Χθες πολιτογραφήθηκαν τιμητικά η μητέρα κι ο μικρός αδελφός του Γιάννη Αντετοκούμπο κι έγινε είδηση. Η διαδικασία μάλιστα έγινε στο Προεδρικό Μέγαρο.
Να’ ναι καλά οι άνθρωποι.
Θυμίζω απλώς ότι όταν ο Γιάννης απέκτησε ιθαγένεια το 2013 για να φύγει, οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να τον ακολουθήσουν διότι ήταν χωρίς χαρτιά στην Ελλάδα. Έτσι, για να μπορέσει η γυναίκα να πάει με το καμάρι της, χρειάστηκε να λυθεί αυτό πρώτα. Τώρα, αποκτά τιμητικά και την ελληνική ιθαγένεια, αφού προφανώς ήταν αδύνατο να επιστρέφει κάθε λίγο και λιγάκι εδώ για να ρυθμίσει τα χαρτιά της αφενός (εξάλλου πλέον δε ζει εδώ) ενώ θα ήταν ‘κάπως’ για την Ελλάδα να ψάχνει πράσινη κάρτα των ΗΠΑ ως Νιγηριανή.
Ωστόσο:
Τιμητική πολιτογράφηση είναι μια ειδική διαδικασία που αφορά ανθρώπους που έχουν προσφέρει και θα προσφέρουν στην Ελλάδα. Ο Τομ Χάνκς, ο Βικτόρια Χισλοπ, ο νέος Υπουργός Στυλιανίδης, αλλά και ένας μητροπολίτης από το Μπουένος Άυρες, ένας Γερμανός ταξιδιωτικός πράκτορας, μια Γεωργιανή σοπράνο που στο βιογραφικό της δεν έχει βάλει ότι είναι Ελληνίδα και κάποιοι άλλοι που δεν τους γνωρίζουμε είναι κάποιοι από αυτούς που εσχάτως πολιτογραφήθηκαν τιμητικά.
Καθείς βγάζει τα συμπεράσματα του.
Να σας πω την αλήθεια, δεν με νοιάζει. Ας κάνουν όσες τιμητικές πολιτογραφήσεις νομίζουν…
Αυτό όμως που βρίσκω απαράδεκτο είναι ότι την ίδια στιγμή έχουν επινοήσει κάθε μέσο και τρόπο ώστε να περιορίσουν όσο δεν πάει τις κανονικές πολιτογραφήσεις των ανθρώπων που έχουν το βιός τους στην Ελλάδα, έχουν ιδρώσει σε αυτήν και γι’αυτήν. Αυτό με ενοχλεί. Αυτή η ευτέλεια και υποκρισία.
Το να πολιτογραφούν τιμητικά – και να μας το κάνουν και θέαμα – οι αρνητές της κανονικής πολιτογράφησης των μεταναστών που ζούνε στη χώρα, όπως ο Μ. Βορίδης είναι απλώς ποταπό και υποτιμητικό της νοημοσύνης μας.
Φτάνει πιά!
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook