ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΤΣΙΟΣ Σαν σήμερα (23/8) πριν από 39 χρόνια η Βουλή ψήφισε τον νόμο 1285 ο οποίος αναγνώριζε την Εθνική Αντίσταση με την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου να προχωράει σε μία προοδευτική κίνηση και παράλληλα επούλωση μίας βαθιάς πληγής της ελληνικής κοινωνίας.
Μπορεί στο παρελθόν και κατά τη διάρκεια της δύσκολης δεκαετίας 40-50 και στη δικτατορία του 67-74 στην Ελλάδα να υπήρχε αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης μόνο για μη αριστερούς ή συμμετέχοντες στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και στον Εμφύλιο πολίτες, όμως με την πρώτη πραγματικά προοδευτική Κυβέρνηση αυτού του τόπου η κατάσταση και σε αυτή τη πτυχή της ελληνικής κοινωνίας άλλαξε.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της “Αλλαγής” του Ανδρέα Παπανδρέου αποφάσισε να φέρει στα τέλη Αυγούστου του 1982 αυτό το νόμο, ώστε να αλλάξουν οι συνθήκες διαβίωσης για χιλιάδες συμπολίτες μας, ενώ παράλληλα θα αναγνωριζόταν και η μάχη τους απέναντι στο ζυγό Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων στα χρόνια της Κατοχής.
Για το συγκεκριμένο νόμο του Γεννηματά στη Βουλή είχαν μιλήσει όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί (Παπανδρέου, Αβέρωφ, Φλωράκης), αλλά και σημαίνοντες προσωπικότητες όπως οι Μαύρος, Κύρκος, Αβέρωφ με τις διαμάχες και τις αντιδράσεις από τη πλευρά της δεξιάς και της Νέας Δημοκρατίας να είναι έντονες.
Εκείνος ο νόμος εφαρμόστηκε στο ελληνικό κράτος με τις ψήφους μόνο του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ, αφού η Νέα Δημοκρατία μετά από μία πολύ σκληρή ομιλία του πάντοτε υπερσυντηρητικού Ευάγγελου Αβέρωφ αποχώρησε από την αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Βέβαια πίσω από τις κοινοβουλευτικές κινήσεις εκείνης της απόφασης που πήρε η πρώτη Κυβέρνηση του Ανδρέα υπήρχε και η λογική ότι έπρεπε να κρατήσει ανέπαφη τη σχέση του με ένα κοινό της αριστεράς το οποίο τον στήριξε και το 1977, αλλά και στη πρώτη του νίκη το 1981.
Η “Αλλαγή” που συντελέστηκε μέσω του ΠΑΣΟΚ το 1981 οφειλόταν και στη ψήφο αρκετών αριστερών πολιτών οι οποίοι θεώρησαν πως το τότε κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου άνηκε και στην αριστερά της οποίας οικειοποιήθηκε συνθήματα προεκλογικά και πιο συγκεκριμένα από το 1974 και μετά, παρότι τα επόμενα χρόνια αποδείχθηκε πως ιδεολογικά και και πρακτικά ανήκε στο κέντρο και στη σοσιαλδημοκρατία.
Συνολικά ο νόμος 1285 για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης ήταν μία πράξη που όφειλε η χώρα σε χιλιάδες αγωνιστές απέναντι στο κατακτητή και ο Ανδρέας Παπανδρέου τον έκανε πράξη σε μία εποχή όπου η δεξιά είχε ακόμα στο μυαλό της όπως αποδείχθηκε και από τη ψήφο της τον Εμφύλιο και τη δεκαετία του 50’.
Μπορεί η αριστερά και το ΠΑΣΟΚ αυτά τα 47 χρόνια ζωής του κινήματος να μην συναντήθηκαν ποτέ ουσιαστικά ούτε στη Βούλη, αλλά ούτε και στους δρόμους, όμως τουλάχιστον σαν σήμερα το 1982 έδωσαν ένα ραντεβού με την ιστορία για τη πρόοδο της χώρας και τη καλυτέρευση της ζωής των πολιτών.