Έχω παρακολουθήσει όλα τα διαγγέλματα του Πρωθυπουργού από επαγγελματική διαστροφή και δεν ήταν λίγα.
Η εικόνα του, το στήσιμο του, οι κινήσεις του ο λόγος του είναι άξια προσοχής για μένα, ώστε να μπορέσω να καταλάβω πίσω από τις λέξεις και τα φτιασίδια ενός διαγγέλματος.
Αν νομίζει κανείς ότι ένα διάγγελμα στήνεται εύκολα κι απλά ή ότι κρατάει η λήψη τόσα δευτερόλεπτα όσα βλέπουμε, πλανάται πλάνη οικτρά.
Είναι σαν κινηματογραφική ταινία. Τα πάντα είναι στημένα. Ένα κείμενο που το έχουν περάσει χίλιοι μύριοι. Ενδυματολόγος, επικοινωνιολόγος, σκηνοθέτης, κάμεραμαν, και φυσικά ο πρωταγωνιστής που πρέπει να μάθει να τονίζει τις κατάλληλες λέξεις, την κατάλληλη ώρα, κοιτώντας απευθείας στον φακό για να έχει την καλύτερη δυνατή πρόσβαση και επικοινωνία με τον θεατή.
Όμως όπως και στις ταινίες έτσι και στα διαγγέλματα γίνονται λάθη. Και τα λάθη τα κάνει συνήθως ο πρωταγωνιστής. Αυτός ξεμπροστιάζεται εξάλλου.
Στο χτεσινό του διάγγελμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με πουκάμισο λευκό, χωρίς γραβάτα και με σηκωμένα τα μανίκια, σαν να είχε βγει μόλις από την κατάσβεση των πυρκαγιών, το βλέμμα του υποδήλωνε φόβο, αν όχι τρόμο.
Δεν μπορούσε να σταθεί σ’ ένα σημείο και μετακινήθηκε πάνω από τέσσερεις φορές, σαν να μην τον κρατούσαν τα πόδια του.
Έβγαλε από το κάδρο τον εαυτό του και την κυβέρνηση κι έβαλε τους πυροσβέστες που με αυταπάρνηση αγωνίζονται για την κατάσβεση των πυρκαγιών, ελάχιστοι σε αριθμό και με πενιχρά μέσα. Φορτίζει συναισθηματικά από την αρχή του διαγγέλματος του τους πολίτες για να μην ξεσπάσουν σ’ αυτόν.
Παραδέχτηκε ότι ο πολυδιαφημισμένος κρατικός μηχανισμός και το επιτελικό του κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα να αποσοβήσει τον κίνδυνο. Βαφτίζει πρωτόγνωρο φαινόμενο τις πυρκαγιές που χωρίς αέρα έχουν κάψει πάνω από 130 χιλιάδες στρέμματα δασικής και αστικής γης.
«Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προόδου στην οργάνωση του κράτους, αλλά αυτά δεν αρκούν όταν έχεις απέναντί σου ένα φυσικό φαινόμενο τέτοιας έκτασης» είπε αποδεχόμενος την αποτυχία του.
Ένα φαινόμενο που κάνει την εμφάνιση του κάθε χρόνο την ίδια περίοδο. Ένα φαινόμενο που σε προειδοποιεί το γνωρίζεις από πριν και έχεις το περιθώριο να διασφαλίσεις την αντιμετώπιση του.
Στο χτεσινό διάγγελμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάλαβε ότι απέτυχε. Φάνηκε ξεκάθαρα για πρώτη φορά.
Το άκουσε σε όλους τους τόνους από ανθρώπους που ξέφυγαν από την δημοσιογραφική επιτήρηση των μπουκωμένων μέσων ενημέρωσης και του τα είπαν χύμα.
Απέτυχε ως διαχειριστής της εξουσίας. Απέτυχε να διασφαλίσει την λειτουργικότητα του κράτους. Απέτυχε να χαράξει πολιτική. Απέτυχε ως άνθρωπος, πολιτικός κι επιστήμονας.
Ο φόβος θα είναι ο σύμβουλος του απ’ εδώ και πέρα και ο φόβος δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος για την εξουσία.
Παραφράζοντας τη ρήση του δικτάτορα Παπαδόπουλου, η εγχείρηση επέτυχε ο ασθενής απεβίωσε, ο Μητσοτάκης με το επιτελείο του μας διαβεβαίωσαν «κλέβοντας» από τα παλιά ότι η επιχείρηση κατάσβεσης επέτυχε, αλλά η φωτιά έκαψε τα πάντα.