ΠΑΝΟΣ ΖΕΡΒΑΣ Τα ΜΚΔ (για συντομία: μύδια) βρίσκονται εκτός ελέγχου – ιδίως το τουίτερ, το οποίο, προς το παρόν, δεν έχει την ασφυκτική και άγρυπνη λογοκρισία του φ/μπ.
Το τρέχον ύφος στο τουίτερ διαμορφώθηκε στα 2018, με χαρακτηριστικό το ευγενές σύνθημα #ερχεται_πίτσα (αλλά όχι ακριβώς) σε πλήρη αρμονία με την αχαλίνωτη τυμβωρυχία της ΝΔ για τους νεκρούς στο Μάτι και την απροσμέτρητη ελαφρότητα (πάλι δεν είναι η σωστή λέξη) του “κύριε Τσίπρα, πουλήσατε τη Μακεδονία μας για τις συντάξεις”.
Αν, λοιπόν, κάποιος δεν δικαιούται δια να ομιλεί (οι παλαιοί γνωρίζουν τη φράση και ποιος την είπε) είναι η παρούσα κυβέρνηση, τα στελέχη και οι οπαδοί της, οι οποίοι λούζονται τώρα αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν ως αποδεκτό ύφος δημοσίου διαλόγου στα μύδια, μέσα από το #Μητσοτάκη_ξέρεις_εσύ και τις αμέτρητες παραλλαγές του.
Οι φίλοι που με διαβάζουν γνωρίζουν ότι ουδέποτε χρησιμοποίησα παρόμοια συνθήματα / χαρακτηρισμούς. Κι αν καμιά φορά ξεφύγω, τα σβήνω πάραυτα!
Αλλά το #Μητσοτάκη_ξέρεις_εσύ είναι πολιτικό / κοινωνικό / πολιτισμικό ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, το οποίο δε μπορεί να αφήσει αδιάφορο κάποιον που ασχολείται με τα κοινά, ιδιαίτερα κάποιον που δεν γράφει για το παρόν χωρίς να προβάλλει αυτό που γράφει σε κάποια μελλοντική χρήση / αξιοποίηση (Ήδη υπάρχει ένα βιβλίο μου στο Academia.edu με τα σχόλια στην περίοδο του Κώστα Καραμανλή και – καιρού επιτρέποντος – θα βγουν και τα επόμενα, ως τις μέρες μας, χωρίς χρονικά κενά).
Προς το παρόν, λοιπόν, έχω δημιουργήσει μια μεγάλη εικαστική συλλογή από τις παραλλαγές του #Μητσοτάκη_ξέρεις_εσύ που είδα. Πιθανόν θα τις αξιοποιήσω στο μέλλον, για καλύτερη κατανόηση της Ελλάδας του 2021.
Η ουσία: δεν υπάρχει καλό και καλό στα όποια συνθήματα – αυτό είναι μάθημα της Δημοκρατίας που εμπεδώθηκε ήδη από τον καιρό του Αριστοφάνη, όταν ξέχεζε στις κωμωδίες του χωρίς όρια και έλεος τον πολιτικό του αντίπαλο Κλέωνα (ο οποίος παρακολουθούσε ψύχραιμα και αξιοπρεπέστατα, ως θεατής). Επίσης, δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις – υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι, όπως είπε πριν 100+ χρόνια στη Βουλή ο θαυμάσιος βουλευτής, ποιητής και πολίτης Λορέντζος Μαβίλης.
Που σημαίνει, αντιπαρατεθείτε όπως θέλετε, με όποιες λέξεις θέλετε, χωρίς ενοχές. Γιατί, όλοι δικοί μας είμαστε και ο καθένας ξένος. Του Μανώλη Ρασούλη είναι αυτό, στις δικές μας μέρες. Αφήστε τον άλλον να εκφράσει τον καημό του, όπως νομίζει. Και διδαχθείτε απ’ αυτό, όσο κι αν διαφωνείτε, όσο κι αν σας ξινίζει! Οι εξουσίες έχουν τη δική τους τυποποιημένη και άσχετη γλώσσα. Ας τη χαίρονται. Ο λαός ας εκφράζεται με τη δική του, όπως νομίζει καλύτερα.
Δατς όλ!