Newsroom Team “Βρεθήκαμε σε μια πάρα πολύ δύσκολη συνθήκη. Αυτή η συνθήκη είναι χειρότερη κι από τους Παγκόσμιους πολέμους. Στους Παγκόσμιους πόλεμους, οι ηθοποιοί μπορούσαν και πρόσφεραν στο κοινό τη διέξοδο του να έχει σχέση με την τέχνη. Σε αυτή τη συνθήκη, δε συνέβη κάτι ανάλογο. Ένα είναι αυτό και το άλλο είναι ότι στην αρχή της πανδημίας, δεν είχαμε ούτε τα επιδόματα. Δηλαδή, δεν είχαμε τη δυνατότητα για τα προς το ζην, εφόσον βρεθήκαμε όλοι μαζί χωρίς δουλειά”.
Ο ηθοποιός και πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), Σπύρος Μπιμπίλας περιγράφει με αυτές τις λέξεις-καρφιά την κατάσταση την οποία βιώνουν εκατοντάδες συνάδελφοί του τον τελευταίο χρόνο. μιλώντας στο AnatropiNews.
Μέσα από όσα μας είπε αποδεικνύει ότι ηθοποιός δεν σημαίνει μόνο φως. Σημαίνει αγώνας, σημαίνει δράση, σημαίνει αξιοπρέπεια, σημαίνει αποφασιστικότητα.
“Οι μεγάλες κινητοποιήσεις και οι πιέσεις προς τα υπουργεία έφεραν ευτυχώς, αλλά πολύ αργά -γιατί τους πρώτους μήνες δεν υπήρξε καμία βοήθεια πέρα από αυτούς που από σύμπτωση βρέθηκαν να είναι σε αναστολή, γιατί εργάζονταν σε θέατρα που έκλεισαν και είχαν τον κατάλληλο ΚΑΔ -υπήρχαν και θέατρα που δεν είχαν τον κατάλληλο ΚΑΔ και οι ηθοποιοί βρέθηκαν εκτός επιδομάτων, όπως και οι άνεργοι.
Βρεθήκαμε, λοιπόν, από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο να μην έχει πάρει κανείς τίποτα, εκτός αυτών που βρέθηκαν σε αναστολή.Από την άλλη, μετά τις κινητοποιήσεις και τις πιέσεις, τα συναρμόδια υπουργεία και με την πίεση του Υπουργείου Πολιτισμού, δέχτηκαν να χρησιμοποιηθεί το μητρώο καλλιτεχνών, που είχε δημιουργήσει για άλλο λόγο το Υπουργείο Πολιτισμού, ως μέσο επιδοματικής πολιτικής. Έτσι, άρχισαν όσοι γράφτηκαν στο μητρώο καλλιτεχνούν να παίρνουν τα 534 ευρώ.
Δυστυχώς, όμως, και με δική τους ευθύνη δεν είχαν γραφτεί όλοι και δύσκολα τους πείσαμε να γραφτούν -είτε από κομματικές αντιπαραθέσεις είτε από καχυποψία δεν ήθελαν να γραφτούν. Τελικά αφού είδαν ότι οι πρώτοι 17.000 που γράφτηκαν -από όλους τους κλάδους, όχι μόνο ηθοποιοί- άρχισαν να παίρνουν τα 534, τότε με πολύ γρήγορους ρυθμούς, τους επόμενους μήνες, άρχισαν να γράφονται κι άλλοι κι ακόμη και σήμερα δεν είναι γραμμένοι όλοι.
Πιστεύω πολύ στη συνευθύνη του πολίτη. Ο πολίτης, όταν τού δίνει τη διέξοδο ένας νόμος να παίρνει κάτι σε ένα τέτοιο χάος, κι αυτός δεν εγγράφεται είτε από αβλεψία, καχυποψία, αδιαφορία είτε από άγνοια των νόμων, τότε είναι συνυπεύθυνος.
Ο ενεργός πολίτης δεν είναι αυτός που πρέπει να λαμβάνει γνώση των νόμων; Με μεγάλη, λοιπόν, δυσκολία πείσαμε τον κόσμο να γραφτεί. Αυτή την στιγμή, έχουν γραφτεί γύρω στους 50.000 καλλιτέχνες -μπορεί να είναι 60.000 κι άνω- κι έχουν αρχίσει να παίρνουν τα 534.
Οι καλλιτέχνες, όμως, έχουν δημιουργήσει τεράστια χρέη. Όσοι έχουν οικογένειες ούτε με τα 534 μπορούν να ζήσουν. Γιατί δεν έχουν όλοι δικό τους σπίτι, που σημαίνει ότι το πρόβλημα παραμένει οξύτατο. Και ειδικά μετά την πανδημία, θα είναι ακόμη χειρότερο, σε περίπτωση που σταματήσει η επιδοματική πολιτική των ανέργων. Εάν σταματήσει αυτή η επιδοματική πολιτική, θα έχουμε κοινωνική έκρηξη, διότι ο καλλιτεχνικός κόσμος θα πέσει σε πλήρη πείνα. Εάν δε λάβει γνώση το κράτος να συνεχίσει να χρησιμοποιεί είτε το μητρώο είτε κάτι άλλο ως μέσο επιδόματος. Με τον τρόπο, επίσης, που ανοίγουν τα θέατρα, με πληρότητα 50%, οι παραγωγοί έκαναν πίσω – οι οποίοι παραγωγοί δεν έχουν πάρει κι όλα αυτά που τους υποσχέθηκε το κράτος- και δεν θα κάνουν πολλές από τις παραγωγές που ήταν προγραμματισμένες να γίνουν.
Η αγωνία μας είναι μεγάλη. Βρισκόμαστε σε απόγνωση. Οι καλλιτέχνες επειδή είναι πάρα πολλοί στην Ελλάδα, δυσανάλογα πολλοί με αυτή τη μικρή χώρα, δεν μπορούν να απορροφηθούν όλοι. Είναι όλα ασαφή. Δεν υπάρχει μια σαφής πρόβλεψη του τι θα γίνει. Ούτε η πολιτεία είναι σε θέση να απαντήσει απ’ ό,τι φαίνεται, παρά τις πιέσεις. Εμείς, από την μεριά μας, θα συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις. Είναι αναγκαίες η κινητοποίηση και η μαζικοποίηση.
Στην εκδήλωση για τον πολιτισμό, την Παρασκευή 21/5, συμμετείχαν μόνο εκατό άνθρωποι. Καταλαβαίνετε πόσο συνυπεύθυνος είναι ο πολίτης. που ενώ το πρόβλημά του οξύνεται, αυτός κάθεται στο σπίτι του; Ήταν πολύ απογοητευτική η μη συμμετοχή, αλλά και η διάσπαση.
Όταν μια συγκεκριμένη παράταξη, που ανήκει σε ένα κόμμα, πάει και κάνει ξεχωριστή διαδήλωση, αλλού, αυτό δείχνει ότι ούτε εμείς είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τόσο σοβαρά προβλήματα.
Η αλληλεγγύη του κλάδου είναι τεράστια. Το ταμείο αλληλοβοήθειας του ΣΕΗ είναι υπόδειγμα ταμείου. Δεν έχουν όλα τα σωματεία τέτοιο ταμείο. Νυχθημερόν δουλεύουμε για να μη λείψει κάτι από αυτούς που είναι σε μεγάλη ανάγκη. Και με τρόφιμα και με χρήματα και με δωροεπιταγές. Όμως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είναι δουλειά της πολιτείας περισσότερο. Εμείς κάνουμε αυτό που δεν μπορεί να κάνει η πολιτεία αυτή τη στιγμή.