Εκείνο το Σεπτέμβρη όλοι λίγο πολύ θυμόμαστε τι κάναμε. Όπως σε όλα τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον παγκόσμιο ρου της ιστορίας. Λίγοι έχουν μνήμες για το τι έκαναν την εποχή του Τσέρνομπιλ, της πτώσης του τείχους του Βερολίνου αλλά θυμούνται σίγουρα πού βρίσκονταν όταν έπεσε το πρώτο αεροπλάνο στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη.
Η ανθρωπότητα πέρασε από την εποχή της “αθωότητας” στην εποχή post 911. Αυτή η απολεσθείσα αθωότητα αντικατοπτρίζεται πλήρως στα πλάνα εκείνης της ημέρας όπου ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ George W. Bush έμαθε για την επίθεση υπό το βλέμμα της τηλεοπτικής κάμερας αλλά και πολλών παιδιών δημοτικού το οποίο επισκεπτόταν εκείνη τη στιγμή.
Η ιστορία ακόμα, 20 χρόνια μετά και δίχως αυτό να είναι απόλυτο, έχει καταλήξει πως το χτύπημα ήταν οργανωμένο και τρομοκρατικό από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Το πολυεπίπεδο παρασκήνιο όμως στο τι οδήγησε έως αυτό το Σεπτέμβρη που άλλαξε τη ροή της ιστορίας και μετονόμασε τα δικαιώματα σε προνόμια χρώματος, θρησκείας και αμφίεσης εν μέσω άλλων, παραμένει προς ανάλυση από τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Υπάρχει όμως μια διαφορά που εντοπίζεται σε σχέση με άλλες καταστροφές και χτυπήματα τέτοιου τύπου που έγιναν πριν από το 2001. Η επίθεση έγινε σε έναν κόσμο που μόλις ανακάλυπτε τον θαυμαστό, διαδραστικό, ελεύθερο αλλά κυρίως ανεξέλεγκτο κόσμο του διαδικτύου.
Σε προηγούμενες περιπτώσεις φυσικά και υπήρξαν θεωρίες συνωμοσίας από καλοθελητές και πρόθυμους επηρμένους πεφωτισμένους. Από την απόβαση στη Σελήνη, στην καταστροφή τους Challenger και το Τσέρνομπιλ έως τον Πόλεμο του Κόλπου. Πάντα όμως υπήρχε σχετικός περιορισμός διαμοιρασμού “πληροφορίας” Η πληροφορία αυτή έπρεπε να περάσει από έντυπα μέσα, να μεταφραστεί ανά τη χώρα που θα κυκλοφορούσε και ο διαμοιρασμός της από στόμα σε στόμα ήταν περιορισμένος.
Το 2001 το διαδίκτυο βρισκόταν σε πλήρη ανάπτυξη. Οι ιστοσελίδες με φόρα (forum:alt) όπου ο καθένας μπορούσε να γράψει οτιδήποτε ήθελε ήταν παρούσες και ο οποιοσδήποτε έλεγχος γινόταν αποκλειστικά από τους διαχειριστές τους. Κανένα δίκτυο δεν περιόριζε πληροφορίες και κανένας δεν έκανε “αναφορά” σε κανέναν. Το όριο ήταν η φαντασία και η σάλτσα που ο καθένας έβαζε στη δική του διαδικτυακή παρουσία-γνώμη. Και όσο η κάθε γνώμη διαβαζόταν, τόσο πιο “έγκυρη” κρινόταν άνευ λόγου και παιδείας.
Έκτοτε, τουλάχιστον φαινομενικά, αυτός ο μηχανισμός διασποράς και διαμοιρασμού θεωριών συνωμοσίας έχει οδηγήσει σε κινήματα και δρώμενα που ακόμα αντιμετωπίζουμε, αρκούντως αναποτελεσματικά, όπως αντιμεβολιαστικά κινήματα που οδηγούν σε εξάρσεις καθόλα εξαφανισμένων ασθενειών όπως η ιλαρά (για να μην αναφέρουμε τον Covid19) έως την εμβληματική κορωνίδα του φαινομένου του Τραμπισμού που οδήγησε στην προεδρία των ΗΠΑ ενός από τους πιο ανεξέλεγκτων κλόουν της ιστορίας.
Η 911 ήταν μία μέρα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η κατάλυση των δικαιωμάτων και η μετουσίωσή τους σε προνόμια ολίγων έγινε και συνεχίζει να γίνεται με θρησκευτική ευλάβεια ακολουθώντας το δόγμα του Σοκ και την καραμελωμένη δικαιολογία της ατομικής ασφάλειας και συλλογικής προσπάθειας απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό.
Το σίγουρο είναι πως η σημειολογία της εικόνας του Bush να μαθαίνει τα νέα αντιμετωπος σε τόσα ζευγάρια παιδικών ματιών σε ένα δημοτικό των ΗΠΑ δείχνει πως η επίθεση στην ουσιαστική και ελεύθερη, δημοκρατική παιδεία, δεν ήταν στόχος μόνο των τρομοκρατών αλλά και αυτών που ευκαιριακά ορκίστηκαν σταυροφόροι εις το όνομα της Δημοκρατίας.