Σαν σήμερα (24/7) πριν από 47 χρόνια η αιματοβαμμένη χούντα των Συνταγματαρχών αποτέλεσε παρελθόν για το τόπο μας αφήνοντας μία καταστροφική επόμενη ημέρα στην Ελλάδα και στη Κύπρο και η δημοκρατία επέστρεψε ως πολίτευμα χωρίς ιδιαίτερες τριβές μέχρι και τις μέρες που διανύουμε.
Πρώτα ήταν η τριανδρία Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μετά η περίοδος Ιωαννίδη όπου ουσιαστικά ξεπούλησε ένα σημαντικό κομμάτι της Κύπρου λόγω των επιλογών που έκανε και όλη αυτή η μαύρη περίοδος για τη χώρα μας κράτησε επτά χρόνια.
Σε αυτή τη σκληρή επταετία ο Έλληνας πάλεψε, σκοτώθηκε, βασανίσθηκε, αλλά τελικά κατάφερε να ανατρέψει τη πολιτική ανωμαλία που έχει ξεκινήσει να υφίσταται από τα Ιουλιανά -προ δικτατορίας- και εν τέλει να επαναφέρει τη δημοκρατία και την ελευθερία σε κάθε δρόμο αυτού εδώ του τόπου.
Από τις 24 Ιουλίου του 1974 όμως μέχρι και τις 24 Ιουλίου του 2021 οι Έλληνες που επίσης βίωσαν δύσκολες στιγμές κυρίως από το 2010 μέχρι και το 2016 και ειδικά η λαϊκίστικη πλευρά των πολιτών λόγω άγνοιας για το τι εστί δικτατορία χρησιμοποιούσαν τον όρο “χούντα” κατά το δοκούν.
Το ακούσαμε την περίοδο των μνημονίων σε τεράστια βαθμό, όπου όντως όλοι μας ζήσαμε μία οικονομική καταστροφή στα όρια του παραλογισμού, στη συνέχεια ο όρος χούντα χρησιμοποιήθηκε από την ακραία δεξιά του τόπου -τι ειρωνεία- για το Μακεδονικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ και στις μέρες μας μία παρόμοια μερίδα ανθρώπων μιλάει με όρους χούντας και ανελευθερίας.
Αφορμή το 2020 και το 2021 για τη χρήση του όρου χούντα αποτελεί φυσικά για τους συγκεκριμένους ανθρώπους η πανδημία του κοροναϊού, τα lockdown, αλλά και πλέον τα εμβόλια και οι περιορισμοί όσων δεν θέλουν να εμβολιαστούν απέναντι στο θανατηφόρο ιό.
Πρέπει όλοι μας όμως ανεξαρτήτως ηλικίας, ιδεολογίας, απόψεων γύρω από τη ζωή και τη καθημερινότητα να αντιληφθούμε ότι χούντα δεν είναι ούτε μία επωφελής κίνηση στα εθνικά θέματα, ούτε μία νέα οικονομική συνθήκη, αλλά ούτε και ο περιορισμός του πληθυσμού για να μην θρηνήσουμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς συμπολίτες μας.
Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας δεν αντιλαμβάνεται ότι με τη χρήση λέξεων όπως η χούντα στη σημερινή καθημερινότητα μας χάνουν την ουσία, τη σημασία και την ιστορική αξία τους.
Και αν κάποιος ακόμα και σήμερα επιμένει πως αυτό που βιώνουμε είναι δικτατορία ας πάει να ρωτήσει τους συγγενείς των θυμάτων της χούντας των Συνταγματαρχών ή όσους βίωσαν τα βασανιστήρια στη “Μπουμπουλίνας” και στα ξερονήσια.
Δεν θα ήταν κακό ο καθένας μας σήμερα για να τιμήσει τη δημοκρατία σε αυτή την επέτειο να αποφάσιζε ότι δεν θα χρησιμοποιούσε όρους του σκοτεινού παρελθόντος της χώρας σε μία εποχή που ευτυχώς μπορούμε να σκεφτόμαστε και να συζητάμε ελεύθερα…