ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Για τους γνωρίζοντες τα βασικά των μαθηματικών η σχέση του Αντώνη Σαμαρά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη διέπεται από τους κανόνες της παραμετρικής εξίσωσης. Εξίσωση ως προς το ό,τι ένας πρώην πρωθυπουργός κυβέρνησης της Ν.Δ “ισούται” με την παράταξή του, άρα και με τον σημερινό αρχηγό της και πρωθυπουργό -εάν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, προφανώς ο πρώτος πηγαίνει στο σπίτι του-, παραμετρική, όμως, επειδή οι λύσεις της εκφράζονται ως συναρτήσεις άλλων μεταβλητών (παράμετροι).
Το “talk of the town” στα πολιτικά και δημοσιογραφικά στέκια, εντός και πέριξ της Βουλής, είναι, αναμφίβολα, η στάση που θα τηρήσει ο Μεσσήνιος βετεράνος αλλά όχι και απόστρατος πολιτικός όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας στην Βουλή για τα μνημόνια συνεργασίας με την Βόρεια Μακεδονία, απότοκο και υποχρέωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Αντώνης Σαμαράς, ρωτήθηκε σχετικά προ καιρού από την “Καθημερινή” (στην ίδια συνέντευξη που διαφώνησε με τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία και με την προοπτική της Χάγης), και έδωσε σαφή απάντηση: “Τι περιμένετε να κάνω, λοιπόν;”, είπε, τότε, στον Σταύρο Παπαντωνίου.
Και αναλυτικότερα:
- Σε μια συγκυρία που η τουρκική επιθετικότητα έχει βγει εκτός ορίων, δεν βλέπετε κάτι θετικό στο γεγονός πως η Ελλάδα έχει κλείσει ένα μέτωπο με τον βόρειο γείτονά της; Περιμένουμε κάποια στιγμή να έρθουν στην ελληνική Βουλή τα τρία μνημόνια συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας. Θέλετε να μας ξεκαθαρίσετε τι θα πράξετε στη Βουλή;
– Πρώτον, δεν «λύσαμε» κανένα πρόβλημα. Απλώς το πρόβλημα που είχαμε μετασχηματίστηκε σε άλλο – πιο επικίνδυνο! Που εμπλέκει και τη Βουλγαρία και την Αλβανία και το Κόσοβο. Και άλλους, με πολλών ειδών «ορέξεις»… Δεύτερον, η διείσδυση της Τουρκίας στην περιοχή δεν ανακόπηκε μετά τη συμφωνία των Πρεσπών. Αντιθέτως, ενισχύθηκε. Τέλος, οι χώρες που μας πίεσαν να υποχωρήσουμε έναντι των Σκοπίων, όταν ήλθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας δεν στήριξαν την Ελλάδα! Το αντίθετο: Κάποιες συνεχίζουν να εξοπλίζουν την Τουρκία! Και αντίστοιχα, οι χώρες που υποστηρίζουν σήμερα ανοικτά την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας –όπως η Γαλλία, για παράδειγμα– δεν υποστηρίζουν με θέρμη την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρώπη. Επομένως, ούτε το πρόβλημα λύθηκε ούτε κανένα καλό είδε η Ελλάδα. Μόνο μια αφόρητη εθνική ζημιά δίνοντας όνομα, ταυτότητα, γλώσσα! Τι περιμένετε, λοιπόν, να κάνω;
Ακόμα κι αν συμφωνήσει ο Τουτάτης με τον Όντιν, ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί να αποστεί από την παραπάνω δήλωση που προεξοφλεί καταψήφιση των μνημονίων. Όχι, αποχή, καταψήφιση. Δεν φημίζεται ο συγκεκριμένος πολιτικός για αμφισημίες. Θα ισχυριστούν, βεβαίως, κάποιοι εντός της Ν.Δ πως “ακόμα και ο Σαμαράς μπορεί να κάνει κυβιστήσεις” και θα θυμίσουν το αντι-μνημόνιο και το “θα σκίσω σελίδα σελίδα τα μνημόνια” (στον ανταγωνισμό του, τότε, με τον Αλέξη Τσίπρα που έλεγε πως θα τα καραργήσει με ένα νόμο) που μετατράπηκε, μετά τον σχηματισμό της τριμερούς (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ) σε “ουδείς αναμάρτητος” και στην υλοποίηση του σκληρού δεύτερου μνημονίου.
Δεν είναι το ίδιο. Η απόσταση από το αντιμνημόνιο στο μνημόνιο αποδείχθηκε αναγκαστικά μικρή για το σύνολο των κυβερνήσεων μετά το 2010. Η απόσταση από τον Σαμαρά του ’93 και μετά της ΠΟΛ.ΑΝ του “Μακεδονικού Αγώνα” σε μία θετική ψήφο στα μνημόνια συνεργασίας με την χώρα που φέρει πλέον το όνομα “Βόρεια Μακεδονία” είναι ίσως μεγαλύτερη από την πορεία από το Καθαρτήριο στην Κόλαση.
Ο καιρός για την σχετική ψηφοφορία στη Βουλή εγγύς. Η κυβέρνηση έχει ήδη καθυστερήσει πάνω από 10 μήνες, κάποια στιγμή οφείλει να το πράξει. Το υποσχέθηκε, άλλωστε, πρόσφατα ο πρωθυπουργός στον ομόλογό του του “βόρειου γείτονα” κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας (το αποκάλυψε ο ίδιος ο Ζόραν Ζάεφ και ουδείς τον διέψευσε). “Τι περιμένετε να κάνω, λοιπόν;”, είπε ο Σαμαράς και εκ των πραγμάτων η κίνησή του είναι force’.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε, σε αυτή την περίπτωση, να επικαλεστεί την ιδιότητα (πρώην πρωθυπουργός) και την ιστορία του Αντώνη Σαμαρά και να παραπέμψει στο δικαίωμά του να διατηρεί τις “προσωπικές” του απόψεις. Μέχρι εκεί, μικρό το κακό- αν και ο ΣΥΡΙΖΑ καραδοκεί να αναδείξει την ολοκλήρωση της μακεδονικής κυβίστησης της Ν.Δ. Ένα ηχηρό “όχι” του πρώην πρωθυπουργού θα είναι, ωστόσο, μία μεμονωμένη κίνηση που θα έχει μόνο την δική του υπογραφή; Τι θα πράξουν οι βουλευτές που πίνουν νερό στο όνομά του; Τι θα πράξουν οι βορειοελλαδίτες βουλευτές; Τι θα πράξει -αν και δεν συναρτάται- ο Κώστας Καραμανλής;
Τις προηγούμενες ημέρες συνέβησαν τα εξής (“περίεργα”;) που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με την στάση Σαμαρά.
–Ο πρώην πρωθυπουργός, παρότι ευγενικά προσκλήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου, απέφυγε να παραστεί στην εκδήλωση της Fra Port για τον εκσυγχρονισμό των περιφερειακών αεροδρομίων- έργο που φέρει την σφραγίδα της κυβέρνησης του.
–Ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε την δημιουργία Ιδρύματος που θα φέρει το όνομά του και θα διαχειριστεί την πολιτική του κληρονομιά, την ημέρα του μνημοσύνου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Θα μπορούσε να το είχε πράξει δυο μέρες πριν, ή δυο μέρες μετά…
–Κυκλοφόρησαν ευρέως πληροφορίες περί “συναλλαγής” του πρώην πρωθυπουργού με το Μέγαρο Μαξίμου που αφορά την υποψηφιότητα του υιού (Κώστας) Σαμαρά στην Μεσσηνία και την αποστρατεία του ιδίου. Οι πληροφορίες δεν σχολιάστηκαν επισήμως από καμία πλευρά, ωστόσο πηγές του πρωθυπουργικού γραφείου δεν τις επιβεβαιώνουν. Στην “συμφωνία” υποτίθεται πως εντάσσεται και κάποια γαλαντόμα υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι θα στηριχθεί οικονομικά το “Ίδρυμα Αντώνη Σαμαρά”- κάτι που, όμως, συμβαίνει με όλα τα ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών.
–Η, δε, εφημερίδα “Εστία” (έχουσα συχνά καλή πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στη Ν.Δ), εμφανίζει εξομολόγηση Σαμαρά σε οικονομικό παράγοντα πως δεν θα ψηφίσει τα μνημόνια. Ακριβές; Πάντως το αντίθετο -να τα ψηφίσει- ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Η υπόθεση των μνημονίων συνεργασίας με την “Βόρεια Μακεδονία”, ωστόσο, χρονίζει. Και δημιουργεί την αίσθηση πως ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε μια ιδιότυπη πολιτική ομηρεία τμήματος της Κ.Ο του κόμματός του υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και, όπως προείπαμε, γίνεται ακόμα περισσότερο εάν η αρνητική ψήφος του τελευταίου συμπαρασύρει και άλλες. Πόσες; Τίθεται εν αμφιβόλω η δεδηλωμένη; Μάλλον όχι αλλά ουδείς μπορεί να το πει με βεβαιότητα.
Η “Εστία”, πάντως, περιγράφει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκέπτεται να επιβάλλει κομματική πειθαρχία στην σχετική ψηφοφορία, με απειλή, μάλιστα, ποινής αποπομπής όσων διαφωνήσουν από την Κ.Ο, και αποκλεισμό τους από τα ψηφοδέλτια του κόμματος. Είναι μάλλον απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο, για τον απλούστατο λόγο πως ο πρωθυπουργός θα πριμοδοτούσε την ίδρυση κόμματος στα δεξιά της Ν.Δ με (δήθεν) “πατριωτικό” χαρακτήρα, ή κάποιοι βουλευτές και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος θα συνέδεαν στο μέλλον την τύχη τους με το κόμμα των Φαήλου Κρανιδιώτη και Θάνου Τζήμερου, ή με την “Ελληνική Λύση” του Κυριάκου Βελόπουλου.
“Καλύτερα μια μικρότερη ήττα, τώρα, παρά μια μεγάλη και δομική, αργότερα”, μου έλεγε έμπειρος κοινοβουλευτικός της Ν.Δ, εννοώντας πως ακόμα και με κάποιες απώλειες καλό θα ήταν να τελειώνει η κυβέρνηση με την εκκρεμότητα των μνημονίων με την Βόρεια Μακεδονία. Συμπληρώνοντας πως, εάν δεν αντιμετωπιστεί το θέμα αυτό, καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να έχει ο διεθνής παράγοντας πως η κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει τα πολύ πιο σοβαρά θέματαα των ελληνοτουρκικών.