ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ «Κάποτε ήταν ένας σκληρός ισλαμιστής, μετά ένας μεταρρυθμιστής, τώρα είναι ένας παρανοϊκός αυτοκράτορας», γράφει η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung, «ζωγραφίζοντας» το πορτρέτο του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μήπως υπερβάλει η γερμανική εφημερίδα;
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ , ο Ερντογάν σκορπούσε παντού χαμόγελα ,φωτογραφιζόμενος με τους πιο ισχυρούς ηγέτες του κόσμου. Στην Τουρκία, τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης, προσπαθούσαν να πείσουν την χειμαζόμενη από την πανδημία και τη φτώχεια κοινή γνώμη ότι ο ηγέτης της χώρας «συνδιαμορφώνει» μόνος του τις τύχες του κόσμου.
«L`etat c`est moi» -«το κράτος είμαι εγώ» ,φαίνεται να λέει ο Ερντογάν ,ως άλλος Λουδοβίκος 14ος , ο επονομαζόμενος και «βασιλιάς Ηλιος». Δείτε για παράδειγμα, πως βλέπει τις σχέσεις με την Ελλάδα. Όπως γράφει ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν στην ιστοσελίδα του Yetkinreport, ο Ερντογάν, μιλώντας σε Τούρκους δημοσιογράφους στο Μπακού, ο Ερντογάν έθεσε το εξής πλαίσιο στις συνομιλίες που είχε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ με τον Ελληνα πρωθυπουργό ,Κυριάκο Μητσοτάκη: « Ελπίζω ότι από τώρα και στο εξής, κράτη, θεσμοί και οργανισμοί δεν θα παρεμβαίνουν στις σχέσεις μας με την Ελλάδα, αλλά μόνο ο ειδικός εκπρόσωπός μου Ιμπραήμ Καλίν. Ο Ιμπραήμ μπέη και η δική του εκπρόσωπος,κυρία Ελένη [κα. Σουρανή], θα συναντώνται ,θα επικοινωνούν και θα κάνουν τα ανάλογα βήματα», είπε ο Τούρκος πρόεδρος. «Κατανοούμε για τα άλλα κράτη, αλλά τι σημαίνει “παρέμβαση θεσμών και οργανισμών”; Αυτό σημαίνει μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το ΝΑΤΟ;
Αλλά και από ελληνικής πλευράς υπάρχει πλέον θέμα με την κυρία Ελένη Σουρανή, διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού και εκ των στενότερων συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει πρέσβης στη Ρώμη. Μένει να διευκρινιστεί ποιος θα συνεχίσει να χειρίζεται τα κρίσιμα θέματα που έχει αναλάβει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις η κυρία Σουρανή,αλλά και τον δίαυλο επικοινωνίας Μεγάρου Μαξίμου με την τουρκική ηγεσία. Μια καλή ερώτηση και για το υπουργείο Εξωτερικών…
Μόνο ζητούμενο η εξουσία του
Δυστυχώς, ο «παρανοϊκός αυτοκράτορας» -κατά τη FAZ- δεν ορρωδεί προ ουδενός «για να διατηρήσει την εξουσία του». Στο πλαίσιο αυτό, ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να θέσει εκτός νόμου το φιλο-Κουρδικό HDP, το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη Βουλή με 55 βουλευτές. Το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο αποδέχθηκε το κατηγορητήριο με το οποίο η Γενική Εισαγγελία αξίωνε την απαγόρευση του HDP με το σκεπτικό ότι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας έχει δεσμούς με τους αντάρτες του ΡΚΚ. Το Δικαστήριο είχε απορρίψει τον περασμένο Μάρτιο σχετικό αίτημα, αλλά οι πολιτικές πιέσεις αυξήθηκαν και σήμερα καλείται να αποφασίσει με πλειοψηφία δύο -τρίτων αν θα τεθεί το HDP εκτός νόμου. Αυτό σημαίνει επίσης ότι θα απαγορευτεί για πέντε χρόνια κάθε πολιτική δραστηριότητα όλων των βουλευτών, δημάρχων , αλλά και των απλών μελών του κόμματος. Τι κι αν το HDP αρνείται οποιαδήποτε σχέση με το PKK; Η απόφαση είναι δεδομένη. Το κόμμα πρέπει να διαλυθεί για να μην πάρει μέρος στις εκλογές ,ώστε οι ψήφοι εκατομμυρίων Κούρδων να μοιραστούν ανάμεσα στο κόμμα ΑΚΡ του Ερντογάν και το ακροδεξιό Κίνημα Εθνικιστικής Δράσης του κυβερνητικού εταίρου ,Ντεβλέτ Μπαχτσελί. «Το HDP είναι μια εγκληματική οργάνωση με πολιτικό προσωπείο. Το κλείσιμό του είναι καθήκον τιμής για την ιστορία, για το έθνος, για τη δικαιοσύνη και για τις μελλοντικές γενιές και δεν θα πρέπει πλέον να είναι δυνατό να εμφανιστεί ξανά με άλλο όνομα», διακήρυξε ο ακροδεξιός εταίρος του Ερντογάν, Μπαχτσελί ,που προσπαθεί να υφαρπάσει τις κουρδικές ψήφους , μήπως και καταφέρει να υπερβεί το απαιτούμενο 10% για να εκπροσωπηθεί στη νέα βουλή. Με τα δύο κυβερνητικά κόμματα να αποτελούν πλέον μειοψηφία ,σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ,ο Ερντογάν δεν διστάζει να καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας με έναν και μόνο στόχο: Να παραμείνει στην εξουσία. Ο Τούρκος πρόεδρος βλέπει συνεχώς τους πολίτες -ακόμη και τους ψηφοφόρους του-να αποστασιοποιούνται μήνα με τον μήνα . Οι αποκαλύψεις του εξόριστου αρχιμαφιόζου Σεντάτ Πεκέρ για τις σχέσεις ανωτάτων αξιωματούχων του καθεστώτος Ερντογάν με το οργανωμένο έγκλημα ,έχουν αμαυρώσει την εικόνα του Ερντογάν στα μάτια των Τούρκων πολιτών. Όχι ό,τι οι πολίτες ξεπλάγησαν με τη διαφθορά του καθεστώτος. Απλά, η ανοχή των απλών πολιτών στα φαινόμενα διαφθοράς φαίνεται να τελειώνει γιατί κλείνει και η περίοδος που ο Ερντογάν εξασφάλιζε μια ανθηρή οικονομία. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Τουρκία ήταν περίπου 12.614 δολάρια το 2013 και σήμερα έχει πέσει λίγο πάνω από τις 8.000 δολάρια. Ο πληθωρισμός αυξήθηκε από 7,4% σε 14,6% και το ποσοστό ανεργίας από 8,7% σε 13%.
Την ίδια ώρα ,το καθεστώς Ερντογάν τρέμει για τις νέες αποκαλύψεις του Τούρκου μεγαλοεπιχειρηματία Σεζγκίν Μπαράν Κορκμάζ -γνωστού ως SBK- ο οποίος συνελήφθη στην Αυστρίας ,κατηγορούμενος από τις Αμερικανικές αρχές για ξέπλυμα χρήματος , πλαστογραφία, απειλές, δωροδοκίες και εκβιασμούς. Εγκλήματα που επισύρουν ποινή κάθειρξης …224 ετών στην Αμερική. Το FBI έχει ζητήσει την έκδοση του Κορκμάζ στις Ηνωμένες Πολιτείες για να δικαστεί και πολλοί στην Τουρκία έχουν χάσει τον ύπνο τους καθώς φοβούνται ότι θα συνεργαστεί με τις αμερικανικές αρχές για να μειωθεί η ποινή του. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας ζητάει βέβαια να δικαστεί στην Τουρκία καθώς πιστεύει ότι οι στενές σχέσεις του με το καθεστώς Ερντογάν θα επηρεάσουν θετικά την Τουρκική δικαιοσύνη.
«Τουρκία χωρίς Κούρδους»
Με αυτά και μ` αυτά , είναι φυσικό ο Ερντογάν να έχει ρίξει όλο το βάρος του στη διάλυση του HDP, μήπως και αλλάξει την ατζέντα ,υποδαυλίζοντας τα ακραία εθνικιστικά χαρακτηριστικά πολλών Τούρκων πολιτών.
Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, η κατάλυση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Κούρδων δεν αποτελεί αποκλειστικό «προνόμιο» του Ερντογάν. Και πριν την εποχή του σημερινού προέδρου της χώρας, οι Κεμαλιστές προωθούσαν με κάθε μέσο τη σύγχρονη εκδοχή του αρχαίου ονείρου του τουρκικού εθνικισμού για μια «Τουρκία χωρίς Κούρδους». Αν τελικά το HDP τεθεί εκτός νόμου, θα είναι το όγδοο κουρδικό κόμμα που θα απαγορεύεται η λειτουργία του με την κατηγορία της συμμετοχής σε «τρομοκρατικές» δραστηριότητες . Από τον Οκτώβριο του 2012 που ιδρύθηκε το HDP , αποτελούσε έναν παράγοντα υψηλού κινδύνου για το κόμμα του Ερντογάν σε ότι αφορά την επίτευξη της απόλυτης πλειοψηφίας στο Κοινοβούλιο στις εκλογές που ακολούθησαν έκτοτε. Τα τελευταία χρόνια , η αντι-κουρδική εκστρατεία καταστολής έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις: Πάνω από 100 εκλεγμένοι δήμαρχοι με το HDP έχουν εκδιωχθεί, πολλοί από τους οποίους κατέληξαν πίσω από τα κάγκελα μαζί με περίπου 20.000 μέλη, στελέχη και 14 βουλευτές του κόμματος. Πολλές ηγετικές προσωπικότητες του HDP, συμπεριλαμβανομένου του χαρισματικού ηγέτη και ιδρυτή του, Σελαχατίν Ντεμιρτάς ,βρίσκονται επίσης στη φυλακή, παρά τις αποφάσεις του Ευρωπαικού Διακστηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που ζητούν την απελευθέρωσή τους.
Τον περασμένο Απρίλιο ,ο βουλευτής του HDP, Φαρούκ Γκεργκερλίογλου καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δυόμισι ετών ,επειδή δημοσιοποίησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα άρθρο που ζητούσε την επανάληψη της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Κούρδους ,που διακόπηκε το 2015.
«Σκιώδης δικαστής»
«Ο Ερντογάν είναι ο σκιώδης δικαστής στην υπόθεση εναντίον Κούρδων πολιτικών», δήλωσε ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς μέσω των δικηγόρων του, από το κελί του στη φυλακή υψηλής ασφάλειας της Αδριανούπολης ,όπου κρατείται για σχεδόν πέντε χρόνια.
Οι διώξεις έχουν άλλωστε σαφώς πολιτικό χαρακτήρα , καθώς το HDP είναι ένα αριστερό κόμμα, που δίνει ιδιαίτερη προσοχή στα ανθρώπινα, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, τις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες και τα δικαιώματα των γυναικών. Στόχος της ηγεσίας του HDP ήταν να επεκτείνει την επιρροή του πέρα από τα στενά σύνορα των Κουρδικών περιοχών , σε ολόκληρη την Τουρκία ,να εκφράσει και να ενώσει τους κεντρο-αριστερούς ψηφοφόρους ,που είναι απογοητευμένοι από τα παραδοσιακά κόμματα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που την περασμένη εβδομάδα, ένας ένοπλος ακροδεξιός οπαδός των Γκρίζων Λύκων, εισέβαλε στα γραφεία του HDP στη Σμύρνη, σκοτώνοντας μια νεαρή ακτιβίστρια του κόμματος -την Ντενίζ Ποϊράζ. Η άτυχη κοπέλα βρισκόταν μάλιστα στα γραφεία του κόμματος ,αντικαθιστώντας τη μητέρα της που εργαζόταν ως καθαρίστρια.