ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ O Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί κάτι ενδιαφέρον και, ταυτόχρονα, ιδιαιτέρως επικίνδυνο. Η προκλητικότητα δηλώσεων και πράξεων κατά την επίσκεψή του στο ψευδοκράτος αποτελεί ψηφίδα ενός γεωπολιτικού παζλ. Με την τελευταία συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρόσφερε “ήρεμα (θερινά) νερά” στο Αιγαίο και συνέχισε με διαρροές περί δήθεν προθέσεών του να φτάσει ακόμα και στη Χάγη και προστάτευσε τα ευρωπαϊκά νώτα του δημιουργώντας την ψευδαίσθηση για προσαρμογή στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Την ίδια ώρα -με ελληνική και με ευρωπαϊκή ανοχή- ξεδίπλωσε το σχέδιό του στη νοτιοανατολική Μεσόγειο καθιστώντας σαφές πως δεν εντάσσει το Κυπριακό στα παραπάνω. Η στρατηγική των δύο κρατών, τα Βαρώσια και η ενίσχυση του status του ψευδοκράτους των κατεχομένων είναι το μεγαλύτερο κάδρο της επικίνδυνης τουρκικής παραβατικότητας.
Το πιθανότερο είναι πως για ακόμα μία φορά Λευκωσία και Αθήνα θα επικαλεστούν τις καταδικαστικές δηλώσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ. Είναι αλήθεια πως η παρέμβαση του Άντονι Μπλίνκεν ήταν σκληρή.
Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας διαβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε επικοινωνία με εταίρους που σκέφτονται με παρόμοιο τρόπο προκειμένου να παραπέμψουν το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου θα ζητήσουν την έντονη αντίδρασή του. Θετική ως πρόθεση η παρέμβαση Μπλίνκεν, μένει να δούμε πως θα αντιδράσουν τα άλλα μόνιμα μέλη του ΣΑ.
Ο κ. Μπλίνκεν έκανε λόγο για μία απαράδεκτη απόφαση, εκφράζοντας την απερίφραστη καταδίκη των ΗΠΑ και προτρέποντας την Άγκυρα και την τουρκοκυπριακή ηγεσία να αλλάξουν ριζικά την πολιτική που ακολουθούν στο ζήτημα των Βαρωσίων.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν τις τουρκοκυπριακές ενέργειες στα Βαρώσια, με την υποστήριξη της Τουρκίας, ως προκλητικές, απαράδεκτες και ασυμβίβαστες με τις προηγούμενες δεσμεύσεις τους να συμμετάσχουν εποικοδομητικά σε συνομιλίες για τη διευθέτηση (του Κυπριακού). Προτρέπουμε τους Τουρκοκύπριους και την Τουρκία να ανακαλέσουν την απόφασή τους που ανακοινώθηκε σήμερα και όλα τα μέτρα που έχουν λάβει από τον Οκτώβριο του 2020».
Συνεχίζοντας, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ υπενθύμισε ότι οι τουρκικές κινήσεις είναι σαφώς ασυμβίβαστες με τα ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία απαιτούν ρητά τη διαχείριση των Βαρωσίων από τα Ηνωμένα Έθνη. Σε αυτό το πλαίσιο, τόνισε τη σημασία της αποφυγής προκλητικών μονομερών δράσεων που αυξάνουν τις εντάσεις στο νησί.
Αθήνα και Λευκωσία έσπευσαν να προεξοφλήσουν πως ο Ερντογάν υποχωρεί, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τους μόνο τις δηλώσεις της πρώτης ημέρας της παρουσίας Ερντογάν στο νησί. Ακούστηκαν δηλώσεις ανακούφισης πρόωρα και πριν ο Τούρκος πρόεδρος περιγράψει το συνολικό του σχέδιο.
Την ίδια ώρα, όμως, ο Ερντογάν έστειλε ένα σαφές και ολοκληρωμένο μήνυμα στην Ουάσιγκτον για μια περιοχή ζωτικών αμερικανικών συμφερόντων που βρίσκεται μερικές χιλιάδες μίλια μακριά από την Κύπρο. Το Αφγανιστάν.
Από το κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας, ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε στο θέμα του αεροδρομίου του Αφγανιστάν, τη διαχείριση του οποίου θέλει να αναλάβει η Τουρκία. Ο Ταγίπ Ερντογάν επιχείρησε ένα «άνοιγμα» προς τους Ταλιμπάν, ενώ έθεσε για άλλη μια φορά τους όρους του προς τις ΗΠΑ για την ανάληψη της αποστολής.
«Εάν προσέξουμε, δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει ένα τέτοιο πρόβλημα στο Αφγανιστάν. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στο Αφγανιστάν και πριν από αυτό. Ο αφγανικός λαός πολέμησε ενάντια σε αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τη θέλησή του και αναδείχθηκε νικητής. Αργότερα, αυτές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πήγαν ξανά στο Αφγανιστάν. Παρέμειναν εκεί για περισσότερα από 20 χρόνια. Στεκόμαστε δίπλα στους Αφγανούς αδελφούς μας ενάντια σε όλες αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις», δήλωσε κάνοντας λόγο για 3 κυρίαρχες δυνάμεις στο Αφγανιστάν, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία.
«Τώρα ξεκινά μια νέα εποχή. Υπάρχουν τρεις κυρίαρχες δυνάμεις εδώ. ΝΑΤΟ, Ηνωμένες Πολιτείες και Τουρκία. Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να αποσυρθούν. Αλλά το αεροδρόμιο της Καμπούλ λειτουργεί ήδη από εμάς και ζήτησαν να συνεχίσει να λειτουργεί έτσι και στο εξής. Τώρα εμείς το βλέπουμε θετικά. Έχουμε κάποιους όρους ως Τουρκία. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτον, οι ΗΠΑ να είναι στο πλευρό μας σε επίπεδο διπλωματίας. Δεύτερον, όσον αφορά τον εφοδιασμό να είναι δίπλα μας. Ένα άλλο είναι ότι θα υπάρξουν σοβαρά οικονομικά και διοικητικά προβλήματα κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Να παράσχει επίσης την απαραίτητη υποστήριξη στην Τουρκία σε αυτά τα θέματα», είπε και συνέχισε:
«Εάν αυτοί οι όροι μπορούν να ικανοποιηθούν, τότε εξετάζουμε το ενδεχόμενο διαχείρισης της λειτουργίας του αεροδρομίου της Καμπούλ. Θα μιλήσουμε για το θέμα αυτό με τους Ταλιμπάν. Δεν έχουμε διαφορετική πεποίθηση από εκείνη των Ταλιμπάν. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε για αυτά τα θέματα μαζί τους».
Διαμορφώνεται σταδιακά μια παραδοξότητα. Η Ουάσιγκτον θα καταγγέλει τον Ερντογάν για την παραβατικότητά του στην περίκλειστη Αμμόχωστο, ενώ παράλληλα θα διαπραγματεύεται επί προνομιακού για την Τουρκία πλαισίου σχετικά με την εκπροσώπηση της από τα τουρκικά στρατεύματα στην Καμπούλ. Ο παραβατικός Ερντογάν της Κύπρου προσφέρεται ως εκπρόσωπος των αμερικανικών συμφερόντων έναντι των Ταλιμπάν!
Η κατάσταση περιπλέκεται και ο βαθμός κινδύνου αυξάνει. Η διεθνής κοινότητα αντιδρά φραστικά σχετικά με την Κύπρο, όταν ο ΟΗΕ δείχνει σημάδια υποχώρησης από το πλαίσιο του Κραν Μοντανά και, όπως επισημαίνουν οι πιο ανήσυχοι, διολισθαίνει στην ανοχή έναντι των τουρκικών απαιτήσεων στις συνομιλίες για το Κυπριακό. Ο αμερικανικός παράγοντας καταδικάζει αλλά θεωρεί σύμμαχο τον Ερντογάν στο Αφγανιστάν.
Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να αυτοπεριορίζεται στην πλάνη της εξασφάλισης ενός ήρεμου καλοκαιριού και να μην βλέπει τα προγεφυρώμετα που στήνει η Άγκυρα στην Ν.Α Μεσόγειο και στο Αφγανιστάν (όπως και στη Συρία και την Λιβύη- ειδικά στην δεύτερη περίπτωση υπέστημεν την απομόνωση από τη Διάσκεψη του Βερολίνου). Ο Ερντογάν καταδικάζεται ως παραβάτης και την ίδια ώρα αναγορεύεται συνομιλητής.
Ο σχεδιασμός της χώρας είναι δυστυχώς μονομερής και επαναπαύεται στην ρητορική των διεθνών αντιδράσεων. Απαιτείται νέα στρατηγική που να βλέπει πέρα από το Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ…