την πρώτη στιγμή), οι κ.κ Βενιζέλος και Κουβέλης “κέρδισαν” δια της αποδοχής της θέσης του για “αναδιάρθρωση εν λειτουργία”, το Μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο, δικαιούται να υποστηρίζει ότι δεν ‘εχασε, αφού και η ανάγκη μεταβατικού σχήματος επιβεβαιώθηκε και η επιχείρηση “λουκέτο” συνεχίζεται με νομότυπο τρόπο.
[Δυστυχώς, η απόφαση του ΣτΕ δεν ακυρώνει, ουσιαστικά, την απόφαση για τις 2.700 απολύσεις στην ΕΡΤ. Και μένει να δούμε πως θα αντιδράσουν τώρα οι εργαζόμενοι].
Η πολιτική ανακωχή ήταν, εκ των πραγμάτων, αναγκαία:
– Γιατί, τρείς μήνες πριν τις Γερμανικές εκλογές, είναι λογικό κανείς εκ των δανειστών ή εταίρων να αποδέχεται ένα καυτό ελληνικό καλοκαίρι πολιτικής αστάθειας που θα πυροδοτούσε απρόβλεπτες εξελίξεις στην ευρωζώνη. Η Άνγκελα Μέρκελ έχει ανάγκη να φθάσει στις κάλπες με τον “μύθο του ελληνικού success story” ανά χείρας. Ακριβώς γι αυτό το λόγο τόσο η ίδια, όσο και ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε άσκησαν πιέσεις και έθεσαν φραγμό σε οιαδήποτε αιφνίδια πολιτική εξέλιξη.
– Η πολιτική αστάθεια θα εκτροχίαζε τους οικονομικούς δείκτες. Θα κατέρρεε η πρόσοψη του greekovery (το οποίο, βεβαίως, όπως λένε οι σοβαροί οικονομολόγοι έχει ήδη μετατραπεί σε grey-covery) και η αρνητική ψυχολογία θα επηρέαζε τις αγορές που, προσώρας, έχουν αποδεχθεί το βολικό αυτό story.
– Μία πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα οδηγούσε σε παραγραφή τα αδικήματα Παπακωνσταντίνου στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ. Οι πολιτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας παραγραφής θα ήταν αρκετά μεγάλες.
– Οι κυβερνητικοί εταίροι (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα κατεδαφίζονταν εκλογικά, ίσως κάποιος εξ αυτών να έμενε ακόμα και εκτός Βουλής, ενώ η Χρυσή Αυγή θα εκτοξευόταν. Όποιο, δε, κι αν ήταν πρώτο κόμμα (ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ), ο σχηματισμός κυβέρνησης θα ήταν εξαιρετικά δύσκολος.
Υπ’ αυτούς τους άμεσους κινδύνους, οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι εποίησαν την ανάγκη φιλοτιμία και προτίμησαν να…σεβαστούν τα μπάνια του λαού. Το γυαλί, όμως, έχει ραγίσει οριστικά και πιθανώς αμετάκλητα. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης θα εκτονώσουν επ΄ ολίγον τα “πάθη” τους μέσω ενός ανασχηματισμού που θα τους βοηθήσει να κερδίσουν λίγο χρόνο. Οι εκλογές είναι, πλέον, κοντά. Από τη στιγμή που η Μέρκελ κάνει το σήμα της νίκης στο Ράϊχσταγκ -αναμένεται να κερδίσει τις εκλογές και να κυβερνήσει, ακόμα κι αν χρειαστεί να σχηματίσει κυβερνηση συνεργασίας-, η αντίστροφη μέτρηση για τις ελληνικές κάλπες θα έχει αρχίσει.