Newsroom Team «Δε χωνεύεται ρε το πεινάω/ δε συνηθίζεται ρε το πονάω/για οξυγόνο να παρακαλάω / καθήκον και χρέος μου είναι να μιλάω»
Σε 4μιση λεπτά, στο βίντεο κλιπ με τίτλο “Ενα καλύτερο αύριο…” που κυκλοφόρησε πριν από περίπου ένα μήνα, ο καλλιτέχνης της χιπ χοπ σκηνής 12ος Πίθηκος, εκφράζει τους προβληματισμούς και τα αιτήματά του, για μια σειρά θεμάτων, τα οποία σκέφτονται πολλοί, όπως η διαχείριση της πανδημίας, η αστυνομική βία αλλά και γενικότερα για τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται.
Στη χώρα της ελευθερίας όλοι κουβαλάνε γκλοκ!
Στη χώρα της δημοκρατίας σε πατάν’ στον λαιμό!
Κυβερνάνε με γκλοπ, τα μέτρα θηλιά στον λαιμό!
Στα όρια της χούντας, της τρέλας της πείνας
Αναφέρεται στην αστυνομική καταστολή, στη Λίστα Πέτσα και τον ρόλο των ΜΜΕ, στα σκάνδαλα, στην ελευθερία του λόγου αλλά και στα πολιτικά δικαιώματα, την διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ζητά περισσότερους γιατρούς, υποστηρίζοντας ωστόσο πως τελικά το ζήτημα είναι ταξικό. Κέντρικο αίτημα: Υγεία, Παιδεία, Αξιοκρατία, Ελευθερία.
Δηλαδή όλα αυτά που εκφράζουν ή εξοργίζουν τους σημερινούς νέους από 15 έως 35 χρονών οι οποίοι κρίνουν πως οι βασικοί παράγοντες που κρίνουν το βιοτικό επίπεδο ενός πολίτη –η επαγγελματική αποκατάσταση, η υγεία, η παιδεία κ.ά.– είναι βυθισμένα στον ζόφο.
Δήμος και κράτος, πολίτης και δύναμη
Τι απ’ τα δυο είσαι εσύ;
Πόσο κάνει μια ζωη;
Μάλλον για εσάς είναι φθηνή!
Πότε δεν είδατε ανθρώπους, για εσάς είμαστε αριθμοί!
Σύμφωνα με τουλάχιστον τέσσερις πρόσφατες πανελλαδικές έρευνες κοινής γνώμης, οι νέοι της χώρας, δηλαδή το μέλλον της Ελλάδας, εμφανίζονται βαθιά απογοητευμένοι από τους πολιτικούς, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από τους θεσμούς, από τις προοπτικές τους.
Είναι μια γενιά που μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, μια γενιά που είδε τους γονείς της να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, να δυσκολεύονται οικονομικά. Μια γενιά που σπουδάζει ή κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης πανδημίας, εν μέσω εγκλεισμού και περιορισμών, υγειονομικού άγχους, μια γενιά που βρίσκεται στον προθάλαμο μιας ακόμα οικονομικής κρίσης πριν καλά καλά τελειώσει η προηγούμενη.
Το πρώτο συναίσθημα που ήρθε στο μυαλό στην πλειοψηφία των νέων ηλικίας 17-24 όταν ρωτήθηκαν ποια συναισθήματα τους διακατέχουν πιο έντονα σήμερα ως Ελληνα/Ελληνίδα ήταν η «αβεβαιότητα», σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα του μη κυβερνητικού οργανισμού διαΝΕΟσις που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο.
Ο κόσμος που μ’ ακούει είχε πάντα πρόβλημα επιβίωσης, και τότε και τώρα και αύριο
Δυστυχώς ο τόπος μας δε προσφέρεται για ένα καλύτερο αύριο
Έχει κατάρα αυτός ο τόπος να μη βελτιώνει κάτι
Στην πανελλαδική έρευνα της Κάπα Research που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο, το 82% των νέων ηλικίας 17-34 απάντησε πως νιώθει «ανασφάλεια/αβεβαιότητα» για το μέλλον, ενώ το 53% της ίδιας ηλικιακής ομάδας δήλωσε πως πιστεύει ότι «η Ελλάδα δύσκολα θα ξανασταθεί στα πόδια της».
Σύμφωνα με έρευνα του Μαρτίου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς σε συνεργασία με την Prorata, 47% των νέων 17-24 δήλωσαν ότι νιώθουν λίγο ή καθόλου σιγουριά για το προσωπικό τους μέλλον.
Δεν μπορώ να αναπνεύσω, η αδικία με πνίγει, φορτίο βαρύ!
Μας τελειώνουνε αργά, βασανιστικά, αναπνέω με καταστολή
Αύριο θα πεινάσει η μάνα σου και ο αδερφός σου!
Στους δρόμους θα βγεις, με τι θα πας να τον βρεις;
Οι νέοι άνθρωποι, όσοι σήμερα είναι από 10 έως 39 ετών, αποτελούν πάνω από το 32% του πληθυσμού της χώρας, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού το 2011, ίσως και περισσότερο αν υπολογίσουμε πως λόγω υπογεννητικότητας και αύξησης θανάτων ο συνολικός πληθυσμός μπορεί να έχει μειωθεί από τα 10.816.286 που ήταν. Αυτή η γενιά, πολλά μέλη της οποίας έχουν ήδη φύγει στο εξωτερικό, αγνοείται και το νιώθει. Αυτή η γενιά, το μέλλον της Ελλάδας, έχει απογοητευτεί από τη χώρα της, δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς της. Σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, το 64% των νέων της ηλικιακής ομάδας 17-34 πιστεύει πως η ελληνική κοινωνία «μπορεί να γίνει καλύτερη με βαθιές αλλαγές».
Σκάνδαλα, διαφθορά…
Ανομία, φτώχεια κι ο νόμος προστάτης
Πες μου, ρε!
Λέω ψέμματα; Ε;
Ή μήπως είμαι κι εγώ τρομοκράτης;
Μήπως είμαι τρελός; Ε;
Μήπως είμαι προδότης; Ε;
Μήπως φταίω εγώ, που κάνατε τη χώρα την πουτάνα της Ευρώπης;
Με νόμους που φτιάξατε ώστε να παραβιάζετε
Τον λαο να διχάζετε!
Τον λαό να βιάζετε!
Το 87% των 17-34 εμπιστεύεται λίγο ή καθόλου τα πολιτικά κόμματα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα ΜΜΕ είναι 93%. «Αυτή είναι η πρώτη γενιά η οποία βιώνει μια υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της μετά πολλές δεκαετίες αυξήσεων», λέει ο κ. Παυλόπουλος. Αυτή η γενιά, συμπληρώνει, βιώνει ένα αίσθημα αποστέρησης.
Μέσα Μαζικού Εμετού, αυτοί οι ξεφτίλες τους κάνουνε πλάτες!
Δεν είστε δημοσιογράφοι, βλάκες
Είστε ψεύτες, είστε πελάτες!
Ενώ άνθρωποι πηδάνε από ταράτσες, στις ειδήσεις να δείχνετε σάχλες!
Να προσλάβετε κι άλλους γιατρούς, ρε!
Όχι άλλους μπάτσους νταβάδες
Οταν συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλες γενιές νιώθουν αδικία. Για τους νέους της Generation Z ειδικά, οι χαμηλοί μισθοί και η αβεβαιότητα σχετικά με την επαγγελματική αποκατάσταση είναι η μόνη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας που έχουν γνωρίσει.
Πώς να αγαπάω την πατρίδα;
Ούτε την άκουσα ούτε την είδα!
Από μικρό μου σκοτώνει τα όνειρα!
Σπρώχνει τον γκρεμό κάθε μου ελπίδα!
Όταν ήμουν’ παιδί μου ‘χαν πει πως είναι μια μάνα που τρώει τα παιδιά της
Εάν θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος, πρέπει να φύγω, να πάω μακριά της!
Στα θέματα που προβληματίζουν τους νέους συγκαταλέγονται η κατάσταση στα πανεπιστήμια και τα ίσα δικαιώματα διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Στην ερώτηση «Συμφωνείτε με την τοποθέτηση ειδικής μονάδας, αποτελούμενης από αστυνομικούς, εντός των ελληνικών πανεπιστημίων;» που έγινε σε νέους 17-34 ετών στο πλαίσιο της έρευνας του Ινστιτούτου «Πουλαντζάς», το 53% απάντησε πως σίγουρα διαφωνεί, με το 21% να απαντά πως σίγουρα συμφωνεί.
Υγεία, παιδεία, αξιοκρατία, παιδεραστία, αίμα και βία!
Ζήτω η νεα τρομοκρατία!
Έχεις βύσμα, θα ζεις καλά
Δεν έχεις βύσμα, θα τρως σκατά
Δε γλύφεις κώλους, θα ‘σαι χαμηλά
Εργοδότες θέλουμε, όχι αφεντικά!
Να ‘μαστε περήφανοι για τους προγόνους
Για τους απογόνους όμως τσιμουδιά!
Τα παιδιά και τα εγγόνια σου δούλοι!
Να λες τι ωραία που ήτανε παλιά…
Σύμφωνα με την «Πανελλαδική έρευνα κοινής γνώμης για την πανδημία του κορωνοϊού – 5o κύμα» του μη κυβερνητικού ερευνητικού οργανισμού διαΝΕΟσις, το 62,3% των νέων 17-24 ετών απάντησε πως η χώρα κινείται, γενικά, προς τη λάθος κατεύθυνση. Στην ίδια έρευνα, το 36,9% της ίδιας ηλικιακής ομάδας απάντησε πως δεν έχει καθόλου εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, με το 33,8% να απαντάει σχεδόν καθόλου. Το 67% των νέων της ηλικιακής ομάδας από 17 έως 34 απάντησε στην έρευνα της Κάπα Research ότι αξιολογεί αρνητικά/μάλλον αρνητικά τη διαχείριση της κρίσης του κορωνοϊού από την κυβέρνηση.
Ρωτά ένα 20χρονο παιδί τι όνειρα κάνει για τη ζωή
Σ’ αυτον τον τόπο τον καταραμένο, που γίναμε σκλάβοι για το ψωμί!
Ίσως αγαπούσα τη χώρα μου (ίσως), άμα με αγαπούσε και αυτή
Δεν πάσχω απ’το σύνδρομο της Στοκχόλμης, σιχαίνομαι τον βιαστή!
Βλέπω τα νέα παιδιά σαν να ‘ναι αδέρφια, σαν να ‘ναι παιδιά μου
Για να μην πούμε ποτέ πως τα εγκατέλειψα εγώ και η γενιά μου!
Ενα από τα μείζονα θέματα αυτής της γενιάς είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε αντίθεση με το Διαδίκτυο. Σύμφωνα με την έρευνα του Μαρτίου του People of Greece, 8% των νέων 18-24 που έλαβαν μέρος απάντησε πως εμπιστεύεται τον Τύπο, ενώ 50% της ίδιας ηλικιακής ομάδας δήλωσε πως εμπιστεύεται το Διαδίκτυο. Το 93% των νέων 17-34 που συμμετείχαν στην έρευνα του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς δήλωσε πως εμπιστεύεται λίγο ή καθόλου τα ΜΜΕ, ενώ το 63% του συγκεκριμένου γκρουπ ανέφερε πως ενημερώνεται 6-7 φορές την εβδομάδα από τα social media.
Κι όλα τα παραπάνω αποκτούν φωνή μέσα από τη ραπ…
Οι προηγούμενες γενιές μας σακάτεψαν!
Τώρα τους πειράζει που αντιδράμε
Άκου να σου πω, κυρ Παντελή: άντε και γαμήσου, τίποτα δε σου χρωστάμε
Βλέπεις ειναι και κάποιοι από εμάς που δεν κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας!
Φάγατε, φάγατε, φάγατε, σκάσατε, δώστε μας πίσω το μέλλον μας!
Αποτύχατε, κύριες και κύριοι!
Πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου!
Το μόνο έγκλημα που έχω διαπράξει ονομάζεται ελευθερία του λόγου!
Ποιός είναι ο 12ος Πίθηκος
Ο 12ος Πίθηκος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 19 Μαρτίου του 1984. Είναι MC, producer, bboy kai graffiti writter τα τελευταία 15 χρόνια, έχοντας στο ενεργητικό του τους δίσκους: «Ποιος το περίμενε;» (2004), «Μόνο η Αρχή» (2007), «100% Style» (2010), «12» (2012), «Σήμερα» (2014), «Σκέψεις στο Τσιμέντο» (2016), «Αξιοπρέπεια» (2018) και πολλές συμμετοχές σε δίσκους και mixtapes διάφορων Mc’s, παραγωγών και Dj’s της Ελλάδας. Συνεργάτες και πάνω απ’ όλα φίλοι του όλα αυτά τα χρόνια είναι ο Aλέξανδρος Δρακόπουλος “DopeBeatStudios” και η Πελίνα.
Δίπλα του πάντα είναι o Dj Waif και ο τρομπετίστας Captain P, τα crew του BLACKOUT (Bboys), Yakuza (Graffiti) και ο Popper Mr.Wane που συμμετέχουν σε διάφορα shows με χορογραφίες και διάφορα διακοσμητικά banners αντίστοιχα.
Από το 1996 μέχρι και σήμερα, ο 12ος Πίθηκος, το χαμογελαστό παιδί της ραπ, ασχολείται όχι μόνο με τη μουσική αλλά και με ολόκληρη τη φιλοσοφία και την κουλτούρα του είδους. Υπήρξε μέλος στην πρώτη ομάδα Break Dance που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, τη Freak style Rockets, και έκανε τα πρώτα του graffiti μικρός στο Πάρκο Χαμένων Πατρίδων στην Καλαμαριά («Όχι παιδί από σαλόνι, κοπρίτης από Σαλόνικα / ξέρεις τώρα, κανονικά και βρώμικα και μόνιμα» – «Ξεσσαλόνικα», 2011).
Αυτή είναι η γειτονιά του σταθερά και συνειδητά, από τα παιδικά του χρόνια έως τώρα, ο τόπος που συγκεντρώνει τους αγαπημένους του ανθρώπους σε μια μικρή απόσταση («Γυρίζω πίσω στη Σαλόνικα, Ανατολικά / κάπου ανάμεσα σε Βότση μάγκα και Καλαμαριά» – «Η Βόλτα», 2014). Συμπληρώνει 15ετία στη δισκογραφία και συνεχίζει να χαμογελά πλατιά πάνω σε ταράτσες πολυκατοικιών για χάρη των επιτυχημένων του βίντεο κλιπ («Ο δρόμος γράφει για μας / αυτό είναι απ’ τα παιδιά της γειτονιάς / δε μ’ ενδιαφέρει πόσο φθηνά το πουλάς / το ραπ μας ήταν πάντα για μας» – «Για εμάς», 2019).
Δε χωνεύεται ρε το ‘Πεινάω!’
Δε συνηθίζεται ρε το ‘Πονάω!’
Για οξυγόνο να παρακαλάω!!!
Καθήκον και χρέος μου είναι να μιλάω!Σας σιχαθήκαμε όλους, σαπίσατε την κοινωνία!
Δώστε μας μια ευκαιρία, όχι από μια διμοιρία!
Η φτώχεια γεννάει θηρία στον δρόμο για τη σωτηρία!
Αυτό είναι διαμαρτυρία!
Ζήτω η Ελευθερία!!![Outro]
Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο…
Ένα καλύτερο αύριο, θέλουμε ένα καλύτερο αύριο!
Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο
Ένα καλύτερο αύριο, θέλουμε ένα καλύτερο αύριο!